یا مهدی زهرا ادرکنی

غروب جمعه رسیده است و باز تنهایی /غروب، این‌ همه غربت، چرا نمی‌آیی؟ /زمین به دور سرم چرخ می‌زند، پس کی /تمام می‌شود این روزهای یلدایی؟ /کجاست جاذبه‌ات آفتابِ من؟ خسته است /شهابِ کوچکت از این مدار پیمایی /کبوترانه دلم را کجا روانه کنم؟ /کجاست گنبد آن چشم‌های مینایی؟ /تمام هفته دلم را به جمعه خوش کردم /غروب جمعه رسیده است و باز تنهایی…