یا مهدی زهرا ادرکنی

مهدی جان !

اگر ما را به خیمه گاهت راهی نیست ، حرفی نیست … ، تنها پیراهنت را که با عطر وجودت در آمیخته است بر صورتمان افکنند، باشد تا بیناییمان را به دست آوریم ، و به مسرت درآییم ، و در امن و امانت پناه گیریم.

خوش است گر مسافری رسد سلامت از سفر

چه شد که قصد باز گشت از این سفر نمی کنی؟

نگر به خیل سائلان به سامرا و جمکران

چرا ز باب خانه ات سری به در نمی کنی؟