یا مهدی زهرا ادرکنی

ماجراي عطر سيب حرم امام حسين(ع) چيست؟

استشمام بوي سيب از حرم امام حسين(ع)، ويژگي عجيبي است که چند کتاب معتبر به آن اشاره کرده اند.

«بوي سيب و حرم حبيب و حسين غريب و کرب و بلا». اين نوحه مشهور و محبوب را در سالهاي اخير بارها شنيده ايم. اما بوي سيب چه ارتباطي با حرم امام حسين(ع) دارد؟ آيا درست است که مي گويند از قتلگاه و ضريح مطهر امام حسين(ع) مي شود عطر سيب استشمام کرد؟

نگاهي به منابع روايي و کتابهاي معتبر شيعي، راز بوي سيب را اين طور مي گشايد:

در کتاب شريف «بحارالانوار» جلد 43 ، صفحه 289 ماجراي عطر سيب به نقل از «حسن بصري» و «ام سلمه» اين طور آمده است :«حسنين وارد شدند بر رسول خدا، و جبرئيل در نزد آن حضرت بود. پس ايشان در اطراف او گرديدند، به گمان اين که دحيه‏ي کلبي است. جبرئيل، دست خود را حرکت داد، مانند کسي که از کسي چيزي بگيرد. پس سيبي و بهي و اناري آورد و به ايشان داد. روي ايشان از خوشحالي برافروخت و دويدند به نزد جد خود. حضرت از ايشان گرفت و بوييد و فرمود: برويد نزد پدر و مادر خود. پس رفتند و هيچ يک از آن نخوردند تا اين که پيغمبر به نزد ايشان رفت و همه با هم خوردند، و هر چند از آن مي‏خوردند، به حال خود عود مي‏نمود (بازمي‏گشت) و به همين حالت بود، تا زماني که حضرت فاطمه عليهاالسلام وفات نمود. حسين عليه‏السلام فرمود: که انار، مفقود شد، و چون اميرالمؤمنين عليه‏السلام شهيد گشت، به، مفقود شد، و سيب به حال خود بود، تا وقتي که آب را به روي ما بستند. پس چون تشنگي بر ما غالب مي‏شد، آن را بو مي‏کردم، اندکي تشنگي من ساکن مي‏شد. عاقبت، چون تشنگي من به نهايت رسيد، دندان بر آن فشردم و يقين به هلاک نمودم. حضرت سجاد عليه‏السلام مي‏فرمايد که اين سخن را از پدر بزرگوارم شنيدم يک ساعت قبل از شهادتش، و چون شهيد گرديد، بوي سيب از محل شهادتش استشمام مي‏شد، ولي خودش را نيافتند، و اين رايحه، در آن محل باقي است، و هر کس از زواربخواهد استشمام رايحه‏ي آن را نمايد، در وقت سحر، به زيارت رود که اگر از مخلصين باشد، آن را استشمام خواهد نمود.»

مشابه اين داستان را هم «ابن شهر آشوب» در کتاب «مناقب» جلد 3 ، صفحه 391 .بيان کرده است. ماجراي عطر سيب در کتاب منتهي الآمال نيز آمده است.