یا مهدی زهرا ادرکنی

تقویت مذهب وظیفه ى علماى شیعه

میرزاى تبریزى (قدس سره) و تقویت مذهب

تاریخ در مقاطع مختلف در هر زمان حکایاتى را از بزرگان ثبت کرده است که نقل آن وقایع حاکى از اهمیّت آن عمل است؛ عظمتى که قلم از ثبت آن عاجز است، عصرى که این بزرگان سپرى نمودند، ضمن ثبت در تاریخ، منشور سعادت بشرى گردید. آنان که در شرایط بسیار حساس با تحمّل تمام مشکلات، ایستادگى نمودند و با سلاح علم و عمل در دفاع از حق، از هیچ چیز دریغ ننمودند. هرچند حکماء جور به مخلصین درگاه ولایت اجازه ندادند که آزادانه مفسّر و مبیّن حقایق باشند، لکن با استفاده از فرصت هاى محدود پیش آمده به هر نحو ممکن به دنبال متوجّه کردن افراد بودند. چون پدرانى مهربان و دلسوز، پا به میدان گذاشته و با قاطعیت، هرچه در توان داشتند خالصانه، در طبق وجود گذاشتند، آنان به دنبال مزد و پاداش نبودند، بلکه مى خواستند، عمل به وظیفه خود کرده باشند که توانستند با مواقف شجاعانه، نقشه هاى شوم را که مى خواست مسیر حق را تغییر دهد، نقش بر آب کنند.
این سؤال باقى است که چرا بعضى خود را، از ما) پیروان مکتب اهل بیت (مى دانند، لکن در گودال منحرفین افتاده و هر چند بار بانگ نامردى سر مى دهند) در همین مقطع، اى خواننده ى محترم سجده ى شکر به جاى آور که خداوند به تو این توفیق را داده که حقیقت را بیابى و به دور از القاءات شیطان، حافظ شعائر الهى باشى) .
آنان که شعائر الهى را مورد هجوم قرار مى دهند و هرچند گاه شبهه اى مى افکنند و با طرح شبهات واهى، روزى مى گویند: در زمان حضرت صدیقه ى شهیده (علیها السلام) درب خانه نبوده که واقعه ى دار ثابت شود، بلکه پرده بوده است. روز دیگر زیارت عاشوراء را زیر سؤال مى برند. و روزى به حدیث کساء هجوم مى برند و… اینان از رحمت الهى بدورند و عمق این فاجعه را درک نکرده و نمى کنند، چون که به محبت واقعى اهل بیت (علیهم السلام) نرسیده اند و با کلام و برداشت ناقص خود مى خواهند، دیگران را از این نعمت الهى محروم سازند. لکن غافلند که »للکعبه رب یحمیه«.
یکى از کسانى که تحوّل عظیم در حوزه ایجاد نمود و شاگردانى فاضل و متدین تربیت نمود و در جهت تقویت مذهب و دفاع از کیان تشیّع و شعائر الهى به خصوص اثبات مصایب صدیقه ى شهیده، فاطمه ى زهرا (علیها السلام) تلاش فراوان نمود، و تمام مشکلات و مصایب را تحمّل کرد، مرحوم فقیه مقدّس، میرزا جواد تبریزى (قدس سره) است، آن پیر ولاء که تمام هستى خود را در این راه فدا نمود و در طول حیات پربرکت خود اجازه نداد، عدّه اى با برداشت غلط بخواهند عقاید باطل خود را در جامعه منتشر سازند. آن شخصیت عظیم الشأن که با تلاش فراوان ابتدا نیمه شب در ساحت پروردگار سجده ى بندگى مى سائید و بعد در حرم کریمه ى اهل بیت فاطمه ى معصومه (علیها السلام) حاضر مى شد و عرض ادب مى کرد و در آن مکان شریف به راز و نیاز مى پرداخت و از اهل بیت (علیهم السلام) مدد مى جست، بارها مى فرمودند: من طلبه اى بیش نیستم. آنگاه بر کرسى درس و استفتاء قرار مى گرفت و هر آنچه در تقویت مذهب و حوزه ى علمیه و کیان تشیّع ممکن بود، انجام مى داد، خالصانه از معتقدات و ضروریات مذهب دفاع مى کرد، هنگامى که قلم به دست مى گرفت جز رضاى پروردگار و اهل بیت (علیهم السلام) چیز دیگرى مدّ نظر نداشت، هر آنچه را جهت تقویت مذهب صلاح مى دید بر کاغذى مى آورد، شبهه را در دم خفه مى کرد. هنگامى که مشاهده مى کرد به بعضى از مسلّمات هجوم شده، شجاعانه وارد میدان مى شد، همان تلاش ها موجب پرورش فضلاء و تحوّل فاطمیّه شد که آن تحول فاطمیه را به عاشوراى دیگر تبدیل کرد.

————————————————————–

بخشی از کتاب زندگی نامه استاد الفقهاء و المجتهدین میرزا جواد تبریزی (قدس سره)