| « زيارت عاشورا يعني اظهار تنفّر از ظالمان زمان | دانشگاه عاشورا و درس مهمّ آن » |
تحوّل اخلاقي و عملي،هدف اصلي از مجالس امام حسين (علیه السلام)
مقصود از ذكر مصائب هم اين است كه ما بينديشيم آن مصيبتها كه برآن عزيزان خدا وارد كرده‌اند ما آنگونه مصائب را بر آنها وارد نكنيم و دردناكشان نسازيم و خوب ميدانيم كه امام حسين(علیه السلام)آن درد و زجري كه از بي‌ديني مردم مي‌كشيد، از ضربات نيزه و شمشير شمر و سنان و خولي و …نكشيدو لذا مي‌فرمود:
(اَلا تَرَوْنَ اَنَّ الْحَقَّ لايُعْمَلُ بِهِ وَ اَنَّ الْباطِلَ لايُتَناهَي عَنْهُ)؛
«آيا نمي‌بينيد كه به حقّ عمل نمي شود و از باطل خودداري نمي‌گردد»؟!
حال اگر ما نيز عامل به حق و مُنتَهي از باطل نباشيم بر اساس اين گفتار،آن امام محبوب را آزرده و دردناك كرده‌ايم !
ما مجالسي را كه به نام امام حسين(علیه السلام)تشكيل مي‌دهيم ، مجلس توسّل مي ناميم و توسّل را هم به معناي ذكر مصيبت كردن و گريستن مي شناسيم و حال آن كه معناي توسّل اين نيست ! توسّل يعني: چيزي را وسيله قراردادن براي رسيدن به چيز ديگر. يعني مقصد و هدف ديگري در كار است و براي رسيدن به آن هدف وسيله‌اي به كار مي بريم.
ما مي خواهيم شركت در مجلس امام حسين(علیه السلام)و گريه بر مصائب ايشان را وسيله قرار دهيم براي اينكه اوّلاً او را به عنوان امام به معناي واقعيش بشناسيم و آنگاه از هدف و مقصدي كه از نهضتش داشته است آگاه گرديم و بفهميم منطقش چه بوده و از مردم زمانش چه مي‌خواسته كه نپذيرفته‌اند و عاقبت او را كشته‌اند! اين حقيقت را خوب بفهميم و مراقب باشيم كه ما هم فكراً و عملاً در صف دشمنان آن حضرت قرار نگيريم! اين معناي توسّل است؛ ولي ما اين كار را نمي كنيم بلكه ما شركت در اين مجالس و گريه بر امام‌حسين(علیه السلام)را هدف قرار داده‌ايم نه وسيله! و لذا اگر مجلسي با شور و اشك و آه و ناله و افغان پايان پذيرد و به قول بعضي كربلا بشود آن مجلس را مجلس موفّق به حساب مي‌آوريم و خود را كه در آن مجلس شركت داشته‌ايم انسان به هدف رسيده ميدانيم و اصلاً توجّهي به تحوّل اخلاقي و عملي كه هدف اصلي از شركت در اين مجالس مي باشد نمي كنيم و كمبودي از اين جهت در خود نمي بينيم و اين معناي هدف قرار دادن وسيله است و ضدّ معناي توسّل است
موضوعات: بدون موضوع
فرم در حال بارگذاری ...
