یا مهدی زهرا ادرکنی

بهانه گیری، مانع ازدواج

اوّلین مانع ازدواج، بهانه گیری دختر و پسر یا اطرافیان آنان است. گاهی بهانه گیری موجب می شود که دختر سی ساله یا پسر چهل ساله همچنان مجرد مانده است. وقتی علّت را جویا شویم، هردو می گویند: همسر خوب پیدا نکرده ایم. در حالی که پذیرفتنی نیست که کسی همسری بیابد که صددرصد موردپسند و همسوبا خوسته های او باشد. اگر در یک ازدواج هفتاد درصدِ معیارها تأمین شود، آن زوج خوشبخت خواهند بود.

بهانه گیری در میان مقدّسین به گونه ای و در میان غیر مقدّسین به گونه ای دیگر است. ولی برآیند انواع بهانه گیری، بالا رفتن سنّ ازدواج و مجرد ماندن بسیاری از دختران و پسران است.

پیامبر اکرم (ص) بارها روی منبر می فرمودند: مردم! وقتی دخترتان به حدّ ازدواج رسید، او را شوهر دهید؛ زیرا دختر بالغ، همچون میوه رسیده به درخت است؛ حال اگر آن میوه رسیده را از درخت نچینید، از بین می رود. همچنین آن حضرت معیار اصلی ازدواج را برخورداری از دین و اخلاق دانسته اند.

«إِذَا جَاءَکمْ مَنْ تَرْضَوْنَ خُلُقَهُ وَ دِینَهُ فَزَوِّجُوهُ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَکنْ فِتْنَةٌ فِی الْأَرْضِ وَ فَسادٌ کبِیرٌ»[1] یعنی اگر همسری پیدا بشود که از نظر دین و اخلاق مناسب باشد، با او ازدواج کنید. وگرنه فتنه و فساد در جامعه اسلامی پیدا می شود.[2]

پی نوشت ها

[1] کافی، ج 5، ص 347

[2] مشق اخلاق، ص: 58-