یا مهدی زهرا ادرکنی

چرا باید نماز خواند؟

اگرچه فلسفه نماز و عبادت بر کسی پوشیده نیست؛ اما دقت در متون آیات و روایات اسلامی، ما را به نكات و ظرافت­های بیشتری رهنمون می­کند که از جمله این نکته­ها و ظرافت­ها، می توان موارد زیر را بر شمرد:

یاد خدا
روح و اساس و هدف و نماز همان یاد خدا است که به موسی وحی نمود: “أقِمِ الصَّلاةَ لِذِکرِی". البته ذكری كه مقدمه­ی فكر و فكری كه انگیزه عمل بوده باشد؛ چنانكه در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است كه در تفسیر جمله­ ی “و لَذِكرُ اللهِ اَكبَر” فرمود: “ذِكرُ اللّه عِندَ ما أَحَلَّ وَ حَرَّمَ": خدا را به یاد داشتن، هنگام رو به رو شدن با حلال و حرام.

از بین برنده ویروس گناه
نماز وسیله­ ی شست و شوی گناهان و نزول مغفرت و آمرزش الهی است؛ چرا که نماز انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته و بازبینی در رفتار می­نماید. در حدیثی پیامبر(ص) از یاران خود سؤال كرد: “اگر بر در خانه یكی از شما نهری از آب صاف و پاكیزه باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شست و شو دهد، آیا چیزی از آلودگی و كثافت در بدن او می­ماند؟ عرض كردند: نه!
فرمود: نماز درست همانند این آب جاری است، هر زمان كه انسان نمازی می­خواند گناهانی كه در میان دو نماز انجام شده است از بین می­رود”
و به این ترتیب، جراحاتی كه بر روح و جان انسان از گناه می­نشیند، با مرهم نماز التیام می­یابد و زنگارهایی كه بر قلب می­نشیند، زدوده می­شود.

تقویت نهال تقوا
نماز سدی در برابر گناهان آینده است، چرا كه روح ایمان را در انسان تقویت می­كند و نهال تقوا را در دل پرورش می­دهد. می­دانیم “ایمان” و “تقوا” نیرومند­ترین سد در برابر گناهان است و این همان چیزی است كه در آیه­ ی فوق به عنوان نهی از فحشاء و منكر بیان شده است. در روایات می­خوانیم: ” هر گاه از گناه کار بودن نمازخوانی به پیشوایان دین شکایت می­شد، آنان در جواب می­فرمودند: غم مخورید، نماز آنها را اصلاح می­كند” و این چنین نیز می­شد.

زنگ بیدار باش
بزرگترین مصیبت برای رهروان راه حق آن است كه هدف آفرینش خود را فراموش كنند و غرق در زندگی مادی و لذائذ زودگذر دنیا گردند؛ اما نماز به حكم این كه در فواصل مختلف و در هر شبانه روز پنج بار انجام می­شود، زنگ هشداری برای انسان است و هدف آفرینش او را خاطر نشان و موقعیت او را در جهان به او گوشزد می­كند.
این نعمت بزرگی است كه انسان وسیله­ ای در اختیار داشته باشد كه در هر شبانه روز چند مرتبه به او بیدار باش گوید و انسان را همواره هشیار و متذكر نماید که گرد و غبار غفلت بر دل او ننشیند، علاوه بر این كه مداومت ذكر خداوند در شب و روز كه در پرتو نماز حاصل می­گردد همین توجه به خداوند و قیام در برابر او انسان را از معاصی باز می دارد.از این روست که گفته اند: نماز، غفلت­زدا است.

تضعیف زشتی­ها
نماز خود­بینی و تكبر را درهم می­شكند؛ چون انسان در هر شبانه روز هفده ركعت و در هر ركعت دو بار پیشانی بر خاك در برابر خدا می­گذارد و خود را ذره­ای در برابر عظمت او می­بیند و آگاهانه، به حقارت و ناچیزی خود اعتراف می کند؛ به همین دلیل علی(ع) در آن حدیث معروفی كه فلسفه عبادت­های اسلامی در آن منعكس شده است، بعد از ایمان، نخستین عبادت را كه نماز است با همین هدف تبیین می­كند و می­فرماید: “فَرَضَ اللّهُ الإيمانَ تَطهيرا مِن الشِّركِ و الصلاةَ تَنزيهاً عنِ الكِبرِ": خداوند ایمان را برای پاك سازی انسان­ها از شرك واجب كرده است و نماز را برای پاك سازی از تكبر.
همچنین، بازداری از حرص و آز و كم­طاقتی، از دیگر آثار و برکات نماز است، همانگونه که خداوند متعال می­فرماید: “انسان حریص و كم طاقت آفریده شده و هنگامی كه بدی به او رسد بیتابی می­كند و هنگامی كه خوبی به او رسد مانع از دیگران می­شود، مگر نماز گزاران، آنان كه نماز­ها را پیوسته انجام می­دهند".