یا مهدی زهرا ادرکنی

دلگیرم از زمانه بیا مهربان من /بر لب رسیده از غم ایّام، جان من /دنیا مرا به بند اسارت کشیده است /رنگ قفس شده همه‌ی آسمان من /عمرم به سر شد و نشدم آنچه خواستی /باران شرم می چکد از دیدگان من /عشّاق را به رنج و بلا آزموده‌اند /ای وای اگر «فراق» بود امتحان من /دستم بگیر تا نرود نوکرت ز دست /هجران تو ببین که بریده امان من /در عالم خیال شدم با تو همسفر /تعبیر شد اگر سحری، داستان من… /شبگرد فاطمه، شب جمعه برای تو /شب‌های چارشنبه‌ی هفته از آن من /«یک شب به خاطر سفر کربلای تو /یک شب به خاطر سفر جمکران من» /با خود ببر مرا سحر جمعه کربلا /تا تلّ زینبیه شوی روضه خوان من /با یک نگه برای دلم فتح باب کن /گردم فدائی تو، امام زمان من.