یا مهدی زهرا ادرکنی

حضرت امام حتی درشرایط بحرانی بیمارستان هم معمولا نماز شبشان ترک نشد.مستحبات نماز راحتما به جا می آورد،حتما عطر می زدند،محاسن را شانه می کردندوعمامه برسر می گذاشتندگفتن این مسایل آسان است ولی در نظر بگیریدبیمار کهنسالی که باضعف ودرد وتب،دوران دشوار بعداز عمل جراحی را می گذراند مقادیر زیادی داروازطریق سرم به بدن متصل است وامکان نشستن ندارد وماسک اکسیژن بردهان وبینی،وکیسه خون به دست وصل است.آن وقت مدام به فکرساعت نماز باشد ومستحبات راهم به همان حال به جا آورد.فارغ ارهمه محیط اطراف به نمار شب بپردازد، چند ین ساعت آخر عمرامام همگی درحال نماز گذشت چون حا لشان مناسب نبود بااشاره دست رکوع وسجود رابه جا میآوردوبامختصر حرکت دادن سروحرکات مختصردست وپانماز می خواندند،زیراتوان نشستن نداشتندیادش گرامی باد.