یا مهدی زهرا ادرکنی

شکسته قیمتی!

چند روز پیش یه جمله ای خواندم که خیلی برام جالب بود و آن این که هر چی سالمتر باشه قیمتی تر است الا دل که شکسته اش.

و هر چه این شکستگی بیشتر، بهایش افزون تر.

پیش خودم گفتم: مگر نه این که اشک گویاترین دلیل شکستگی است پس چرا گاهی هر چقدر می خواهی که این دانه های مروارید را راهی صورتت کنی نمی توانی؟

یک حدیثی از امیر المؤنین می گوید: «ما جفت الدموع الا لقسوة القلوب و ما قست القلوب الا لکثرة الذنوب» «اشک ها نمی خشکد مگر به خاطر سختی دل ها و دل ها سخت و سنگین نمی شوند مگر به خاطر فزونی گناه» واقعاً وقتی دلی که حجاب های رنگارنگ تیره و تارش کرده و میزبان هر مهمان ناخوانده ای است و هر تازه واردی را بدون هیچ کنترل و بازرسی به خودش راه می ده و از کانال چشم و گوش هر نوع دیدنی و شنیدنی به راحتی به درونش راه پیدا می کنه، چطور می تواند گوهر شکسته دلی روزیش شود.

از رسول اکرم (ص) نقل شده است که: «دل مانند پادشاهی است که لشگریانی دارد، اگر پادشاه صالح باشد سربازانش هم صالح می شوند و اگر فرمانروا خراب باشد، سپاهیانش هم فاسد می شوند».

پس باید بیشتر مواظب دلهامون باشیم؛ مواظب این ظرف های الهی، و یادمان نرود که قلب حرم خداست و خدا خودش گفت که من نزدیک شکسته دلانم.