« سخنان گهر بار | گنبد طلا » |
ای ملایک کبوتر حرمت چشم آدم به گندم کرمت /نه خراسان فقط،که ملک خداست /عالمی زیر سایۀ علمت /تو مسیحای آل فاطمهای /که مسیحا دمد ز فیض دمت /حرم قدس کبریا گردید /به خراسان رسید تا قدمت /قاتلت را نمیکنی نومید /به جوادت اگر دهد قسمت /همۀ زندگانیام این است /که دهم جان به گوشۀ حرمت /هم ملک زائر تو، هم انسان /هم عرب سائلند، هم عجمت /هر که یک بار بر تو آرد رو /تو سه نوبت کنی زیارت او.
فرم در حال بارگذاری ...