یا مهدی زهرا ادرکنی

فَضلُ صِلَةِ الرَّحِمِ
الكتاب :

أ فَمَن يَعْلَمُ أَنَّمَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبَابِ * الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ لاَ يَنقُضُونَ المِيثَاقَ * و الَّذِينَ يَصِلُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بهِ أن يُوصَلَ وَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ يَخافُونَ سُوءَ الحِسابِ» . ۱

(انظر) البقرة: ۸۳ ، ۱۷۷ ، النحل: ۹۰ ، الإسراء: ۲۶ ، الروم: ۳۸ ، محمّد: ۲۲ .
الحديث :

.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ أعجَلَ الخَيرِ ثَوابا صِلةُ الرَّحِمِ . ۲

۷۲۴۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أيُّها الناسُ ، إنّهُ لا يَستَغنِي الرَّجُلُ ـ و إن كانَ ذا مالٍ ـ عَن عِترَتِهِ (عَشِيرَتِهِ) ، و دِفاعِهِم عَنهُ بأيدِيهِم و ألسِنَتِهِم ، و هُم أعظَمُ الناسِ حِيطةً مِن وَرائهِ و ألَمُّهُم لِشَعَثِهِ ، و أعطَفُهُم علَيهِ عندَ نازِلَةٍ إذا نَزَلَتْ بهِ و لِسانُ الصِّدقِ يَجعَلُهُ اللّهُ للمَرءِ في الناسِ خَيرٌ لَهُ مِنَ المالِ يَرِثُهُ غيرُهُ .
ألا لا يَعدِلَنَّ أحَدُكُم عن القَرابَةِ يَرى بها الخَصاصَةَ أن يَسُدَّها بالذي لا يَزِيدُهُ إن أمسَكَهُ ، و لا يَنقُصُهُ إن أهلَكَهُ ، و مَن يَقبِضْ يَدَهُ عن عَشيرَتِهِ ، فإنّما تُقْبَضُ مِنهُ عَنهُم يَدٌ واحِدَةٌ ، و تُقبَضُ مِنهُم عَنهُ أيدٍ كثيرَةٌ ، و مَن تَلِنْ حاشِيَتُهُ يَستَدِمْ مِن قَومِهِ المَوَدَّةَ (المَحَبَّةَ) . ۳
۱۴۶۳
فضيلت صله رحم
قرآن :

«آيا كسى كه مى داند آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده حق است ، همانند كسى است كه نابيناست؟ تنها خردمندان پند مى گيرند : كسانى كه به عهد خدا وفا مى كنند و خود پيمان نمى شكنند ، آنان كه آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده پيوند مى دهند و از پروردگارشان مى ترسند و از سختى باز خواست خداوند بيمناكند» .
حديث :

.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ثواب صله رحم زودتر از ثواب هر كار خير ديگرى مى رسد .

۷۲۴۱.امام على عليه السلام :اى مردم! هيچ كس ـ هر اندازه هم ثروتمند باشد ـ از خويشان (ايل و عشيره) خود و حمايت عملى و زبانى آنها از او، بى نياز نيست . آنان بزرگترين گروهى هستند كه از انسان پشتيبانى مى كنند و پراكندگى و پريشانى او را از بين مى برند و در مصيبتها و حوادثى كه برايش پيش مى آيد ، بيش از همه به او مهربان و دلسوزند . نام نيكى كه خداوند براى انسان در ميان مردم پديد مى آورَد، بهتر است از مال و ثروتى كه وى براى ديگران باقى مى گذارد . ۴
هان! مبادا از خويشاوند نيازمند خود روى برتابيد و از دادن اندك مالى به او دريغ كنيد ، كه اگر ندهيد چيزى بر ثروت شما نمى افزايد و اگر بدهيد چيزى كم نمى شود . هر كه از خويشان خود دست كشد، يك دست از آنان باز گرفته، اما دستهاى فراوانى از خود كنار زده است . و آن كس كه با قوم و خويشان خود نرمخو و مهربان باشد، دوستى و محبّت هميشگى آنان را به دست آورَد .

1.الرعد : ۱۹ ـ ۲۱ .

2.الكافي : ۲/۱۵۲/۱۵ .

3.نهج البلاغة: الخطبة۲۳.

4.نام نيكى گر بماند زآدمى به كزو ماند سراى زرنگار .(سعدى) .

بهارنیست

احساس میکنم که نباشی بهارنیست

شعری میان دفتر این روزگار نیست

معطوف میشود به شما حس واژه ها

آقا خودت بگو مگر این افتخار نیست؟

من با سروده های همه شرط بسته ام

بیتی بدون نام شما ماندگار نیست

سین سلام سفره ی تحویل سال نو

معنای این قصیده مگر انتظار نیست؟

روزی ظهور میکنی و میرسد بهار

اما به ماه وسال و زمان اعتبار نیست

تقویم هم به گفته ام اقرار میکند

سوگند میخورد که نباشی بهار نیست

هدیه ارجمند

عيد جديدي آمد و آغاز سالي‌ست

آقاي من! اين بار هم جاي تو خالي‌ست

وقتي که لب مي‌خندد و دل غرق آه است

يعني که بي تو عيدهاي ما خيالي‌ست

ما غائبيم از محضرت که روسياهيم

آثار با خورشيد پيوستن زلالي‌ست

ـ در حلقه‌ي زلفت گرفتارم ـ دروغ است

هر چه که مي‌بينم گرفتاري مالي‌ست

چشمان تو از غصه هاي ما پر از اشک

اوقات ما از ياد تو اما چه خالي‌ست

ماه رُخت را در شب گيسو مپوشان

در شام هجران بي‌گمان صبح وصالي‌ست

دل هاي بيدار و … جهاني چشم در راه

در انتظارت جمعه هاي ما سؤالي‌ست

بحرين و غزّه لاله لاله، ندبه خوانند

دنيا اسير دست قومي لا ابالي‌ست

پايان کار ظالمان با ذوالفقار است

برگرد با تو شوکت مولي الموالي‌ست

یوسف رحیمی

پس مزن یار مسیحا دل بیمار مرا

آنقدر گریه کنم تا بخری بار مرا

قدر یک عمر فقط گریه بدهکارم من

کرمی کن بپذیر عمر بدهکار مرا

پهن کردم سر راه تو بساطی دل شب

تا که رونق دهد احسان تو بازار مرا

پرده پوشی تو پایم به حرم وا کرده

به کناری نزدی پرده اسرار مرا

گردنی کج سر پایین به پناه آمده ام

شود آیا سر و سامان بدهی کار مرا

آمدم تا که بگویم به خودم بد کردم

تا که اسباب شفاعت کنی اقرار مرا

آخر کار شده شوق شهادت دارم

پس به تأخیر میانداز تو دیدار مرا

خاک جبهه چقدر بوی وصالت دارد

کاش پاسخ بدهی خواهش و اصرار مرا

ناز دلدار کشیدن تن بی سر خواهد

بین جبهه بنگر شاهد گفتار مرا

حال مهمان شده ای….وقت پذیرایی ماست

بشنو این روضه بین در ودیوار مرا

مادرت پشت در افتاد و صدازد پسرم

با تن سوخته جان داد و صدازد پسرم

قاسم نعمتی

قلبم چو کویر و چشم هایم دریاست

یک سال گذشت و غصه هایم بر جاست

ای کاش کنار هفت سینم بودی

این سفره ی ما بدون تو بی معناست

امسال بیا منتقم آل علی

امسال به نام مادر تو زهراست

امسال سر سفره ی زهرا هستیم

“سالی که نکوست از بهارش پیداست”

این فاطمیه کنار مان می آیی؟

با شوق ظهور روضه خواندن زیباست

امروز برای مادرت خیمه زدی؟

ای وای امام بی نشانم تنهاست

فردا به کدام رو به رویت نگرم؟

فردا که حساب حشر هم دست شماست

امسال بیا برای ما گریه نکن

تو گریه نکن عزیز٬ مشگل از ماست

عبدالحسین مخلص آبادی