یا مهدی زهرا ادرکنی

بهشت را مبر از خانه ناگهان بانو                                    برای بی کسی فاطمه بمان بانو                               به جان دختر مظلو مه ات مرو از دست              مساز اشک یتیمان راروان بانو                                بمان وفاطمه را خود عروس کن،آری                        که دختران همه ،محتاج مادرند بانو                      برای غربت من جان به لب شدی اما                  بدان که غربت زهراست بعد از آن بانو                   نمانده هیچ برایت که یک کفن بخری                                   عبای ختم رسل بر تو ارمغان بانو