روزهاى خوش فرج ( از ظهور تا پیروزى )
بى‌شك، پیروزى نهایى از آن حزب خداست: فَإِنَّ حِزْبَ اَللّٰهِ هُمُ اَلْغٰالِبُونَ “(1) و این ظفر همانا اهتزاز پرچم پرافتخار توحید بر فراز جوامع انسانى به دست حضرت بقیة اللّه خواهد بود؛ اما رسیدن به چنین فتح الفتوحى هرگز سهل و رایگان نیست، چرا كه معاندان لجوج و دشمنان عنود كه منطق فرعونى دارند، در برابر منادى یگانه‌پرستى و احیاكننده عدالت در عرصه زندگى انسان كه در پى رهایى بشر از بندگى صاحبان زر و زور و هدایت آنان به بندگى خداى یگانه است و پیچیدن طومار استثمار و خودكامگى فراعنه عصر ظهور را در دستور كار خود دارد، به مقاومت برخواهند خاست و چون دیگر طواغیت كه براى اطفاى نور الهى از هیچ جنایتى فروگذار نبودند، از هیچ تلاشى در این مسیر كوتاه نخواهند آمد.

به روشنى مى‌توان دریافت كه براى رسیدن به این نصرت الهى فداكارى، نبرد، مبارزه، قربانى دادن و قربانى شدن لازم است و كسى كه به حق در انتظار طلوع خورشید حكومت مهدوى است مى‌باید براى چنین ایثار و نثارى نیز آماده گردد، وگرنه این گمان كه حضرت حجت عجل اللّه تعالى فرجه به تنهایى و از راه‌هاى غیر عادى اوضاع را سامان بخشد و امور را اصلاح كند و آن‌گاه انسان‌ها بر سر سفره آماده رحمت آن حضرت بنشینند، بى‌آنكه رنج جهاد در راه خدا را بر خویش هموار كرده باشند، اندیشه‌اى باطل و زعمى آفل است كه مشابه آن دامنگیر برخى از بنى‌اسرائیل نیز شده بود؛ همانان كه دل به آسایش و آرامش رهایى از ظلم فرعونى خوش كرده بودند؛ امام نمى‌خواستند هزینه و بهاى این پیروزى را بپردازند؛ عافیت‌طلبانى كه به پیامبر خود حضرت موسى علیه السّلام عرض كردند: فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقٰاتِلاٰ إِنّٰا هٰاهُنٰا قٰاعِدُونَ. “(2)”

آنان كه با چنان اندیشه‌اى در انتظار حكومت امام مهدى عجل اللّه تعالى فرجه نشسته‌اند و خویش را آماده چنین جهادى نمى‌كنند، در حقیقت دوستداران امام غائب‌اند نه منتظران امام قائم؛ و بر همین اساس، نخستین كسانى كه در برابر آن حضرت ایستاده و نافرمانى مى‌كنند، صاحبان اندیشه‌هایى چنین رفاه‌طلب و عافیت‌جو یا متعصب و متحجرند.

در برابر اینان، رادمردانى آزاده‌اند كه جان خویش در بوته انتظار موعود منتظر گداخته‌اند و كلام الهى در دستى و سلاح در دست دیگر دارند و در وقت ظهور حضرتش بسان پروانه دور وجود مباركش گرد خواهند آمد و او را در این جهاد مقدس یارى خواهند كرد و نه از نثار جان دریغ مى‌ورزند و نه از ایثار مال ابا مى‌كنند.

اینان منتظران حقیقى امام قائم‌اند كه انتظارشان به سر رسیده و قلوبشان در پرتو درخشش خورشید مهدوى روشنایى یافته است و حضور چشمگیر جوانان در میان اصحاب و یاران آن حضرت برجستگى خاصى دارد به گونه‌اى كه عدد كهنسالان لشكر آن حضرت عجل اللّه تعالى فرجه به میزان سرمه چشم و نمك در برابر توشه زندگى است:

عن أمیر المۆمنین علیه السّلام قال: أَصْحَابُ القائم (الْمَهْدِیِّ) شَبَابٌ لَا كُهُولٌ فِیهِمْ إِلَّا مِثْلَ كُحْلِ الْعَیْنِ وَ الْمِلْحِ فِی الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْحُ. (3)

اشتیاق فراوان جوانان به طریقت نورانى وحى و عترت، صفاى باطنى، نورانیت ضمیر و زمینه مستعد براى قبول بذر هدایت، آنان را قابل مى‌سازد تا براساس یَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا (4) با فیض امام هدایت و با «كُن فَیَكُون» حضرتش متحول گردند و خالصانه در مسیر اعتلاى كلمة اللّه از هیچ كوشش و بخششى دریغ نورزند و امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه كه تحقق بخشنده آمال و اهداف تمام انبیاى الهى در طول تاریخ بشر است، براساس سیره مشترك همه انبیاى الهى كه استفاده از زبان لیّن و قول بلیغ در اوضاع عادى و زبانه تیغ در حال ضرورت است، پرچم توحید را بر فراز جامعه بشر به اهتزاز درخواهد آورد.

آثار رحمت الهى با ظهور آن حضرت تجلى دیگرى خواهد یافت و وعده قرآنى وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ اَلْقُرىٰ آمَنُوا وَ اِتَّقَوْا لَفَتَحْنٰا عَلَیْهِمْ بَرَكٰاتٍ مِنَ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلْأَرْضِ (5) عملى خواهد شد، به گونه‌اى كه مسافرى عراق تا شام را مى‌پیماید، در حالى‌كه جز بر گیاه و سبزه قدم نمى‌گذارد: لَوْ قَدْ قَامَ قَائِمُنَا لَأَنْزَلَتِ السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ لَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ نَبَاتَهَا . . . حَتَّى تَمْشِی الْمَرْأَةُ بَیْنَ الْعِرَاقِ إِلَى الشَّامِ لَا تَضَعُ قَدَمَیْهَا إِلَّا عَلَى النَّبَات‏. (6)

حضور چشمگیر جوانان در میان اصحاب و یاران آن حضرت برجستگى خاصى دارد به گونه‌اى كه عدد كهنسالان لشكر آن حضرت عجل اللّه تعالى فرجه به میزان سرمه چشم و نمك در برابر توشه زندگى است

چون آن حضرت ظهور كند، امانات و ودایع ظاهرى و غیر ظاهرى امامت و رسالت را آشكار خواهد كرد: پیراهن یوسف، انگشترى سلیمان، عصاى موسى و لواى رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم با او خواهد بود و هیبت موسوى، صبر ایوبى، حكم داودى، زیبایى و بهاى عیسوى و لباس ولایت علوى علیه السّلام و. . . در وجود شریفش متجلى خواهد شد: قوله تعالى حكایة عنه (یعقوب) : إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْ لاٰ أَنْ تُفَنِّدُونِ (7) وَ هُوَ ذَلِكَ الْقَمِیصُ الَّذِی أُنْزِلَ مِنَ الْجَنَّةِ. قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ! فَإِلَى مَنْ صَارَ ذَلِكَ الْقَمِیصُ؟ قال علیه السّلام: إِلَى أَهْلِهِ وَ هُوَ مَعَ قَائِمِنَا إِذَا خَرَجَ؛ ثُمَّ قَال‏علیه السّلام: كُلُّ نَبِیٍّ وَرِثَ عِلْماً أَوْ غَیْرَهُ فَقَدِ انْتَهَى إِلَى مُحَمَّدٍ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم (8) ؛ و نیز: إِذَا ظَهَرَ الْقَائِمُ عجل اللّه تعالى فرجه ظَهَرَ بِرَایَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم وَ خَاتَمِ سُلَیْمَانَ وَ حَجَرِ مُوسَى وَ عَصَاهُ. (9) . . . َ مِنَّا مَهْدِیُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ لَهُ هَیْبَةُ مُوسَى وَ بَهَاءُ عِیسَى وَ حُكْمُ دَاوُدَ وَ صَبْرُ أَیُّوب‏ (10) و همچنین: و إِنَّ قَائِمَنَا مَنْ لَبِسَ دِرْعَ رَسُولِ اللَّه‏ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم (11) . و نیز: . . . أَنَّ قَائِمَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ ع إِذَا قَامَ لَبِسَ ثِیَابَ عَلِیٍّ علیه السّلام و سَارَ بِسِیرَةِ عَلِیٍّ علیه السّلام. (12).

پی نوشت:

1) . سوره مائده، آیه 56.

2) . سوره مائده، آیه24.

3) . الغیبه، نعمانى، ص 315؛ الغیبه، طوسى، ص 476.

4) . سوره انبیاء، آیه 73.

5) . سوره اعراف، آیه 96.

6) . الخصال، ص 626.

7) . سوره یوسف، آیه 94.

8) . كمال الدین، ج 2، ص 391-392

9) . الغیبه، نعمانى، ص 238.

10) . بحار الانوار، ج 36، ص 303.

11) . بصائر الدرجات، ص 196.