یا مهدی زهرا ادرکنی

باور بکن این شهر جای زندگی نیست تا ناخدایانند جای بندگی نیست /این تیره‌دل‌ها از شقایق سر بریدند اینها برای آخرت ذلت خریدند /دیندارهای شهر ما در خواب رفتند اهل نماز و عشق بازی آب رفتند /دیگر کسی اهل دعا، اهل صفا نیست دیگر کسی به دنبال مردان خدا نیست /چشمی دگر از ترس داور غرق نم نیست بی دین و دنیا پیشگان در شهر کم نیست /هر رادمردی با غم و غصه قرین است هر اهل دل در شهر ما خانه‌نشین است /دیوارهای شهر مان را غم گرفته سجاده‌هامان در خانه‌هامان نم گرفته /آقا جان، دیگر کسی دلتنگه عصر جمعه‌ها نیست دیگر کسی در فکر و یاد کربلا نیست
قرآن شده بازیچه‌ی یک مشت نامرد اسباب دکان و ریای خلق بی‌درد /دنیا پر از شمر و یزید و عمرعاص است یک روز اینجا عرصه‌ی حکم و قصاص است /باید بیاید آنکه مرد آسمانهاست باید بیاید آنکه فوق کهکشانهاست /باید بیاید عدل را برپا نماید میزان حق را با خودش معنا نماید /وقتی بیاید شهر پر جوش و خروش است صوت کلامش گوئیا بانگ سروش است /من منتظر تا فصل هم عهدی بیاید با ذوالفقار حیدری مهدی بیاید.

آقا قسم به جان شما خوب می شوم /باور کن آخرش به خدا خوب می شوم /حتی اگر گناه خلایق کشم به دوش /با یک نگاه لطف شما خوب می شوم /این روزها ز دست دل خویش شاکیم /قدری تحملم بنما خوب می شوم /من ننگ و عار حضرتتان تا به کی شوم /کی از دعای اهل بکا خوب می شوم /جمعی کبوتر حرم فاطمی شدند /من هم شبیه آن شهدا خوب می شوم /گر چه دلم ز دوری تان پر جراحت است /در چشمه سار ذکر و دعا خوب می شوم /من بدترین غلام حقیر ولایتم /ای بهترین امام بیا خوب می شوم /با این همه بدی به ظهور شما قسم /با یک نسیمِ کرب و بلا خوب می شوم.

- مصداق نفس مطمئنه
يا ايتها النفس المطمئنه * ارجعى الى ربك راضيه مرضيه * فادخلى فى عبادى و ادخلى جنتى ، اى نفس مقدس و آرام ، به سوى پروردگارت باز گرد كه همانا تو راضى و خشنودى از نعمت هايش و او از تو راضى است ، پس در صف بندگان خاص من درآى و به بهشتم وارد شو.
چه نفسى مطمئن تر، مقدس تر و آرام تر از نور چشم رسول خدا، حضرت سيد الشهداء عليه السلام كه با آن همه مصيبت هاى طاقت فرسا كه هر يك كافى است ، كوه مستحكمى را به لرزه در آورد، و با آن همه عزيزان و يارانش ‍ كه جلوى ديدگانش به شهادت رسيدند، با اين حال را وى مى گويد: هر چه روز عاشورا مصيبت بر حصرت بيشتر مى باريد، بر افروخته تر مى شد، زيرا به لقاى پروردگارش با اطمينان بيشترى ، نزديك مى شد.
آيات زيادى درباره حضرت سيدالشهداء عليه السلام تاءويل شده است ولى اين آيه را برگزيديم كه بارزترين مصداق نفس مطمئنه ، قطعا خود حسين بن على عليه السلام است .
امام صادق عليه السلام فرمود: سوره فجر را در نمازهاى واجب و مستحب خود بخوانيد: زيرا اين سوره امام حسين عليه السلام است و به آن دل ببنديد. خدا شما را رحمت كند و بيامرزد.
ابو اسامه كه در مجلس حاضر بود، پرسيد: چرا اين سوره مخصوص امام حسين عليه السلام است ؟
امام فرمود: آيا نمى شنوى سخن حق را كه مى فرمايد: اى نفس ‍ مطمئن …،
مقصود اما حسين عليه السلام است ، زيرا اوست كه نفس مطمئن است و از خدا راضى و خدا از او راضى است و اصحاب او از آل محمد از خداوند روز قيامت راضى هستند و او از آنان راضى است . اين سوره درباره امام حسين عليه السلام و شيعيانش و شيعه آل محمد خصوصا وارد شده است كه هر كه بر آن سوره مداومت كند، همراه با امام حسين عليه السلام و درجه اش در بهشت است و همانا خداوند غالب و حكيم است .
راستى ما همانگونه كه روز زيارت حضرت ، آرزو مى كنيم كه اى كاش در روز عاشورا، كربلا بوديم و با آن حضرت و در ركابش كشته مى شد، امروز در عمل و گفتار و كردار خود از او پيروى كنيم و تا اندازه اى نه چون حسين عليه السلام كه در توان هيچ كس نيست ايثار داشته باشيم و در كارهاى خود، خدا را مد نظر قرار دهيم ، اميد است كه اين آيه شريفه ، شامل حال ما نيز شود و رضايت خدا را كسب كنيم كه همانا رضوان من الله اكبر اين رضايت است كه از هر نعمتى در بهشت جاويدان برتر و مهم تر است .
البته آن ايثار و فداكارى كه روز عاشورا از حسين بن على عليه السلام و خويشان و يارانش ديده شد، در تاريخ نه سابقه داشته و نه پس از آن ديده مى شود، و آن آزمايش و امتحانى كه حسين عليه السلام در آن سربلند و پيروز در آمد، براى احدى متصور و ميسور نيست ولى به هر حال بايد، چنانچه آرزو كنيم ، از آن حضرت پيروى نماييم و تا حد امكان ، براى تحقق اهداف و آرمان هاى والايش جان نثارى و فداكارى كنيم ، همانطور كه در دوران جنگ تحميلى ، شهدا درس ايثار و از خود گذشتگى را از آقا امام حسين عليه السلام آموختند. و به مقام والا رسيدند.
اميدواريم كه فاتحان جنگ اين روحيه شهادت طلبى را از دست ندهند، و الان در كنار مقام معظم رهبرى و در آينده براى انتقام زير پرچم حضرت مهدى موعود (عج ) باشيم .

آيه مباهله
از جمله آياتى كه به اتفاق مسلمين در مورد پيغمبر، على ، فاطمه ، حسن و حسين عليه السلام نازل شده آيه 61 آل عمران است فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءكم و نساءنا و نساءكم و انفسنا و انفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنه الله على الكاذبين . اين آيه يكى از دلايل بسيار قوى و صريح براى رسالت پيغمبر اكرم است ، زيرا پيشنهاد مباهله از طرف آن حضرت بود و اگر آن حضرت به دعوت خود مؤ من نبود اين دعوت يك انتحار واقعى و اظهار نقطه ضعف و سند بطلان رسالتش به شمار مى رفت .
بر همين اساس واقع امر از دو حال بيرون نبود، يا نفرين نصارى نجران در حق آن جناب مستجاب مى شد و يا آنكه نفرين نصارا و هم پيغمبر صلى الله عليه و آله هر دو عاطل و بى ثمر مى گشت . در هر دو صورت بطلان ادعاى آن حضرت آشكار و مسلم بود و هيچ خردمندى كه به دروغ مدعى نبوت باشد چنين پيشنهادى نخواهد كرد، مگر اينكه دعوت و ادعاى او بر حق بوده و به استجابت دعاى خود و هلاك دشمن اطمينان داشته باشد.
پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله با كمال شجاعت و صراحت پيشنهاد مباهله نمود و اين دليل نبوت است ؛از طرفى شركت دادن على ، فاطمه ، حسن و حسين عليه السلام در مباهله كه حتما به امر و دستور خدا بوده نيز دليل بر اين است كه اين چهار نفرى كه با پيغمبر حضور يافتند شايسته ترين و گرامى ترين خلق و در پيشگاه احديث و پيامبر از همه عزيزتر و محترم تر و گرامى تر هستند.
در حقيقت آيه مباهله اعلان جلالت مقام و تقرب خاص آنها به خداوند متعال است .
بنابراين شركت حسين عليه السلام در چنين مراسم با اهميت تاريخى و قرآنى همچنين همراهى وى با پيغمبر صلى الله عليه و آله در ميان آن همه مسلمان كه در آن روزگار وجود داشتند - از صغير و كبير، مرد و زن ، صالح و اخيار صحابه از قبيل سلمان و ابى ذر - فضيلتى بزرگ و مقامى است بسيار ارجمند.
و جريان مباهله بين ياران پيامبر از چنان اهميت والائى برخوردار بود كه سعد بن ابى وقاص آن را به رخ معاويه كشيد، و هنگامى كه معاويه گفت : چرا على را سب نمى كنى ؟ گفت : به علت سه چيز و آيه مباهله را يكى از آنها بيان كرد و گفت كه پيامبر پس از نزول آيه مباهله تنها از فاطمه و حسن و حسين و على دعوت كرد و سپس فرمود الهم هولاء اهلى خدايا! اينها خاصان و اهل بيت من هستند.

عادت به دروغ فقر مى آورد
قال على عليه السلام اعتياد الكذب يورث الفقر. عادت به دروغ و دروغ گوئى سبب فقر و پريشانى است . در مذمت و بيمارى دروغ حضرت على عليه السلام مى فرمايد: عله الكذب اقبح عله . بيمارى دروغ قبيح ترين بيمارى است . در يك بيانيه حضرت امير عليه السلام ما را از برادرى و مواخاه با كذاب بر حذر مى دارد و مى فرمايد: للرجل المسلم ان يجتنب مواخاه الكذاب . بر مرد مسلمان لازم است كه از رفاقت و برادرى با دروغگويان اجتناب كند. از امام باقر عليه السلام مى خوانيم كه فرمود: الكذب هو خراب الايمان . دروغ بنيان و اساس ايمان را خراب مى كند. و امام موسى كاظم عليه السلام مى فرمايد، ان العاقل لا يكذب و ان كان فيه هواه . شخص خردمند دروغ نمى گويد اگر چه بوسيله دروغ به خواهشهاى نفسانى خود برسد يعنى اگر براى دروغ فوائدى هم باشد هرگز عاقل و خردمند دچار آن نمى گردد.

دروغگوئى تحمل خفت و حقارت است
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: لا يكذب الكاذب الا من مهانه نفسه . شخص دروغگو دروغ نمى گويد مگر به سبب پستى و حقارت كه در دروغ خود احساس مى نمايد. از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله پرسيدند: يكون المومن جبانا؟ قال نعم قيل و يكون بخيلا؟ قال نعم قيل و يكون كذابا قال لا؟ آيا ممكن است مؤ من ترسو و جبون باشد؟ بلى : گفتند ممكن است بخيل باشد بلى سئوال كردند ممكن است مؤ من دروغ بگويد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: نه ! مؤ من هرگز دروغ نمى گويد.

روى و صورت دروغگو سياه است
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اياك و الكذاب فانه يسود الوجه . از دروغگو بپرهيزيد و اجتناب كنيد چرا كه دروغ رو سياهى مى آورد و آبرو مى برد يا روى دروغگو در قيامت سياه مى گردد. حضرت على عليه السلام فرمود: لو تميزت الاشياه لكان الصدق مع الشجاعه و كان الجبن مع الكذب . از نظر روانشناسى هر گاه مردم اشياء را از همديگر تميز دهند و رده بندى كنند صدق و راستى با صفت شجاعت است و جبن و ترس با دروغ مى باشد. حسن ختام كتاب به مذمت و شئامت و محكوم كردن دروغ و دروغگويان انجاميد چرا كه دروغگو هرگز ايمان ندارد و در دروغگوئى خود خدا و پيامبر و اولياء خدا را نمى بيند، و همه حقائق را فراموش مى نمايد از تمامى اقشار مسلمين و مؤ منين به مطالعه دقيق اين كتاب بسيار مهم اخلاقى توصيه مى نمائيم و عمل به دستورات اخلاقى آن را نصب العين خود قرار داده و به سخنان خدا و پيامبر و اهل بيت عليهم صلواة المصلمين عشق بورزيد و به آن عمل كنيد تا سعادتمند دنيا و آخرت باشيد.

لقمان حكيم: يا بُنَىَّ اجْعَلْ غِناكَ فى قَلْبِكَ وَ اِذَا افْتَقَرْتَ فَلاتُحَدِّثِ النّاسَ بِفَقْرِكَ فَتَهُونَ عَلَيْهِمْ وَ لكِنِ اسْأَلِ اللّه َ مِنْ فَضْلِهِ؛
فرزندم! بى نيازى را در دل و جانت قرار ده و چون محتاج شدى، به مردم مگو كه در نزد آنان حقير مى شوى، بلكه از فضل خداوند بخواه.

لقمان حكيم: اَ لَسْتَ عَبْدَ آلِ فُلانٍ؟ قالَ: بَلى. قيلَ: فَما بَلَغَ بِكَ ما نَرى؟ قالَ: صِدْقُ الْحَديثِ وَ اَداءُ الاَْمانَةِ وَ تَرْكُ ما لايَعْنينى وَ غَضُّ بَصَرى وَ كَفُّ لِسانى وَ عِفَّةُ طُعْمَتى، فَمَنْ نَقَصَ عَنْ هذا فَهُوَ دونى، وَ مَنْ زادَ عَلَيْهِ فَهُوَ فَوْقى، وَ مَنْ عَمِلَهُ فَهُوَ مِثْلى؛
به لقمان حكيم گفته شد: مگر تو برده فلان خاندان نيستى؟ فرمود: چرا. گفته شد: پس از چه راه به اين مقام كه مى بينيم رسيدى؟ فرمود: با راستگويى، امانتدارى، رها كردن آنچه به من مربوط نيست، فرو بستن چشمانم [از حرام]، نگه داشتن زبانم و خوردن غذاى حلال و پاكيزه. پس، هر كس كمتر از اين داشته باشد، پايين تر از من است و هر كس بيش از اينها داشته باشد، بالاتر از من است و هر كس همين ها را داشته باشد، همانند من است.

مباهله، داستان مقابله نور با ظلمت، غلبه سپیدی بر تاریکی و رویارویی عده‏ای سایه‏نشین با ستارگان خلقت بود. سیطره توحید بر تثلیث، چیرگی معنویت نبوی بر وسوسه‏های خنّاسان و اوهام شکّاکان، شکسته شدن هیبت منکران و خضوع باطل در برابر حق، در روز مباهله ظهور یافت. مباهله، شکوه عظمت و کبریایی خداوند در اثبات حقانیت رسول اکرم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله و درخشش نور الهی در وجود پاک‏ترین و برترین انسان‏ها بود؛ همان کسانی که قرآن درباره آنان فرمود: «خداوند می‏خواهد پلیدی و ناپاکی را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد» و به راستی مباهله، حقیقتی همیشگی است…

امام صادق علیه‌ السلام  :اللهُ فی عَوْنِ الْمُؤْمِنِ، مادامَ المُؤْمِنُ فی عَوْنِ أخیهِ.  تا وقتی که مؤمن در پی یاری برادر خویش باشد، خداوند یاور اوست. بحار الأنوار، ج 74، ص322

امام علی علیه ‌السلام  :فِی تَقَلُّبِ الأحْوَالِ عُلِمَ جَوَاهِرُ الرِّجَالِ.  در فراز و نشیبهای روزگار، گوهر مردان شناخته می‌شود. نهج‌البلاغه، حکمت 208

شهيد رجايي اول انقلاب ، براي بازديد به جايي رفت تعداد زيادي ازعکاسان وخبرنگاران دنبال ايشان مي رفتند و مرتب عکس و فيلم مي گرفتند و دوربينشان فلاش مي زند.ايشان همين طور که از پله ها بالا مي رفتند به همه خبرنگاران و عکاسان گفت: اين همه عکس چرا
مي گيريد ، اکنون که زمان جنگ است با چه سختي اين فيلم و اين دوربين را از خارج وارد مي کنيم يعني تمام اين ها را ما دلار مي دهيم ، هرفلاشي که شما مي زنيد تيريست به قلب من
شادی روح شهدا وامام شهدا صلوات

لقمان حكيم: يا بُنَىَّ! تَعَلَّمِ الْحِكْمَةَ تَشَرَّفْ، فَاِنَّ الْحِكْمَةَ تَدُلُّ عَلَى الدِّينِ وَ تُشَرِّفُ الْعَبْدَ عَلَى ا لْحُرِّ وَ تَرْفَعُ الْمِسْكينَ عَلَى الْغَنىِّ وَ تُقَدِّمُ الصَّغيرَ عَلَى الْكَبيرِ وَ تُجْلِسُ الْمِسْكينَ مَجالِسَ الْمُلُوكِ وَ تَزيدُ الشَّريفَ شَرَفاً وَ السَّيِّدَ سُؤْدَداً وَ الْغَنىَّ مَجْدا. وَ كَيْفَ يَظُنُّ ابْنُ آدَمَ اَنْ يَتَهَيَّأَ لَهُ اَمْرُ دينِهِ وَ مَعيشَتِهِ بِغَيْرِ حِكْمَةٍ وَ لَنْ يُهَيِّئَ اللّه ُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ اَمْرَ الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ اِلاّ بِالْحِكْمَةِ. وَ مَثَلُ الْحِكْمَةِ بِغَيْرِ طاعَةٍ مَثَلُ الْجَسَدِ بِلا نَفَسٍ اَوْ مَثَلُ الصَّعيدِ بِلا ماءٍ، وَ لا صَلاحَ لِلْجَسَدِ بِغَيْرِ نَفَسٍ وَ لا لِلصَّعيدِ بِغَيْرِ ماءٍ وَ لا لِلْحِكْمَةِ بِغَيْرِ طاعَةٍ؛
پسرم! حكمت بياموز تا بلندپايه گردى؛ زيرا كه حكمت، به سوى دين راهنمايى مى كند و برده را بلندپايه تر از آزاد مى نمايد و مسكين بينوا را ارجمندتر از ثروتمند مى دارد و كوچك را بر بزرگ، مقدّم مى سازد و بينوايان را بر جايگاه سلاطين مى نشاند و شريفان را شرف و سروران را آقايى و ثروتمندان را بزرگى مى افزايد. چگونه فرزند آدم مى پندارد كه كارهاى دين و دنيايش، بدون حكمت، سامان خواهد يافت، در حالى كه هرگز خداى ـ عزّ و جلّ ـ امر دين و دنيا را بدون حكمت، سامان نمى بخشد. و مَثَل حكمتِ بدون اطاعت خداوند، مثل جسم بى روح يا مَثَل زمينِ بى آب است و چنان كه جسم بى روح را شايستگى زندگى، و زمين بى آب را شايستگى خرّمى نيست، حكمت نيز بدون اطاعت خداوند، به كمال نمى انجامد.

لقمان حكيم: يا بُنَىَّ!… مَنْ يُطِعِ اللّه َ خافَهُ وَ مَنْ خافَهُ فَقَدْ اَحَبَّهُ وَ مَنْ اَحَبَّهُ اتَّبَعَ اَمْرَهُ وَ مَنِ اتَّبَعَ اَمْرَهُ اسْتَوْجَبَ جَنَّـتَهُ وَ مَرْضاتَهُ؛
فرزندم! هر كس خدا را اطاعت كند، از او بترسد، و هر كس از او ترسيد، او را دوست بدارد، و هر كس او را دوست داشت، از فرمان او پيروى كند، و هر كس امر او را پيروى كرد، سزاوار بهشت و خشنودى او شود.

ياد خدا
• امام صادق عليه السلام:
• «اَلا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الاَْخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ فى مالِهِ وَ ذِكْرُ اللّه‏ِ كَثيرا»
• آيا به شما بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، كمك مالى به برادر (دينى) خود و بسيار به ياد خدا بودن.
• معانى الأخبار، ص 191

لقمان حكيم : يا بُنَىَّ… وَ اجْهَدْ اَنْ يَكونَ الْيَوْمُ خَيْرا لَكَ مِنْ اَمْسِ وَ غَدا خَيْرا لَكَ مِنَ الْيَوْمِ فَاِنَّهُ مَنِ اسْتَوى يَوْماهُ فَهُوَ مَغْبونٌ وَ مَنْ كانَ يَوْمُهُ شَرّا مِنْ اَمْسِهِ فَهُوَ مَلْعونٌ؛
فرزندم! بكوش تا امروزت بهتر از ديروز و فردايت بهتر از امروز باشد، كه هر كس دو روزش برابر باشد، زيانكار است و هر كس امروزش بدتر از ديروزش باشد، از رحمت خدا دور است.

برای حل مشکل چه کنیم؟
حضرت آيه الله ري شهري در كتاب زمزم عرفان مي نويسند:[حضرت آيت الله بهجت ] براي حل مشكل ، مي فرمودند :اين موارد را مراعات و عمل كنيد ، ان شاء الله مشكل ، برطرف گردد :
1. قرآن كوچكي را هميشه همراه داشته باشيد.
2. معوذتين ( سوره ي ناس و فلق) را بخوانيد و تكرار نماييد .
3. آيه الكرسي را بخوانيد و در منزل نصب كنيد .
4. چهار قل را بخوانيد و تكرار كنيد ، خصوصا وقت خواب .
5. در موقع اذان ، با صداي نسبتا بلند ، اذان بگوييد .
6. روزي پنجاه آيه از قرآن كريم ، با صداي نسبتاً بلند ، بخوانيد.
منبع :كتاب زمزم عرفان صفحه 221

انرژی مثبت: به خود بگویید عالی هستید تا عالی شوید. وبه خاطر داشته باشید که هرچه بگویید همان می شود .ضمیر شما بدن شمارا می سازد وبدن شما ضمیر شما را."یک اندیشه ی زیبا ومثبت ،یک بهشت را در زندگی می سازد….ویک اندیشه منفی ویاس آور جهنمی را در دنیای انسان خلق می کند… .انسان ها آن چه را بیندیشند خلق می کنند” شاد باشید ، مثبت باشید والبته عالی"ﻫﺮﮔﺰ ﻇﺎﻫﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﺎﻃﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﻘﺎﯾـــــــــــــــــــــــــــــــــــــﺴﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ “

مهم ترین و برترین ذکر ذکری است که خود خداوند و ملائکه اش بر آن ذکر مواظبت و مداومت دارند:
” ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین امنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما” ، بهتر است در روز جمعه اقلا هزار مرتبه و در ديگر روزها هر قدر كه مي توانيد به نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم صلوات بفرستيد

 امام علي (علیه السلام) :خوش رويي، دام دوستي است . الخصال ص 633
امام علي (علیه السلام) : بي شك، خداوند ترش‌رو در چهره برادرانش را دشمن مي‌دارد . تحف العقول ص 202

امام صادق (علیه السلام): هر كس به برادر مومن خود بگويد: «خوش آمدي»، خداوند متعال تا روز قيامت براي او خوشامد مي‌نويسد . الكافي ج 2 ص 103

خوشرویی و خوشخویی
راز بزرگ روابط اجتماعی اگر شما فرد خوش اخلاق و خوش برخوردی باشيد، حفظ روابط و دوستي ها در محيط های مختلف آسانتر مي شود.
البته خوش اخلاقي به اين معنا نيست که شما، در را براي مردم باز کنيد يا کيف و وسايل آنها را حمل کنيد. نه ، خوش اخلاقي يعني انسان بودن، مؤدب بودن، مهربان بودن، خونگرمي، ياري رساني و گشاده رويي با افراد مختلف. زماني که با کسي درگيري و مشکل داريد يا به خاطر رفتار ناخوشايندش دوستش نداريد، به سختي مي توانيدخوش برخورد باشيد. نقاط مثبت و قوت افراد را جستجو کنيد و آنها را بزرگ کنيد به دنبال چيزهايي بگرديد که دوست داشتني و قابل احترام هستند .هميشه و با همه با خوشرويي برخورد کنيد در اين صورت آنها انتخابي ندارند جز اين که رفتار شما را با مهرباني پاسخ دهند . پيامبر خدا (صلي الله عليه وآله) : برادرت را با روي گشاده، ملاقات كن .

لقمان حكيم : يا بُنَىَّ! اِذا دَعَتْكَ الْقُدْرَةُ عَلى ظُلْمِ مَنْ هُوَ دونَكَ فَاذْكُرْ قُدْرَةَ اللّه ِ عَلَيْكَ؛  فرزندم! هرگاه قدرت، تو را به ظلم بر زيردستت فرا خواند، قدرت خدا را بر خودت به ياد آور.

لقمان حكيم : أشَدُّ النّاسِ حِسابا يَومَ القِيامَةِ المَكفِيُّ الفارِغُ. إن كانَ الشُّغُلُ مَجهَدَةً فَالفَراغُ مَفسَدَةٌ .
لقمان حكيم : سخت ترينِ مردم از جهت حسابرسى در روز قيامت ، شخصى است كه زندگى اش توسّط ديگرى تأمين مى شود و او بيكار است . اگر كار ، مشقّت بار است ، بيكارى تباهى آفرين است .

قالَ لُقمانُ : ثَلاثَةٌ لا يُعرَفُونَ اِلاّ فى ثَلاثَةِ مَواضِعَ: لايُعرَفُ الحَليمُ اِلاّ عِندَ الغَضَبِ، وَ لايُعرَفُ الشُّجاعُ اِلاّ فِى الحَربِ، وَلا تَعرِفُ أَخاكَ اِلاّ عِندَ حاجَتِكِ اِلَيْهِ.
لقمان حكيم فرمود: سه كس شناخته نشوند مگر در سه جا: انسان بردبار شناخته نمى شود مگر در هنگام غضب، فرد شجاع شناخته نمى شود مگر در هنگامه جنگ، و برادرت را نخواهى شناخت مگر آنگاه كه به او نيازمند باشى .

لقمان حكيم: ـ لاِبنِهِ ـ : مَن يُقارِن قَرينَ السَّوءِ لا يَسلَم .
ـ به فرزندش ـ : آن كه با همنشين بد ، نشست و برخاست كند ، در امان نباشد .

حضرت امام خمينى قدس سره در كنار درس و بحث به تفريح هم علاقه داشت. در جوانى روزهاى جمعه با طلاب براى تفريح از شهر خارج مى‏شدند، امّا قبل از حركت مى‏فرمود: به چند شرط با شما بيرون مى‏آيم:
1- نماز را اوّل وقت بخوانيم.
2- در تفريح از كسى غيبت نشود.

امام باقر علیه السلام  :لَا یُسْلَمُ أحَدٌ مِنَ الذُّنُوبِ حَتّی یَخْزُنَ لِسانَهُ.  /هیچ کس از گناهان در امان نمى‌ماند مگر آن که زبانش را در کام کشد.
بحارالأنوار: 75/179/54

امام صادق علیه ‌السلام:  لَوْ أدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أیّامَ حَیاتِی.  /اگر او (امام زمان) را دریابم، تمام عمر به او خدمت می‌کنم.
غیبت نعمانی، ص 245

امام على علیه السلام: الْمَشْوَرَةُ تَجْلِبُ لَکَ صَوابَ غَیْرِکَ.  /مشورت کردن، اندیشه‌های درست دیگران را برای تو به ارمغان می‌‌آورد.
غررالحکم و دررالکلم، ح1509

كودك در ١٤ ماه اول زندگي بايد خواسته هايش بلافاصله انجام شود.
تا دو سالگي تا جاي ممكن زود انجام شود.
بين دو تا پنج سالگي بايد صبر را به كودك اموخت.
كودك هر وقت چيزي خواست بايد بگوييم اول دستمو بشورم بعد بهت اب بدم.
اول به بابا زنگ بزنم بعد بهت بستني بدم.
كودكاني كه از دو سالگي صبر كردن را مي اموزند يا ياد مي گيرند لذت را براي پاداشي بيشتر به تعويق بياندازند در اينده بسيار موفقت اند.
دانشگاه استانفورد چهل سال قبل ازمايشي روي كودكان انجام داد. انها كودكان را به اتاقي بردند و به انها كلوچه يي دادند و به انها گفتند تصميم با شماست، يا كلوچه رو الان بخوريد يا اگر صبر كنيد بعد از ١٥ دقيقه كلوچه ديگري به شما جايزه داده خواهد شد.
كودكاني كه صبر كردند در اينده در تحصيلات دانشگاهي و تمام مراحل ديگر زندگيشان به مقدار چشمگيري موفق تر بودند
اگر دیدی بچه ات گریه می کنه،وقت خودت رابرای ساکت کردنش تلف نکن،..به کبوتری یا تکه ابری درآسمان اشاره کن، تابه آن بنگرد..
چون فیزیولوژی انسان برای گریه،نگاه به پایین کردن هست
اگر خواستی بچه هات ازاستخر یا حمام زودتر بیرون بیان،..
بهشون نگو الان بیرون بیایید،..
بلکه بگو : پنج دقیقه دیگه وقت دارین،
.. سپس بربگرد وبگو دو دقیقه دیگه وقت دارین،..
ونهایتا” بگو وقت تموم شد..! خودشان بیرون میان.
وقتی درمقابل تعداد زیادی بچه ها که سروصدایشان زیادهست قرارگرفتی وخواسته توجه آنها را جلب کنی وساکتشان کنی،
بگو: “اونی که صدای مرامی شنود،دست خودش رابالاببرد”
.. اولین نفر که دست خودش رابالا برد دومی هم بالا می برد وبه همه سرایت میکند وهمه ساکت
می شوند.
به کودکت نگو : بر دیوار خط نکش
بلکه بگو : بر برگه ای بکش ، سپس آن را به دیوار می چسبانیم .
نگو : برخیز و اتاق کثیف و شلخته ات را تمیز کن
بگو : دوست داری با یکدیگر اتاق را مرتب کنیم ، چون می دانم نظم را دوست داری
نگو : بازی را تمام کن و درس بخوان زیرا درس خواندن مهمتر است
بگو : اگر دروست را به بهترین نحو تمام نمایی با همدیگر بازی خواهیم کرد هر کلام و حرکت ما بر روی شخصیت فرزندمان تاثیر بسزایی خواهد داشت .
حرکات کودکمان انعکاس اعمال ماست

از دیگران توقع نداشته باش
انسان ها غالباً به دنبال آرامش هستن.
همه دوست دارن از زندگي شون لذت ببرن، زندگي آرام و گوارا و شيريني داشته باشن و براي داشتن چنين زندگي و حالي، فکر و مشورت مي کنن، کتاب مي خونن و از تجربه ي ديگران استفاده مي کنن.
بنده حدود بيست و دو ساله که به تدريس دوره هاي ان ال پي آرامش و موفقيت مشغولم و در کلاس ها و همايش هايم به ارايه ي تکنيک هايي مي پردازم که بواسطه اونها شخص بتونه با تغيير نگرش ها و رفتارها و باورهايش، زندگي بهتر و حال خوب تري داشته باشه.
اگر چه علت رنج ها و ناراحتي ها، افسردگي ها و ناآرامي هاي انسان ها با يکديگر متفاوته ، اما در اين سال ها دريافته ام که عمده ي ناراحتي ها و رنجش هاي ما ناشي از رفتار ديگرانه.
در واقع گاهي اطرافيان ما ،از پدر و مادر، همسر، خواهر و برادر و فاميل گرفته تا دوستان و همکارانمون رفتارهايي مي کنن که بسيار خلاف توقع و انتظارمونه و همين سبب ميشه که از لحاظ روحي بشدت به هم بريزيم و ناراحت و عصبي بشيم.
از اونجا که ما معمولاً نمي تونيم رفتار آدما رو کنترل و اصلاح کنيم ، پس بايد با تغيير خودمون به آرامش برسيم.
طلايي ترين کليد آرامش و مهم ترين نکته براي آرام و شادزيستن، اينه که از ديگران توقع و انتظاري نداشته باشيم.
براي اين منظور بايد ياد بگيريم اگر به کسي لطف و محبتي مي کنيم و يا اون رو مورد توجه و احترام قرار ميديم، صرفا براي اين باشه که اين کار، کار خوبيه و خدا مي پسنده.
يادمون باشه تا زماني که ما، نه براي خدا ، بلکه واسه ي ديگري کار مي کنيم در صورتي که او جواب محبت و احترام ما رو با محبت و احترام نده و تشکر و قدرداني نکنه به شدت مي رنجيم.
انسان هاي شاد و هميشه پرانرژي افرادي هستن که بسيار کم توقعن.
حتي همون توقعات و انتظاراتي که به نظر به جا و معقوله ،در اونها خيلي کمه.
يادمون باشه توقع و آرامش دو کفه ي يک ترازو هستن.
هرچه سطح توقع ما کمتر بشه، آرامش مون بيشتر ميشه و از زندگي مون لذت بيشتري مي بريم.

زندگیتان زیبا…
همه می توانند پولدار شوند ولی همه نمی توانند “بخشنده"شوند /پولداری یک مهارته و بخشندگی یک فضیلت /همه می توانند درس بخوانند اما همه “فهمیده ” نمی شوند. /باسوادی یک مهارته اما فهمیدگی یک فضیلت /همه یاد می گیرند زندگی کنند اما همه نمی توانند زیبا زندگی کنند /زندگی یک عادته اما زیبا زندگی کردن یک فضیلت…

قَالَ النَّبِيُّ صلي الله عليه و آله: مَنْ صَبَرَ عَلَى سُوءِ خُلُقِ امْرَأَتِهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الْأَجْرِ مَا أَعْطَى أَيُّوبَ عَلَى بَلَائِهِ وَ مَنْ صَبَرَتْ عَلَى سُوءِ خُلُقِ زَوْجِهَا أَعْطَاهَا اللَّهُ مِثْلَ ثَوَابِ آسِيَةَ بِنْتِ مُزَاحِ
پيغمبر(صلي الله عليه و آلله) فرمود: مردى كه بر بدخويى همسرش صبر كند؛ خداوند اجر مصائب ايوب را به او دهد، و زنى كه بر بدخويى شوهرش شكيبايى كند؛ خداوند ثواب آسيه را به او مرحمت مي كند
مكارم الأخلاق صفحه: 214
خدایا به ما اخلاق محمدی عنایت فرما اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم.

اخلاق مومنين :
وَ لَوْ كُنْتَ‏ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ پيامبر اگر خشن و بودى، از اطراف تو، پراكنده مى ‏شدند
آل عمران159
مومن بايد با اخلاقش مردم را به دين دعوت كند .اگر مومنين بد اخلاق باشند مردم و خصوصا جوانان و نوجوانان از دين متنفر مي شوند
خدایا به ما اخلاق نیک عنایت بفرما.

در سخن امیرالمؤمنین علی علیه السلام ! مولا امیرالؤمنین على عليه‏ السلام می فرمایند :
هركه عاشق چيزى شود ، [آن چيز،] چشمانش را كم ‏سو و دلش را بيمار می كند .
در نتيجه ، او با چشمى نادرست می نگرد و با گوشى ناشنوا می شنود . شهوت‏ ها خِرَدَش را دریده‏ اند و دنيا ، دلش را مي رانده و جانش شيفته آن شده است . پس او بنده دنيا و بنده كسى است كه از آن ، بهره ‏اى دارد و به هر جا رفت ، او نيز می رود و به هر سو روى آورد ، او نيز روى می آورد . در پىِ هيچ يك از فرمان‏ هاى بازدارنده خدا باز نمی ايستد و از هيچ پند دهنده ای از جانب او پند نمی گيرد ، حال آن كه خود ، كسانى را كه مرگ ، بی خبر ، گرفتارشان ساخته است ، می بيند .
 نهج البلاغة : خطبه 109 .

جناب حاج آقاي ناجي در اصفهان فرمودند:
مرحوم «آيت الله ارباب» دو سه سال آخر عمرش نابينا شد، ايشان مدارج علميش خيلي بالا بود و متون را از حفظ بود. يك روز از ايشان پرسيدند كه آقا شما پس از اين همه عمر آيا ادعايي هم داريد يا نه؟
اين مرد بزرگوار فرموده بودند:
من در مسائل علمي ادعايي ندارم، ولي در مسائل شخصي خودم فقط دو ادعا دارم.
يكي اين كه به عمرم غيبت نشنيدم و غيبت هم نگفتم.
دوم: در طول عمرم چشمم به نامحرم نيفتاد و كسي را هم نديدم.
از ايشان گفته بودند كه ايشان فرموده بودند: برادرم با همسرش چهل سال منزل ما بودند، در اين چهل سال يك بار همسر برادرم را هم نديدم.

امام علی علیه السلام فرمود : اَقْبَحُ الصِّدقِ ثَناءُ الرَجُلِ عَلى نَفْسِهِ؛/زشت ترين راستگويى، تعريف انسان از خودش مى باشد.
منبع : غررالحكم: ج2، ص388، ح294

امام على عليه السّلام فرمودند:مَنْ تابَ تابَ اللهُ عليهِ و اُمِرَت جوارِحُهُ ان تستَرَ عليه و بقاعُ الارضِ ان تَكتَمَ عليه و اُنسيتِ الحفَظةُ ما كانَتْ تكتُب عليهِ؛ هر كس توبه كند و به سوي خدا بازگردد خداوند نيز به سوي او بازگشت مي كند، به اعضاء و جوارحش دستور داده مي شود گناهان او را بپوشانند، به نقاطي از زمين كه در آن گناه انجام داده نيز دستور داده مي شود كه گناه و سرّ او را مخفي كنند و فرشتگانِ نويسندة‌ اعمال نيز گناهان و كردارِ او را فراموش مي كنند.
بحارالانوار، ج 6، ص 28

غروب جمعه دلم بوی یار می گیرد /افق افق دل من را غبار می گیرد /نه با زیارت یاسین دلم شود آرام /نه با دعای سماتم قرار می گیرد /نوای ندبه صبحم هنوز ورد لب است /که نغمه عشراتم به بار می گیرد /دل صنوبریم زین هوای مه آلود /نه از فراق که از انتظار می گیرد /قسم به عصر که خسران قرین انسان است /مگر هر آنکه دانش خود را به کار می گیرد /بدان که دلبر ما جان برای یاری خویش /در این دیار هزاران هزار می گیرد /به گوش منتظران گو که صبح نزدیک است /اگر چه شب ز رفیقان دمار می گیرد /جمال یار چو خورشید عالم افروز است /حجاب نفس تو را زان نگار می گیرد /تمام دلخوشیم یک نگاه کوچک اوست /ز چیست یار من از من کنار می گیرد /اگر که یار نخواهد به جلوه غم ببرد /دل زهیر چو شبهای تار می گیرد

غروب جمعه رسیده است و باز تنهایی /غروب، این‌ همه غربت، چرا نمی‌آیی؟ /زمین به دور سرم چرخ می‌زند، پس کی /تمام می‌شود این روزهای یلدایی؟ /کجاست جاذبه‌ات آفتابِ من؟ خسته است /شهابِ کوچکت از این مدار پیمایی /کبوترانه دلم را کجا روانه کنم؟ /کجاست گنبد آن چشم‌های مینایی؟ /تمام هفته دلم را به جمعه خوش کردم /غروب جمعه رسیده است و باز تنهایی…

امام على علیه السلام  :الْمَشْوَرَةُ تَجْلِبُ لَکَ صَوابَ غَیْرِکَ.  /مشورت کردن، اندیشه‌های درست دیگران را برای تو به ارمغان می‌‌آورد.
غررالحکم و دررالکلم، ح1509

امام علی علیه ‌السلام  :تَعَطَّرُوا بِالاِستِغْفارِ لا تَفْضَحَنَّکُمْ رَوَایِحُ الذُّنُوبِ.  /با طلب آمرزش معطّر و خوشبو شوید تا بوی بد گناهان شما را رسوا نکند.
بحار الأنوار،ج6،ص22

امام کاظم علیه ‌السلام  :التَّحَدُّثُ بِالنِّعَمِ شُکرٌ وَتَرْکُ ذلِکَ کُفرٌ  :بازگویی نعمتها، شکرگزاری و ترک آن کفران نعمت است.
وسائل ‏الشیعه، ج7، ص40

تأثیر اشتغال مادر بر فرزند:
بدون شک یکی از مهم ترین نقش هایی که زنان در طول زندگی خود ایفا می کنند، ‌نقش مادری است و به عبارتی یکی از مهم ترین وظایف زنان به شمار می آید.
زنان باید از همان دوران بارداری با نقش مادریشان آشنا شوند و آن را بپذیرند. زمان بارداری باید دوره ای سالم و شاد و به دور از هرگونه استرس باشد که این امر به نظارت و رسیدگی کامل مادر نیازمند است.
امروزه تحقیقات نشان می دهد که وضعیت روانی زن در بارداری بر رشد جنین تأثیر بسزایی دارد. در زمان شیردهی نیز، کودک مستقیماً از نظر جسمی و روحی از مادر تغذیه می کند(یعنی علاوه بر غذای جسمی که از مادر دریافت می کند افکار و نگرانی های مادر را هم درک می کند) لذا محیط شغلی نمی تواند محیط مناسبی برای زمان بارداری و شیردهی باشد. به عبارت دیگر چنین مادری با انتقال افکار و استرس هایش به کودک و ایجاد محیط ناآرام برای او، اولین پیامد شغلیش را برای او به ارمغان آورده است.
بحث بعدی موضوع جدایی مادر و کودک است که به عنوان یکی از مهم ترین پیامدهای شغلی مادران مطرح می گردد و عامل بسیاری از مسائل و مشکلات بعدی برای کودک خواهد شد.
بحث جدایی مادر و کودک و عوارض آن از مباحث مهمی است که مورد توجه روانشناسان قرار گرفته و تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام شده که در اکثر این پژوهش ها نتایج نگران کننده ای بدست آمده، که حاکی از تأثیرات عمیق جدایی بر شخصیت کودک می باشد.
همچنین کم شدن رابطه مادر و فرزندی به دنبال مباحث گذشته مطرح می شود، جرا که ارتباط بین مادر و فرزند به خاطر عدم حضور مادر کم شده و حتی همان ارتباط کم هم بسیار سطحی و بی ریشه می گردد چرا که مادران اغلب در همان زمانی هم که در کنار کودکانشان به سر می برند، رابطه با کیفیت و با آمادگی قبلی با فرزندانشان ندارند.
با وجود این دانشمندان تصریح کرده اند که میزان تحصیلات مادر،‌ مقدار زمانی که شغل از مادر می گیرد، نوع شغل و … می تواند نقش مؤثری در کاهش یا افزایش اثرات منفی ناشی از اشتغال مادر داشته باشد.

زنان و اشتغال:
در دوره ماقبل صنعتی شدن اکثر زنان برای حفظ خانواده کاملاً در نظام کار و تولید جذب می شدند در آن دوره نگهداری از کودکان و آن چه امروز کار خانگی نامیده می شود، تنها بخش کوچکی از وقت زنان را می گرفت، زنان با پرورش طیور، تهیه لبنیات و کاشت سبزیجات سهم مهمی در نظام اقتصادی خانواده داشتند.
اما بعد از پدیده صنعتی شدن شکل این اشتغال تغییر کرده و با روی کار آمدن نظام کارخانه ای و امکان کارمزدوری برای نخستین بار،‌ دورنمای استقلال و جدایی از خانه و همسر را برای زنان ایجاد کرد و به دلایل و انگیزه های مختلف کم کم شاهد افزایش حضور زنان در مشاغل اجتماعی شدیم.
البته هیچ کس در توانایی ها و خدمات ارزشمند زنان در جامعه و تاریخ شک ندارد، چرا که زنان در برخی صحنه ها از مردان جلوتر بوده اند، ولی بی ارزش کردن و بها ندادن به امور خانواده و محول کردن مشاغل مردانه به زنان در حقیقت نوعی بیگاری کشیدن از زنان است.
با توجه به این که زنان از نظر فیزیولوژیک توانایی های کمتری نسبت به مردان دارند و این که از لحاظ طبیعی یک سری مسئولیت های خاص مثل بارداری، بچه داری و … را به عهده دارند، اینها همه از توانایی زنان می کاهد.
به همین علت زنان شاغل به علت قبول مسئولیت مضاعف اجتماعی همواره در معرض انواع تنش های روحی و آسیب های جسمی هستند.
طبق مطالعات موجود هم در شرایط مساوی حرفه ای، ‌زنان تحت استرس بیشتری نسبت به مردان هستند و آمادگی بیشتری برای ابتلا به بیماری های جسمی و روانی دارند.
با این وجود افراد مختلف برای رفتارهای شغلی خود انگیزه های متفاوتی دارند که این انگیزه ها صرف نظر از قوت و ضعف آنها تأثیر زیادی در موفقیت افراد در آن شغل خواهد داشت. این انگیزه ها در مورد زنان شاغل عبارتند از:
انگیزه های مادی و تشکیل سرمایه که از مهم ترین دلایل جذب زنان به بازار کار می باشد، انگیزه های اجتماعی مثل کسب احترام و الگو بودن، انگیزه های خدماتی مثل خدمت به جامعه و انگیزه های شخصی مثل کسب رضایت همسر و … .

 نقش مادر در تربیت نسل منتظر:
مادر مهمترین رکن خانواده و والاترین نقش تربیتی را دارا می‌باشد؛ نقشی که به هیچ وجه جانشین‌پذیر نیست. چرا که مادر اصل، ریشه و سرچشمه‌ی وجود کودک است و کودک انعکاسی از واقعیات جسمی و روحی مادر و میوه‌ای از آن شجره‌ی مبارکه است…..

زمینه‌سازی ظهور
امام خمینی(ره) در این زمینه فرمودند: «همه‌ی ما انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم. انتظار فرج قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور إن شاءالله تهیه شود.»

ابعاد انتظار:
از نظر مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای «مدظلّه العالی» انتظار، ابعاد گوناگونی دارد؛ از جمله این‌که: «انتظار به معنای قانع نشدن به وضع موجود است. یک بعد دیگر از ابعاد انتظار، دلگرمی مؤمنین نسبت به آینده است. یک بعد انتظار این است که منتظر، با شوق و امید حرکت کند…»

مقام معظم رهبری: اگر کشور ما و ملّت ما بخواهد در مقابل عناصر اذیّت‌کننده و موذی عکس‌العمل نشان بدهد، اوضاع آنها خوب نخواهد بود؛ ما تا حالا خویشتن‌داری کردیم. در قضایای متعدّدی خویشتن‌داری کردیم؛ دست ایران اسلامی از خیلی‌ها بازتر است، توانایی‌های ما، امکانات ما از خیلی‌ها بیشتر است؛ میدانند که اگر بخواهند هماوردی کنند با نظام جمهوری اسلامی، در هیچ صحنه‌ای حریف نمیشوند. ما رعایت ادب اسلامی، رعایت حرمت برادری در امّت اسلامی را نگه داشتیم؛ ما میتوانیم عکس‌العمل نشان بدهیم. اگر بنا شد عکس‌العمل نشان بدهیم، عکس‌العمل‌های ما خشن هم خواهد بود، سخت هم خواهد بود.

امام رضا علیه السّلام:
لا یسْتَکْمِلُ عَبْدٌ حَقِیقَةَ الإیمانِ حَتَّى تَکُونَ فیهِ خِصالٌ ثَلاثٌ: التَّفَقُّهُ فِی الدِّینِ وحُسْنُ التَّقْدیرِ فِی المَعیشَةِ، والصَّبرُ عَلَی الرَّزایا.
هیچ بنده‌‏اى حقیقت ایمان را به کمال نمی‌رساند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین‌شناسى، برنامه‌ریزی درست در زندگى، و شکیبایى در مصیبت‏ها.
بحار الأنوار، ج78، ص339، ح1

آه آه از دام غفلت که دو بالم را گرفت /فرصت پرواز تا اوج وصالم را گرفت /باز هم تکرار روز جمعه و دلواپسی /مثل یک بغضی شد و قال و مقالم را گرفت /کار دستم داد این چشم انتظاری های من /مو سفیدم کرد و سبزی نهالم را گرفت /آتش عصیان وجودم را گرفت و بعد از آن /شعله های سرکشش اشک زلالم را گرفت /مشکلم این است که دنبال دنیا می روم
حرص دنیا بیشتر مال و منالم را گرفت /پیروی از خواهش نفسی که امّاره بُوَد /فرصت رشد و رسیدن به کمالم را گرفت /گاه گاهی در فرازم گاه گاهی در نشیب /عاقبت افراط و تفریط اعتدالم را گرفت /چند روزی می شود که فکر آقا نیستم /غصّه های غربت دلدار حالم را گرفت /تا که گفتم «یا حسین» یک مادر قامت کمان /انتخابم کرد و زشتی جمالم را گرفت

حرمت لحظه ها:
- چه زيباست سكوتي كه دامنگير شب شده و دلها را بسوي آرامش رهنمون مي سازد .
- چه زيباست حرمت لحظه ها را نگاه داشتن و به عقربه هاي ساعت با عشق نگريستن .
- من به حضور سبز تو ، به غرور بي رنگ خويش و روزهاي آمدنت مي انديشم .
- مي خواهم زيبايي سكوت را كه مهمان شب مي شود ، با حضور مقدست افزوني بخشم .
- تو آذين بخش تمام زيبايي هايي و من با بالهايي شكسته بدنبال بهترينم .
- بهتريني كه نمدانم چه زمان و كجا ظهور خواهي كرد . (مهدي جان)

مشکل گشای شیعه بیا جان به لب رسید /ای یادگار کرب و بـلا ، جـان به لب رســیـد /بــرخـــیز ای عــدالــت بی انــتهــا ، بـــیا /دنــیا فـــریب داده جــــوانهـــای شهــر را /یک عـــده از حــــقیقــت خلـقت رمیـده اند /ایـــنجا بـــرای خــویش خـــدا آفـــریده اند /شـــیطــان فــــریب داده تـــمام قیـــاســها /اینجا خـــــدای ما شده اند اسکـــناس ها /اینجا نـــماز یومـــیّه ما قضــــــا شـــــده /بهــــتر بگویـــمت که نیـــایــش رهــا شده /اینجا دو چشم غیرت مردان به خواب رفت /غیرت که رفت از ســـر زنها حـــجاب رفت /از اعـــــتیــاد پشت جوانــانــــمان شکست /دیـــدم به دســـــت دختری قلّادۀ ســگ است /اینجا جوان به فکر هـــوای مــــَجازی است /مثل عـــروسکی ست که اســباب بازی است /اینجا کمین نــــشسته خطــــــرهـــای دشمنان /دخـــتر ، پسر شده ، پســــران شکل دختران /اینجا قسم به حضرت عــــبــاس(ع) رایج است /یک بسته اسکناس چو باب الحــــوائـــج است /فکـــر یک عـــــده پـــــول ِربا یا نــــزول شــــد /اینجا ،یتیم هست ولیکن عـــلــــــی(ع) کجاست؟ /ایــــنجا اذان که مـــیزنـــــد افــــطار می شــــود /از رنگــــهای سفــــره ســــَرم گـــیج می رود /ما ، روزه دارِ ســفرۀ رنگـــین مردُمــــیــم /یکسال هر چه را که نخوردیم ،میخوریم /آلات جُـــرم مـــا همه تکــــمیـــل می شوند /تا جمعه می رسد همه تعطـــــیل می شوند /اینجا تمام صحـــــبتمان روز جــــمعه است /تفریح و پارک رفتنمان روز جمعــــــه است /آثار پاک خـــــون شـــــهیــــــدانمان گــذشت /اوقاتــــمان با تلــــــفن هـــــمراهمان گذشت /گوشــــیِ ما وســــیلۀ فانــــوسِ مردم است /تلفن که نیـــــست خانۀ نامــوس مردم است /آقا خلاصــــه خانۀ دلهــــــا خــــراب شــــد /وللهِ قــــــلب منـــــتظــــرانت کـــــباب شـــد /قربان ذوالفقار شما ، یابن العسگری(عج) /ای منتقم به خون خدا، یا بن العسگری(عج) /تا روز وعده ما همگی پشت این دریــــــم /ما دلخوشیم که کـــلب نمکزارِ حـــــــیدریم
آقا بـــیا مسیر خــــــــــدا را نـــــــشان بده /آقــــــا بیا جـــــــواب هـــمه ناکســـــان بده.

پیامبر اکرم صلّی‌ الله‌ علیه وآله:  إنّ الصًّلاةَ فی مَسْجِدی هَذا أفْضَلُ مِنْ ألْفِ صَلاةٍ فی ما سِواهُ إلّا الْمَسْجِدَ الحَرامَ وَالمَسْجِدَ الأقْصَى. :یک نماز در مسجد من بهتر از هزار نماز در دیگر مساجد است، به جز مسجد الحرام و مسجد الأقصى
من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 504

امام عسکری علیه‌ السلام: مَنْ کانَ الوَرَعُ سَجِیَّتَهُ وَالکَرَمُ طَبِیعَتَهُ وَالحِلْمُ خَلَّتَهُ، کَثُرَ صَدِیقُهُ.:  کسی که پارسایی خوی او، بخشندگی طبیعت او و برد‌باری منش او باشد، دوستانش زیاد شوند.
بحار الأنوار، ج 78، ص 379

راز محبوبيت علي عليه السلام:
مردم دوستي علي و علي دوستي مردم، يكديگر را تصديق مي‌كنند و نشان مي‌دهند كه بزرگ، كسي است كه دوستدار نيكي باشد و در راه آن شهيد شود. علي عليه السلام همان شهيد بزرگوار است.
در ميان انسانها، خوبيهاي بسيار سراغ داريم كه مورد توجه و علاقة آنها هستند. هرگاه به خير و نيكي ستمي برسد، در واقع به همة انسانها ستم شده است و هرگاه خير و نيكي مورد تعظيم قرار گيرد، همة انسانها مورد تعظيم قرار گرفته‌اند.
اگر صفحات تاريخ را بررسي كنيد، اين حقيقت مسلم را مي‌يابيد، كه در ميان شخصيتهاي بزرگ، كمتر كسي را مي‌توان يافت كه همانند علي بن ابي‌طالب عليه السلام مورد علاقه و محبت و تعظيم و تجليل و حمايت انسانها قرار گرفته باشد و حوادث و وقايع زندگي او، اين چنين مورد توجه قرار بگيرد.
اين محبت در دلها موج مي‌زند، و وجدان آدمي را از انحراف حفظ مي‌كند و عرصة تابش آن، باطل و تبهكاري خوار مي‌گردد.
چنين محبتي، انسان را در پناه حق قرار مي‌دهد و وجدان او را نگهباني و پاسداري مي‌كند. حتي در اين محبت، آن چنان خاصيت شگفت‌انگيزي است كه ملوان، كشتي را كه از بالا و پايين دچار حادثه گشته و مسافرانش غرق شده، يا در آستانة غرق شدن هستند و بادهاي مخالف از هر سو او را تهديد مي‌كنند، نجات مي‌دهد.
آري علي عليه السلام در گذرگاه تاريخ به عنوان امام حق و نيكي، همانند كوهي استوار قرار گرفته، به گونه‌اي كه حوادث كوبنده و بادهاي سخت، آن را متزلزل نمي‌كند.
آنان كه با علي بن ابي‌طالب عليه السلام دشمني مي‌كردند خود گمراه شدند و ديگران را هم گمراه ساختند، سرانجام سر به زير خاك فرو بردند و خاموش شدند و از آن‌ها نام و نشاني، جز لعن و نفرين انسانهاي خشمگين باقي نماند. وجدان پاك انسانها دربارة آن‌ها اينطور قضاوت كرد كه از بين رفتند و ذليل شدند. اگر گناه و زشتي و تبهكاري، در پيشگاه وجدان انسان، ارزش داشته باشد آن‌ها هم ارزشي دارند.
پسر ابوطالب شعله‌اي فروزان در دلها و حرارتي نيروبخش در جانها و منطقي شفابخش در عقلهاست. او را سخني است حكيمانه و اخلاقي است بزرگوارانه. خداوند هرگز آسمان را زمين، و زمين را آسمان نمي‌كند! تاريخ گواه صحت اين مدعاست.

. برگرفته از كتاب «امام علي، صداي عدالت انساني».

شايستگان، كارگزاران حكومت علوي و مهدوي:
تاريخ چون آيينه‌اي فراروي ماست كه گذشته بشر را مي‌نماياند؛ گذشته‌اي تيره و تار كه هر از چند گاهي، پيامبري چون خورشيد، اين شب ديجور و پر از امواج خطرات و گرداب تمايلات را روشن و منور كرده‌است و انسان امروزي، وارث همه آن گذشته است؛ خسته و دل‌شكسته به دنبال سبك‌بالاني است كه حال او را بداند و او را از بيم موج و گردابي چنين، برهانند. سرش را به دامن گرفته و دستي از مِهر بر سر او بكشند و او را بر سرير «ولقد كرّمنا بني آدم» بنشانند.
آري! اين است آيينه زندگي بشر؛ هرچند كه اين آيينه، چند صباحي حكومت پيامبران، به خصوص، حكومت نبي مكّرم اسلام صلي الله عليه و آله و سلم را براي ما تصويرگر است و حكومت مرداني را به ياد انسان امروزي مي‌آورد كه طعم شيرين عدالت را به او چشاندند؛ حاكمي كه بين او و مردمش فرقي نبود و به فرموده امام علي عليه السلام درباره رسول اعظم صلي الله عليه و آله و سلم: «يأكل علي الارض و يجلس جلسةُ العبد و يخصف بيده نعله و يرقع بيده ثوبه و يركب الحمار العاري و… خرج من الدنيا خميصاً و ورد الآخرة سليما لم يضع حجراً علي حجر؛1 بر روي زمين غذا مي‌خورد و چون بندگان مي‌نشست. كفشش را خود پينه مي‌زد و لباسش را خود وصله مي‌كرد و بر مركب برهنه سوار مي‌شد. او با شكمي گرسنه از دنيا رفت و با سلامت جسم و جان وارد آخرت شد و سنگي را بر سنگي ننهاد.»
و دگر بار به ياد انسان مي‌آورد كه حاكمي آمد كه غم بي‌نانيِ دورترين نقطه حكومت خود را مي‌خورد كه نكند در حجاز و يمامه كسي پيدا شود كه آرزو و طمع قرص ناني داشته باشد و در سفره خود چيزي را نيابد. نكند خودش سير بخوابد و در كنارش شكم‌هاي گرسنه و جگرهاي تفتيده و تشنه‌اي باشند.2
آري كسي كه از حكومت، تنها اسم و رسمش را نمي‌خواست كه «أ اقنع من نفسي باَنْ يقال هذا اميرالمؤمنين ولا اشاركهم في مكاره الدهر او اكون اُسوةٌ لهم في جشوبة العيش؛3 آيا بدين بسنده كنم كه مرا، امير مؤمنان گويند و در ناخوشايند‌هاي روزگار، شريك آنان نباشم؟ يا در سختي زندگي، نمونه‌اي برايشان نشوم؟»
ولي افسوس كه اين حكومت، ديري نپاييد؛ چرا كه حاكمش با نوشيدن جام «فُزتُ و ربّ الكعبه» بشريت را در تشنه‌كامي عدالتش وا نهاد و از آن به بعد، بشر، در گذر زمان به انتظار مردي از اين تبار نشسته است تا باز چون رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم انسان را مطيع خدا قرار دهد و صفِ نمازي تشكيل دهد كه سلمانش از فارس آمده باشد و بلالش از حبشه و …

امام علی علیه ‌السلام;    تَعَطَّرُوا بِالاِستِغْفارِ لا تَفْضَحَنَّکُمْ رَوَایِحُ الذُّنُوبِ.  :  با طلب آمرزش معطّر و خوشبو شوید تا بوی بد گناهان شما را رسوا نکند.
بحار الأنوار،ج6،ص22

زنان آخر الزمان
حضرت علی(ع) در یکی از خطبه های خود در اوصاف و احوال ما مردم آخرالزمان الالخصوص زنان و دختران فرموده اند که :” در هوش و ذهن خود بسپارید که نشانه های آنروزگار این چنین است. ” در آن زمان که بدترین زمانهاست مردم:….
- دین خدا را به خاطر دنیا کنار می گذارند.(کنار گذاشتن دین خدا به وضوح در بین اکثر دختران نمایان است.)
- با افراد سفیه و بیخرد دوستی و همنشینی می کنند.(دوستی های اینترنتی دختر و پسر که غوغا کرده است.)
- مرد ها در تمام اوضاع و احوال با زنان هم عقیده شده و همراهی می کنند.(یعنی یک مرد به خاطر یک زن عقیده خودش را کنار می گذارد.)..
…..

امیرالمومنین (علیه السلام) :  اسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَإِنَّهُ شِفَاءُ الصُّدُورِ   :از نور قرآن شفا و بهبودی بخواهید که شفای سینه های بیمار است.
نهج‏ لبلاغة، خطبه 110، ص164

امام هادی علیه السلام می فرمایند : به راستی حرام افزایش نمی یابد و اگر افزایش یابد برکت ندارد و اگر انفاق شود پاداش ندارد و اگر بماند توشه ای به سوی آتش خواهد بود .
منبع : کافی جلد 5 ص125

امام هادى عليه السلام :

امام هادى عليه السلام : إنَّمَا الأعيادُ أربَعَةٌ لِلشّيعَةِ : الفِطرُ و الأضحى و الغَديرُ و الجُمُعَةُ ؛ حديث

امام هادى عليه السلام :شيعيان فقط چهار عيد دارند : فطر ، قربان ، غدير و جمعه .

 امام هادى عليه السلام : مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ كَثُرَ السّاخِطونَ عَلَيهِ ؛ حديث

امام هادى عليه السلام :آن كه از خودش راضى شود ، ناراضيان از او فراوان شوند .

 ولادت امام هادی (ع)
ای نور خدا امام هادی / وی مکتب عشق را منادی ای در کف تو لوای قرآن / وی مجری آیه های قرآن در اوج طلوع روشنائی / آیینه ی پاک حق نمائی ولادت جد برگوار امام زمان-عج، …

امام هادى عليه السلام:

 امام هادى عليه السلام به مردى از اهالى رى كه به زيارت امام حسين عليه السلام رفته بود فرمودند : أما إنَّكَ لَو زُرتَ قَبرَ عَبدِالعَظيم عِندَكمُ لَكُنتَ كَمَن زارَ الحُسَينَ عليه السلام ؛ حديث

امام هادى عليه السلام به مردى از اهالى رى كه به زيارت امام حسين عليه السلام رفته بود فرمودند : اگر قبر عبد العظيم را در شهر خود زيارت كنى ، چنان است كه گويى امام حسين عليه السلام را زيارت كرده اى.

امام کاظم علیه ‏السلام
المُؤمِنُ مِثْلُ کَفَّتَی الْمِیزانِ؛ کُلَّما زِیدَ فی إیمانِهِ زِیدَ فی بَلائِهِ.
مؤمن همانند دو کفۀ ترازو است؛ هر چه بر ایمانش افزوده شود، بلا و گرفتاری‌اش نیز فزونی گیرد.
تحف العقول، ص408

نهج البلاغه، حکمت 10
خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً إنْ مِتُّمْ مَعَها بَکَوْا عَلَیکُم، وإنْ عِشْتُم حَنُّوا إلَیکُم.
با مردم آن‌چنان معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک ریزند و اگر زنده بمانید به شما عشق ورزند نهج البلاغه، حکمت 10

امام علی علیه ‌السلام
خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً إنْ مِتُّمْ مَعَها بَکَوْا عَلَیکُم، وإنْ عِشْتُم حَنُّوا إلَیکُم.
با مردم آن‌چنان معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک ریزند و اگر زنده بمانید به شما عشق ورزند.
نهج البلاغه، حکمت 10

مقام معظم رهبری:.شما افسران جوان جبهه ی مقابله ی با جنگ نرمید.هدف دفاع از نظام اسلامی و جمهوری اسلامی است.در مقابله ی با یک حرکت همه جانبه ی متکی به زور و تزویر و پول و امکانات عظیم پیشرفته ی علمی رسانه ای باید با این جریان شیطانی خطرناک مقابله شود حالا شما جوانانی که گفتیم افسران جوان مقابله ی با جنگ نرم هستید،خوب،خودتان بگردید نقش را پیدا کنید.

رهبر انقلاب در پی کشته و زخمی شدن هزاران نفر از حجاج:
دولت سعودی موظف است مسئولیت بپذیرد

مقام معظم رهبری: مدیریت غلط و اقدامات ناشایسته که عامل این فاجعه بوده نباید از نظر دور بماند.
سه روز عزای عمومی اعلام می کنم.
مسئولان نمایندگی اینجانب هرگونه کمک را به حجاج برادر دیگر کشورها تعمیم دهند.

امام صادق علیه السلام
الْحَاجُّ وَ الْمُعْتَمِرُ فِی ضَمَانِ اللَّهِ، فَإِنْ ماتَ مُتَوَجِّهاً، غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ؛ وَ إِنْ مَاتَ مُحْرِماً، بَعَثَهُ اللَّهُ مُلَبِّیا
حاجی و عمره گزار در ضمانت خداوند هستند و اگر در حالی که به سوی حج و عمره می رود، فوت کند خداوند گناهانش را می آمرزد و اگر در حال احرام بمیرد، خداوند او را در حال لبیک گفتن بر می انگیزاند.
کافی،ج8 ،ص189

زمین دلتنگ و مهدى بیقراراست‏ /فلک شیدا، پریشان روزگار است /دلا، آدیـــــــنه شد، دلبر نیـــــامد /غـــروب انتـــظارم سرنــــــــیامد /همه دلــــــها پر از آه و غم و درد /همه آلاله‏ها پـــــــــــژمرده و زرد /نفس‏ها خـــسته و در دل خموشـند /فغانها بى‏ صدا و پرخروشــــــــند /نه رنگى از عدالت، نى از صداقت‏ /در و دیوار دارد نقش ظــــــلمت
‏ /شده پرپر گـــــــــل مهر و محـبّت‏ /همــه دلـــــــها شده سرشار نفرت /شده شام یتیمان، نالــــــه و اشــک‏ /برد هرکــس به کاخ دیگرى رشک
‏ /شده پژمـــــــرده غنچه در چمنزار /بگشت آواره گل در کوى گـــــلزار /نشسته دیو بر دلـــــــــــهاى خفته‏ /همه جا بذر نومــــــــــــیدى شکفته
‏ /زده زنـــــــــــگارها آئین و مذهب‏ /دمى، رویى زسرور نیست یا رب /به اشک چشم و مهر و ماه، سوگند /به آه و ناله دلــــــــــــــهاى دربند /اگر نرگس زهجرت زار زار است‏ /شقایق تا قیامت دغـــــــــدار است.‏

مرا به غیر تو نبود پناه مهدی جان /مرا به غیر تو نبود پناه مهدی جان /که من گدایم و هستی تو شاه مهدی جان /در انتظار تو شاها گذشت عمر عزیز /نگشت حاصل من غیر آه مهدی جان /شها فقیرم و مسکین و بر سر راهت /نشسته ام به امید نگاه مهدی جان /من عاشقم که ببینم جمال تو آیا /بود به سوی جناب تو راه مهدی جان؟ /بحق حرمت اجداد خود نما نظری /ز مرحمت به من رو سیاه مهدی جان /خمید پشت من که از بار معصیت شاها /نموده ام همه عمر اشتباه مهدی جان….

هيچ بنده اي عالم نيست ، مگر اينکه نسبت به بالا دست خود ، حسادت نورزد ، و زيردست خود را خوار نشمارد .
بحارالانوار ،  ج 75، ص (173)

ما قدرتمند خواهیم ماند
مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللّه خامنه ای، در مورد لزوم هوشیاری مردم در برابر دشمنی های استکبار جهانی، و نیز قدرتمندی ایران انقلابی می فرماید: «ما در این هشت سال، با مقاومت خودمان ثابت کردیم که ما می توانیم بمانیم و به رغم قدرت ها، خواهیم ماند و ماندیم. در آینده نیز شعار ما همین است. فراموش نکنید، ملت ایران فراموش نکند، دشمنی با جمهوری اسلامی تمام نشده است. تا وقتی اسلام هست و اسلام انقلابی هست و اسلام ضد استکبار هست، اسلام طرفدارِ استقلالِ ملت هاست،تا وقتی این چنین اسلامی که جاذبه دارد برای همه ملّت های مسلمان وجود دارد، ما دشمن در دنیا خواهیم داشت…. شعار ما بعد از این در مقابل تمام قدرت نمایی های استکباری این است که ما به رغم استکبار خواهیم ماند و روز به روز قوی تر و با ثبات تر خواهیم شد».

لزوم آمادگی
ملّتی که بخواهد همیشه پیروز و سربلند زندگی کند، نباید از فریب دشمنان غافل باشد و باید همیشه خود را در بهترین وضعیت دفاعی و آمادگی کامل نگه دارد. مقام معظم رهبری در این باره می فرماید: «پیروزی یک ملت، در سایه قدرت، توانایی لازم و مقاومت به دست می آید. آن ملتی در خور احترام است که نیروهای مسلح آن بتوانند به هنگام خطر، از تمامیت کشور و ملّت دفاع کند و بر همین اساس بود که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، پیروزی و افتخار را نصیب ملّت بزرگ خود کردند».

دفاع مقدس در سخنان مقام معظّم رهبری
وجوب دفاع
مقام معظم رهبری، درباره لزوم دفاع در برابر بیگانگان می فرماید: «دفاعْ یک وظیفه عقلی، اسلامی و انسانی است و ما نباید از کیدِ دشمنان به کمین نشسته خود غفلت کنیم». ایشان هم چنین فرمودند: «دفاع، جزئی از هویت یک ملّت زنده است. هر ملّتی که نتواند از خود دفاع کند، زنده نیست. هر ملّتی هم که به فکر دفاع از خود نباشد و خود را آماده نکند، در واقع زنده نیست».

آمادگی همیشگی
از مصادیق روشن رهنمودهای قرآن کریم، تقویت بنیه دفاعی کشور است و امام خمینی رحمه الله در لزوم توجه کامل به آن می فرمود: «مطمئنا غفلت از تقویت بنیه دفاعی کشور، طمع تهاجم و تجاوز بیگانگان و نهایتا تحمیل جنگ ها و توطئه ها را به دنبال می آورد».
ایشان در جای دیگر فرمودند: «من به عنوان فرمانده کل قوا، به مسؤولین و تصمیم گیرندگان نیز دستور می دهم که در هیچ شرایطی، از تقویت نیروهای مسلح و بالا بردن آموزش های عقیدتی ونظامی و توسعه تخصص های لازم و خصوصا حرکت به طرف خودکفایی نظامی غفلت نکنند و این کشور را برای دفاع از ارزش های اسلام ناب و محرومین و مستضعفین جهان، در آمادگی کامل نگه دارند و مبادا توجه به برنامه دیگر، موجب غفلت از این امر حیاتی گردد».

امام خمینی رحمه الله و دفاع مقدس
اسلام، دین صلح و دوستی
در اندیشه اسلامی جنگ اصالت ندارد و دعوت به صلح و آرامش، هویت اصلی دین است. البته اگر کسی یا دولتی اقدام به تجاوز کند، وظیفه همه مسلمانان این است که برای دفع تجاوز قیام کنند. حضرت امام رحمه الله بر این اساس می فرماید: «ما به طبع اسلام، با جنگ همیشه مخالفیم و میل داریم که بین همه کشورها آرامش و صلح باشد؛ لکن اگر جنگ را بر ما تحمیل کنند، تمام ملتمان جنگجو است».
ایران، سرزمین دلیران
در اندیشه دفاعی امام راحل رحمه الله اشغالِ حتی یک وجب از خاک میهن اسلامی، غیر قابل تحمّل است. از این رو، ایشان در بیان انتظارشان از نیروهای مسلح و مدافعان سلحشور فرمودند: «امروز، روزی است که ملت ما باید دست در دست سپاه و ارتشِ نجیب و دلیر گذاشته و به دشمنان بفهمانند که بر فرض محال اگر وارد شهری شدند، تازه با مردمی سلحشور و جنگجو مواجه خواهند شد که وجب به وجب شهرشان دفاع می نمایند».
جنگ تمام نشده است…
ملتی که اهداف بلند و مقدس دارد، باید همواره آمادگی رزمی و دفاع نظامی را در برابر تهدید دشمنان داخلی و خارجی حفظ کند. امام خمینی رحمه الله در این باره می فرماید: «من مجددا به همه ملت بزرگوار ایران و مسؤولین عرض می کنم، چه در جنگ و چه در صلح، بزرگ ترین ساده اندیشی این است که تصور کنیم جهان خواران، خصوصا آمریکا و شوروی، از ما و اسلام عزیز دست برداشته اند. لحظه ای نباید از کید دشمنان غافل بمانیم».

کدام جمعه، دعا مستجاب خواهد شد؟ /مسیح عاطفه پا در رکاب خواهد شد /کدام جمعه ز عطر بهشتیِ گل یاس /بهار، غرق شمیم گلاب خواهد شد؟ /کدام جمعه شود بخت عاشقان، بیدار؟ /و چشم فتنه‌ی عالم به خواب خواهد شد /کدام جمعه، خدایا! ز فیض گریه‌ی شوق /بهار و باغ و چمن، کام‌یاب خواهد شد؟ /کدام جمعه ـ بگو «یـا محـوّل الاحوال»! ـ /در آسمان و زمین، انقلاب خواهد شد؟ /جمالِ روشن آن ماهِ پشتِ پرده‌ی غیب /کدام جمعه، برون از حجاب خواهد شد؟ /کدام جمعه به خورشید می‌خورد پیوند؟ /و بعد از این همه ابر، آفتاب خواهد شد /هزار جمعه دعای فرج به لب داریم /کدام جمعه، دعا مستجاب خواهد شد؟

چرا امام زمان(عج) در روز جمعه ظهور می‌کنند؟
اولاً، حکمت بعضی مسائل برای ما روشن نیست و ممکن است در آینده روشن شود.
ثانیاً، از نظر اسلامی، جمعه عید است و شرافت بسیاری دارد، از این جهت مناسبت دارد که ظهور مهدی(عج) که از اشرف حوادث عالم است، در چنین روز شریفی واقع شود، همان‌گونه که میلاد با سعادتش در جمعه واقع شده است، زیارت آن حضرت در روز جمعه مستحب به شمار می‌رود و سفارش شده است.
ثالثاً، مسئله وقوع ظهور در روز جمعه، امری قطعی و تغییرناپذیر نیست.

آیا امام زمان(عج) جمعه ظهور می‌کند؟
روز جمعه از چند جهت اختصاص به امام زمان(عج) دارد: ‌یکی آنکه ولادت حضرت در آن روز بوده و دیگر آن که ظهور آن حضرت در روز جمعه خواهد بود، ولی وقوع ظهور در روز جمعه امری قطعی نیست؛ اگر چه طبق بعضی از روایات، ظهور در روز جمعه خواهد بود.

- خداوند دوست ندارد که مردم در خواهش از يکديگر اصرار ورزند ، ولي اصرار در خواهش از خودش را دوست دارد .
بحارالانوار ،، ج 75، ص (173

- سه چيز از خصلتهاي نيک دنيا و آخرت است : از کسي که به تو ستم کرده است گذشت کني ، به کسي که از تو بريده است بپيوندي ، و هنگامي که با تو به نداني رفتار شود ، بردباري کني .
بحارالانوار ،  ، ج 75، ص (173)

گر پرده زرخ باز نماید مهدی(عج) /از خلق جهان دل برباید مهدی(عج) /ای شیعه چنان منتظر مولــی باش /گویی که همین جمعه بیاید مهدی(عج) . . .
جمعه یعنی یک غروب وعده دار / وعده ترمیم قلب یاس زار /جمعه یعنی مادر چشم انتظار / درهوای دیدن روی نگار
جمعه یعنی یه سماء دلواپسی / می شود مولا به داد ما رسی . . . ؟

نگاه کن به قلب من که سرخ از غرور توست /نگاه کن به چشم من، به راه تا عبور توست /نگاه کن به جان من، در انتظار جمعه ای ست /که وعده داده اند و گفته اند ظهور توست . . .
خیمه نشین فاطمه دلم برات پر میزنه /اسم قشنگت آقا جون هر تپش قلب منه /دلم برای دیدنش می گیره از من بهونه /ندبه می خونم دوباره با اشکای دونه دونه . . .

با امام در پذیرش قطعنامه 598در 27 تیر 1367 این قطعنامه که حاوی آتش‌بس بود توسط امام پذیرفته شد، امام فرمودند: «قبول قطعنامه از طرف جمهوری اسلامی ایران به معنای حل مساله جنگ نیست با اعلام این تصمیم حربه تبلیغات جهان‌خواران علیه ما کند شده است، ما خواستیم به دنیا ثابت کنیم که صدام معتقد به مجامع بین‌المللی نیست.با امام در عملیات مرصادامام خطاب به منافقین که در این عملیات تار و مار شدند فرمود: ننگتان باد ای تفاله‌های شیطان و عارتان باد ای خود فروختگان به جنایت‌کاران بین‌المللی که در سوراخ‌ها خزیده و در مقابل ملتی که در برابر قدرت‌ها برخاسته است به خرابکاری‌هایی جاهلانه پرداخته‌اید.با امام در بزرگداشت دفاع مقدس«اینجانب به نویسندگان و گویندگان و تحلیل‌گران و نقاشان و همه‌ی هنرمندان پیشنهاد می‌کنم تا همیشه به خصوص در این هفته (دفاع مقدس) آنچه در توان دارند در طبق اخلاص گذاشته و تقدیم به این سلحشوران عظمت‌آفرین و ملت ایران و اسلام بزرگ نمایند، و بدین ترتیب به گوشه‌ای از وظیفه اسلامی، انسانی، ملی، میهنی خود عمل نمایند.

مبارک باد عید قربان، نماد بزرگ ترین جشن رهایى انسان از وسوسه هاى ابلیس.

عید قربان روز رها شدن از تعلقات دنیوی و رهایى از هر آنچه غیر خدایى است.

عید قربان، عید سربلند بیرون آمدن از امتحان عبودیت است.

عید قربان، نقطه عطف آزادى است در تاریخ اسارت ها و بردگى هایى که بر انسان تحمیل شده بود.

عید قربان، سرآغاز حکومت توحید است و تولد ایمان و مرگ تردید.

عید قربان، عید شرافت بنى آدم است و کرامت انسانى اش؛ جشن رها شدن از قید پدرانى است که جان فرزند خویش را نذر قربان گاه ها مى کردند.

عید قربان، بالاترین نقطه اى است که اوج مقام بشر تعیین مى شود و تا ابد، درجه ایمان با همان نقطه سنجیده مى گردد…

اين را تو خود مي داني، تو خود آن را، او را - هر چه هست و هر كه هست - بايد به منا آوري و براي قرباني، انتخاب كني، من فقط مي توانم ” نشاني ها “يش را به تو بدهم:

آنچه تو را، در راه ايمان ضعيف مي كند، آنچه تو را در “رفتن"، به “ماندن” مي خواند، آنچه تو را، در راه “مسئوليت” به ترديد مي افكند، آنچه تو را به خود بسته است و نگه داشته است، آنچه دلبستگي اش نمي گذارد تا “پيام” را بشنوي، تا حقيقت را اعتراف كني، آنچه ترا به “فرار” مي خواند، آنچه ترا به توجيه و تاويل هاي مصلحت جويانه مي كشاند، و عشق به او، كور و كرت مي كند، ابراهيمي و “ضعف اسماعيلي” ات، ترا بازيچه ابليس مي سازد…. و اكنون در منايي، ابراهيمي، و اسماعيلت را به قربانگاه آورده اي. اسماعيل تو كيست؟ چيست؟ مقامت؟ آبرويت؟ موقعيتت، شغلت؟ پولت؟ خانه ات؟ املاكت؟ … ؟

در قله بلند شرفي و سراپا فخر و فضيلت، در زندگي ات تنها يك چيز هست كه براي به دست آوردنش، از بلندي فرود مي آيي، براي از دست ندادنش، همه دستاوردهاي ابراهيم وارت را از دست مي دهي، او اسماعيل توست، اسماعيل تو ممكن است يك شخص باشد، يا يك شيء، يا يك حالت، يك وضع، و حتي، يك ” نقطه ضعف"!

…….پس مواظب باشیم امروز روز تولد ماهاست وتوخوب می دانی….عید سعید قربان مبارک

عيد قربان؛ روز ذبح نفس با تيغ تقوا

عيد قربان كه پس از وقوف در عرفات (مرحله شناخت) و مشعر (محل آگاهي و شعور) و منا (سرزمين آرزوها، رسيدن به عشق) فرا مى رسد، عيد رهايى از تعلقات است. رهايى از هر آنچه غيرخدايى است. در اين روز حج گزار، اسماعيل وجودش را، يعنى هر آنچه بدان دلبستگى دنيوى پيدا كرده قربانى مى كند تا سبكبال شود.

صداي پاي عيد مي آيد. عيد قربان عيد پاك ترين عيدها است عيد سر سپردگي و بندگي است. عيد بر آمدن انساني نو از خاكسترهاي خويشتن خويش است. عيد قربان عيد نزديك شدن دل هايي است كه به قرب الهي رسيده اند. عيد قربان عيد برآمدن روزي نو و انساني نو است.

… و اكنون در منايي، ابراهيمي، و اسماعيلت را به قربانگاه آورده اي. اسماعيل تو كيست؟ چيست؟ مقامت؟ آبرويت؟ موقعيتت، شغلت؟ پولت؟ خانه ات؟ املاكت؟ … ؟عیدتان مبارک

با امام در علمیات ثامن‌الائمه(ع)در این عملیات که منجر به خارج شدن آبادان از محاصره کامل رژیم بعثی شد امام فرمودند: من منتظرم که این حصر آبادان از بین برود و هشدار می‌دهم به پاسداران، قوای انتظامی و فرماندهان انتظامی که باید این حصر شکسته بشود.» با امام در عملیات بیت‌المقدس در این عملیات که امام از آن به عنوان فتح الفتوح یاد کردند، شهر بستان و 250 کیلومتر مربع از خاک کشورمان آزاد شد. امام بعد از عملیات طریق القدس فرمودند: «آنچه برای اینجانب غرورانگیز و افتخارآفرین است روحیه بزرگ و قلوب سرشار از ایمان و روح شهادت‌طلبی این عزیزانی که سربازان حقیقی ولی‌الله الاعظم ارواحنا فداه هستند می‌باشد و این است فتح الفتوح.»

عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک /عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک /من از اهالی دیار عشقم من از قبیله و تبار عشقم /هنوزم از دم امام امت هلاک عشق و بی قرار عشقم /عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک /عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک /منم که جا موندم از شهادت به حق قرآن و حق عترت /امید من اینه که با ولایت چه رونقی شده به کار عشقم /عشق یعنی یه جوون یه جوون بی نام و نشون /عشق یعنی یه نماز با وضو گرفتن توی خون /عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک /عشق یعنی یه شهید با لبهای تشنه سینه چاک……..

میدان پرواز
بلند باد نام مردان دلاوری که در طول سال های حماسه و خون، بی هیچ توقع و منتّی، عاشقانه و عارفانه راهی میدان های نبرد شدند و مردانه ایستادند و دلیرانه مبارزه کردند و هم چون پرندگان سبکبال، بال گشودند و از بام سنگرها تا قصرهای بهشتی و رضوان الاهی سفر کردند. آنان که در هفته دفاع مقدّس یاد و نام و خاطره شان، هزاران درس زندگی و بندگی با خود به همراه دارد. یادشان همیشه سبز و ماندگار.

ایثار و فداکاری
دفاع مقدس، گستره ای را برای آفریدن عالی ترین صحنه های با شکوه از خود گذشتگی و ایثار فرا روی رزمندگان اسلام قرار داد. هر چند زندگی راحت را رها کردن و خود را در کانون خطرِ از دست دادن جان قرار دادن و سختی های دفاع را به جان خریدن، کافی است تا همه رزمندگان را ایثارگر و فداکار بنامیم، امّا برخی از این هم فراتر رفته، در خطرپذیری جلودار، در سختی ها و تنگناهای نبرد بر دیگران پیشتاز، و در محرومیت ها پیشگام بودند. به هنگام کاستی و کمبود امکانات، به راحتی از حق خود می گذشتند و امکانات خود را به دیگری می بخشیدند. در هنگام عملیات و مجروحیت ها، مجروحی خود را از رسیدگی و مداوا محروم می کرد تا به دیگری رسیدگی شود و چه بسیار دیده شد که مجروحی به شهادت رسید تا دیگری شهید نشود و نجات بیابد. آنان به راستی مردانِ مردِ میدان نبرد بودند.

برادری و همدلی
رزمندگان، به پیروی از قرآن کریم که مؤمنان را برادر می خواند، در برابر دشمن، با صلابت و پایداری و شدّت برخورد کرده و با یکدیگر، در کمالِ صفا و صمیمیت، مهربانی و همدلی رفتار می کردند. برخورد متواضعانه و برادرانه فرماندهان با نیروهای خود، عشق و محبتِ فراوانی به وجود می آورد. رفتار صادقانه و همراه با مهر و محبت رزمندگان با یکدیگر، جبهه های جنگ را به کانونِ بزرگِ محبت و صفا و برادری تبدیل کرده بود که گرمی آن، روز به روز اعضای جدیدی را به خود جلب می کرد و سختی های سنگرها را به سایه مهر و محّبت و آسودگی بدل می ساخت. این برادری ـ که از زیباترین صحنه های جنگ و جبهه بود ـ روح تعاون و همکاری را در آنان می دمید و برای برداشتن باری از دوش جنگ و گامی به سوی پیروزی و یاری همسنگران و فرماندهان وامی داشت.

نقش زنان در سال های حماسه
نقش زنان در سال های دفاع مقدس، ستودنی است؛ زنانی که در طول هشت سال حماسه دفاع مقّدس، هم چون مردان و دوش به دوش آنان، صحنه های عشق و دلدادگی آفریدند؛ شیر زنانی که در جبهه های جنگ و یا در هنگام هجوم دشمن به شهرها، قهرمانانه ایستادند و چون مردان جنگیدند و تن به ذلّت ندادند؛ مادرانی که در دامن خود رزمنده پرورش دادند و به میدان نبرد فرستادند؛ زنانی که در اوج اسارت، آزاده بودند و چون زینب کبری علیهاالسلام صبور و مقاوم دشمن را به زانو درآوردند؛ زنانی که در پشت جبهه ها هم چون خدیجه کبری علیهاالسلام برای حمایت و پشتیبانی مالی رزمندگان اسلام، با تمام مال و توان خود به میدان آمدند، و خلاصه آنان که همگام و همراه با مردان و فرزندان خود، با تمام توان، حتی پختن نان و دوختن لباس رزمنده ها و تهیه مواد غذایی، گرمی بخش خطوط مقدم جبهه بودند؛ سربازان گمنامی که در پرده گمنامی باقی ماندند.

دفاع مقدس، صحنه هنرمندی ها
جنگ هم ویرانگر است و هم سازنده، و همین امر، عواطف گوناگون را درباره آن برمی انگیزد. در سال های پس از هشت سال حماسه دفاع مقدّس، بین جنگ و هنر و رزمنده و هنرمند، صفاتی مشترک پدیدار شد که رزمندگانِ هنرمند آفرید و هنرمندانِ رزمنده را به عرصه حفظ ارزش ها و آثار دفاع مقدّس مشتاق کرد. آنان که باید صحنه های نبرد را در عرصه های هنری خلق کنند و آثاری بیافرینند که ارزش های دفاع مقدّس را هر روز زنده تر و پویاتر و سازنده بسازد و از فراموشی برهاند. اینک ملّت هنرمند ایران، از میان سنگرها، جبهه ها و نخلستان های سوخته و خاکریزها، بناهای نو، زنده و جاودان می سازد تا دفاع مقدّس، با تمام جزئیاتش تا همیشه در تاریخ ایران و برای نسل های آینده ماندگار بماند.

عزّت و کرامت رزمندگان
از ارزش های مهم اخلاقی و به تعبیر استاد شهید مطهری، مهد اخلاق اسلامی، عزت و کرامت نفس است. سّر این اهمیّت در این است که احساس عزّت، سربلندی، کرامت نفس و بزرگواری روح، آدمی را به فضیلت ها سوق می دهد و از پستی ها و رذالت ها برکنار می دارد. قرآن کریم، عزّت و سربلندی را، تنها از آنِ خداوند متعال، پیامبر اکرم و مؤمنان می داند. رزمندگان ما با اقتدا به سرور و سالار شهیدان و آزادگان، حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام و سایر پیشوایان معصوم و با رهنمودهای انسان ساز حضرت امام رحمه الله ، چه در میدان نبرد، چه در حمله ها و حتی در رفتار با اسیران، عزّت و کرامت نفس یک مسلمان را به دنیا نمایاندند. آنان نمونه درخشان عزّت و کرامت بسیجی، رزمنده و مسلمان بودند.