یا مهدی زهرا ادرکنی

زنان و اشتغال:
در دوره ماقبل صنعتی شدن اکثر زنان برای حفظ خانواده کاملاً در نظام کار و تولید جذب می شدند در آن دوره نگهداری از کودکان و آن چه امروز کار خانگی نامیده می شود، تنها بخش کوچکی از وقت زنان را می گرفت، زنان با پرورش طیور، تهیه لبنیات و کاشت سبزیجات سهم مهمی در نظام اقتصادی خانواده داشتند.
اما بعد از پدیده صنعتی شدن شکل این اشتغال تغییر کرده و با روی کار آمدن نظام کارخانه ای و امکان کارمزدوری برای نخستین بار،‌ دورنمای استقلال و جدایی از خانه و همسر را برای زنان ایجاد کرد و به دلایل و انگیزه های مختلف کم کم شاهد افزایش حضور زنان در مشاغل اجتماعی شدیم.
البته هیچ کس در توانایی ها و خدمات ارزشمند زنان در جامعه و تاریخ شک ندارد، چرا که زنان در برخی صحنه ها از مردان جلوتر بوده اند، ولی بی ارزش کردن و بها ندادن به امور خانواده و محول کردن مشاغل مردانه به زنان در حقیقت نوعی بیگاری کشیدن از زنان است.
با توجه به این که زنان از نظر فیزیولوژیک توانایی های کمتری نسبت به مردان دارند و این که از لحاظ طبیعی یک سری مسئولیت های خاص مثل بارداری، بچه داری و … را به عهده دارند، اینها همه از توانایی زنان می کاهد.
به همین علت زنان شاغل به علت قبول مسئولیت مضاعف اجتماعی همواره در معرض انواع تنش های روحی و آسیب های جسمی هستند.
طبق مطالعات موجود هم در شرایط مساوی حرفه ای، ‌زنان تحت استرس بیشتری نسبت به مردان هستند و آمادگی بیشتری برای ابتلا به بیماری های جسمی و روانی دارند.
با این وجود افراد مختلف برای رفتارهای شغلی خود انگیزه های متفاوتی دارند که این انگیزه ها صرف نظر از قوت و ضعف آنها تأثیر زیادی در موفقیت افراد در آن شغل خواهد داشت. این انگیزه ها در مورد زنان شاغل عبارتند از:
انگیزه های مادی و تشکیل سرمایه که از مهم ترین دلایل جذب زنان به بازار کار می باشد، انگیزه های اجتماعی مثل کسب احترام و الگو بودن، انگیزه های خدماتی مثل خدمت به جامعه و انگیزه های شخصی مثل کسب رضایت همسر و … .