« دينداري در عصر غيبت | مراتب انتظار فرج!!! » |
مهارت هاي زندگي در عصر غيبت
زندگي در عصر غيبت هم براي خودش ادب و رسمي دارد که اگر آن را نشناسي و اصول اوليهاش را نداني يک وقت به خودت ميآيي و ميبيني زندگيات هيچ و پوچ است نه به جايي وصلي و نه توشهاي برداشتهاي.
پس، آماده شو تا ادبِ زيستن در دوران غيبت را بياموزي، و مهارتهاي زندگي در آن را تجربه کني.
آماده شو تا راه آمدن امام را ماهرانه و آگاهانه گلباران کني.
مهارت در شناخت دين
خدا رحمت کند حافظ را، قرنها پيش گفت:
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون نديدند حقيقت ره افسانه زدند
اگر آن روز هفتاد و دو ملت بودند که افسانه ميسرودند، امروز هفتاد و دو هزار ملت و مذهب و مکتباند که هر يک ادعاي حق بودن دارند و تو را به سوي خود ميخوانند و تو متحير ميماني که اين همه حق از کجا آمده و نميفهمي کداميک راست ميگويند و کدام دروغ، مگر آن که تلاش کني تا به ميزاني دست يابي که حجت تو باشد و تو را به تلقي صحيحي از دين برساند تا خطوط اصلي و فرعي را بشناسي، خط و ربطها را تشخيص دهي، تفاوت بدعت و سنت را درک نمايي، مراقب تحريفها باشي، از کجفهمي بپرهيزي، اهل تفسير به راي نباشي، در برداشتهاي سنتي اسير نشوي و قرائتهاي نو فريبت ندهد.
بايد آگاهي کسب کني و آگاهانه حرکت کني.
بايد مجهز به تفکر و تعقل و تدبر شوي،
بايد دامان دينشناسان آگاه را رها نکني،
و بايد تقوا پيشه کني که هر که متقي باشد خداوند به او فرقان را عطا ميکند.
مهارت در آراستگي به عدالت
کسي که در وجود خود و در دنياي کوچک درونش نتواند عدالت را به پا کند نميتواند در دنياي بزرگ بيرونياش شعار عدالتخواهي بدهد.
اگر توانستي قوا و نيروهاي خود را در حد تعادل نگه داري، اگر ميان شادي و غم، خنده و گريه، عشق و نفرت، محبت و کينه، دوستي و دشمني حد وسط را شناختي، اگر زيادهروي و کمروي نکردي، اگر به موقع حرف زدي و به موقع خاموش ماندي، اگر هم اهل عبادت بودي و هم مرد کارزار، اگر زيبايي دنيا و عزت آخرت را يکجا خواستي، اگر توانستي علم و عرفان را با هم جمع کني، اگر مرزها را شناختي، اگر نقش اجتماعيات را در برابر پدر و مادر، همسر و فرزند، خويش و همسايه، دوست و رفيق، رئيس و ارباب رجوع، خوب ايفا کردي، اگر به خودت، به ديگران و به خدا ظلم نکردي، اگر حق را پايمال نکردي و حق خودت، حق ديگران و حق خدا را ادا کردي، آن وقت تو به عدالت رسيدهاي و کسي که به عدالت آراسته شود و ماهرانه عدالت ورزد، راه را براي جهاني شدن عدل و ظهور منجي عالم هموار کرده است.
مهارت در دشمنشناسي
سادهانگاري است که فکر کني اگر آهسته بروي و آهسته بيايي کسي به تو کاري ندارد. دهها چشم يکسره تو را ميپايند تا از يک لحظه غفلتت استفاده کنند و اگر بيخيال آنها شوي آنچنان تو را فريب ميدهند که نفهمي چه بر سرت آمده است.
حواست باشد، در عصر غيبت، دشمنان داخلي و خارجي هزار جور کلک و حقه سوار ميکنند تا سرمايههاي مادي و معنوي تو را بگيرند و اگر در تدبير از آنها کم بياوري و يا در مقابلشان کوتاه بيايي، همه چيزت را باختهاي.
بايد دشمن را شناخت و متوجه او بود و اگر لازم شد - که ميشود - در برابر توطئههايش ايستاد و مقاومت کرد.
دشمن، گاهي جسورانه پيش ميآيد، گاهي با احتياط، گاهي رودررو ميايستد، گاهي پشت سر، گاهي لباس سياست تن ميکند، گاه فرهنگ و ادب و هنر. گاهي با شمشير ميجنگد، گاهي با قلم. دشمن فيلم ميسازد، کتاب مينويسد، دلسوزي ميکند، همدردي مينمايد و تا دلت بخواهد ادعا دارد براي همه چيز. دشمن گاهي در دل و درون تو خانه ميکند و ميشود نفس اماره، گاهي از تو فرسنگها فاصله دارد و ميشود شيطان بزرگ. به هر حال بايد او را شناخت و با همه توان با او مبارزه کرد.
مهارت در صبر و پايداري
يا به درستي راهي که انتخاب کردهاي يقين داري يا نداري؟ اگر يقين داري، ترديد و دودلي چرا؟ چرا شک ميکني در رفتن؟ و چرا سرزنشهاي ديگران تو را سست ميکند؟ هميشه عدهاي هستند که از تو ايراد ميگيرند، انتقاد ميکنند، سرزنشت ميکنند ولي قرار نيست ايرادها و انتقادها و سرزنشها، تو را از مسير حقي که ميروي باز دارد که اگر اينطور باشد تو هرگز به مقصدي که خودت انتخاب کردهاي، به هدفي که براي رسيدن به آن ميخواهي تلاش کني، نميتواني برسي.به خودت اعتماد کن و از آنچه که به تو ميگويند هراسي نداشته باش. نميگويم بيتوجه باش لابلاي اين انتقادها و سرزنشها گاهي حرفهاي حسابي هم ميشود پيدا کرد، حتي خداوند هم ميفرمايد:»همه حرفها را بشنويد و از بهترين آنها نمپيروي کنيد«.اما يادت باشد اگر امروز، در عصر غيبت، از سرزنش ديگران بترسي و با هر حرفي جهت حرکتت را عوض کني، فردا، در عصر ظهور، حجتي براي ارائه به امام خود نداري، که او حاضر و ناظر بر عمل و نيت توست. پس صبور و پايدار بمان!
دلا در عاشقي ثابتقدم باش
که در اين ره نباشد کار بي اجر
فرم در حال بارگذاری ...