یا مهدی زهرا ادرکنی

پیامبر اکرم (ص) و امام صادق (ع)

امشــب سخن ازجـــان جهــــان بایدگفت

توصیف رسول(ص) انس و جان باید گفت

در شـــــام ولـــــادت دو قـــــــطب عالم

تبریک به صــــاحب الزمـان (عج) باید گفت

و همینطور :

میلاد جامع علم و عمل و عبادت ، پرچم دار شاهراه ولایت علوى، حضرت امام جعفر صادق علیه السلام گرامى باد!

خلاصه ای در مورد حضرت محمد (ص) :

آن حضرت پیش از طلوع سپیده دم صبح روز جمعه یا روز دوشنبه ، هفدهم یا دوازدهم ماه ربیع الاول عام الفیل ۵۵ روز پس از هلاکتاصحاب فیل در شهر مکه شعب ابی طالب پاکیزه و خندان به دنیا آمد و جهانی تاریک را به نور مبارک خود روشن نمود .

نام : محمّد ، احمد ، محمود و … صلّی الله علیه و آله

کنیه : ابوالقاسم ، ابو ابراهیم ، ابو الطاهر ، ابو الطیّب ، ابوالمساکین ، ابوالدّرتین ، ابوالریحانَتَین ، ابو السبطین و …

لقب : خاتم ، رسول الله ، رسول الرّحمه ، رسول الرّاحه ، نبیّ الرحمه ، نبی التوبه ، سراج المنیر ، مبشّر ، منذر ، امین ، وفی ، مزّمّل ، مدّثّر ، عالم ، ماحی ، حاشر ، شاهد و …

و در تورات : مادماد ، و در انجیل : فارقلیط ملقّب شده است .

پدر آن حضرت عبدالله فرزند عبدالمطّلب و مادرش آمنه دختر وهب بن عبد مناف بوده است .

حضرت رسول با ۳۰ واسطه به حضرت آدم می رسد و ۹۹۰۰ سال و چهار ماه و ده روز بعد از وفات حضرت آدم (ع) متولد گردید .

در چهل سالگی ۲۷ رجب به رسالت و نبوت مبعوث گردید و هنگامی که دعوتش آشکار گردید مورد اذیت و آزار مشرکان و مخالفان قرار گرفت تا جائی که گفته اند :

پس از گذشت پنج سال از بعثت در محاصره شدید دشمنان قرار گرفت و به ناچار در محلی به نام شعب ابی طالب به همراه دیگر یارانش پناهنده شد و مدت سه سال با تحمل سختی های فراوان اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و … به سر برد و چون اذیت و آزار دشمنان ، بعد از وفات ابوطالب و خدیجه شدّت گرفت ، روز پنجشنبه ، اول ربیع الاول یعنی سیزده سال پس از بعثت در سنین ۵۳ سالگی ، آن حضرت به اصحاب و همراه یارانش از مکه به مدینه مهاجرت نمود و دوازدهم همان ماه ، هنگام زوال خورشید وارد مدینه گردید و مدت ده سال در آن شهر اقامت نمود .

اعمال روز هفدهم ربیع الاول :

اين روز مطابق نظر مشهور علماى اماميّه، روز ولادت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) و همچنين ميلاد امام صادق(عليه السلام)است و روز بسيار مباركى است و داراى اعمالى مى باشد:
1) غسل; به نيّت روز هفدهم ربيع الاوّل.(۱)

2) روزه; كه براى آن فضيلت بسيار نقل شده است، از جمله در رواياتى از ائمّه معصومين(عليهم السلام)آمده است: كسى كه اين روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه يكسال را مقرّر مى فرمايد.(۲)

3) دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال كردن مؤمنان و به زيارت مشاهد مشرّفه رفتن.(۳)

4) زيارت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) از دور و نزديك; در روايتى از آن حضرت آمده است: هر كس بعد از وفات من، قبرم را زيارت كند مانند كسى است كه به هنگام حياتم به سوى من هجرت كرده باشد، اگر نمى توانيد مرا از نزديك زيارت كنيد، از همان راه دور به سوى من سلام بفرستيد (كه به من مى رسد).(۴)

5) زيارت امير مؤمنان، على(عليه السلام) نيز در اين روز مستحب است با همان زيارتى كه امام صادق(عليه السلام) در چنين روزى كنار ضريح شريف آن حضرت(عليه السلام) وى را زيارت كرد.(۵)

6) تكريم، تعظيم و بزرگداشت اين روز بسيار بجاست، مرحوم «سيّد بن طاووس»، در اقبال، در تكريم و تعظيم اين روز به خاطر ولادت شخص اوّل عالم امكان و سرور همه ممكنات حضرت نبىّ اكرم(صلى الله عليه وآله) سفارش بسيار كرده است.(۶)

بنابراين، سزاوار است مسلمين با برپايى جشن ها و تشكيل جلسات، هرچه بيشتر با شخصيّت نبىّ مكرّم اسلام(صلى الله عليه وآله)، سيره و تاريخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمّدى بهره كامل گيرند.

۱. فلاح السائل، صفحه 61.

۲. اقبال، صفحه 603.

۳. همان مدرك.

۴. همان مدرك، صفحه 604.

۵. همان مدرك، صفحه 608.

۶. اقبال، صفحه 603