یا مهدی زهرا ادرکنی

سلام بر کشته ی دشت نینوا
خلوتی باید با تربت کربلا و پیراهن مشکی و روضه ی حسین

عملی باید با اخلاص تا وصل شدن به کاروان عشق

عباس،علی اکبر،علی اصغر،قاسم،عبدالله ،رقیه ،سکینه یکدفعه بزرگ نشده بود.حسین برای ذره ذره وجود آنها تلاش کرده بود ،آنها را با زحمت پروریده بود،حاصل زحمتهایش را داد،حاصل عمرش را داد،هر چه داشت داد برای کی؟برای من نالایق.پس من باید او را بیابم این حسین کیست که این همه عاشق است؟چرا عشقش خریدار ندارد حسین ،علی اکبرش را داد عشقش را باور نکردیم،قاسمش را داد باور نکردیم،عباس علمدارش را داد،علی اصغرش را داد،جانش را داد،باورنکردیم.لباسهایش را دادوبی کفن ماند،باور نکردیم به اسارت اهل بیتش راضی شد باز هم باور نکردیم حسین این همه عاشق است آن هم در دنیایی که کسی به داد کسی نمی رسد.

بیاییم این همه عشق را باور کنیم وجواب خوبی را با بدی ندهیم،بسم الله الرحمن الرحیم بگوییم نیت عشقبازی کنیم

دست در دست حسین بگذاریم او خود ما را خواهد برد.