یا مهدی زهرا ادرکنی

آیا خود امام زمان(عج) مایل و منتظر ظهور است؟
ـ باید بدانیم که امام زمان(عج) از همه ما بیش‌تر آرزوی ظهور دارد و برای آن دعا می‌کند و بارها به شیعیان نیز فرموده‌اند: برای تعجیل در ظهورم دعا کنید، آن حضرت با دیدن این همه ظلم و فساد، بیش از ما ناراحت می‌شود و منتظر روزی است که بتواند عدالت و معنویت و اسلام را در تمام جهان حکم‌فرما کند.
طبق روایت امام صادق(ع)، منظور از مضطر (ناچار) در آیه 62 سوره نمل، امام زمان(عج) است؛ یعنی ایشان در دوران غیبت در حال ناچاری به سر می‌برند و هر آن منتظر پایان این دوران است.الهم عجل لولیک الفرج.

خواهی که در پناه کرامات سرمدی /ایمن شوی زفتنه و ایمن زهر بدی /لبریز کن زعطر گلِ نور سینه را /با ذکر سبز یک صلوات محمدی . . .
 /ما منتظران لحظه دیداریم /از عطر گل محمدی سرشاریم /این حرمت و عزّت و سر افرازی را /از حُرمت انتظار مهدی(عج) داریم/قائم آل نور، یا مهدی /عطر سبز حضور، یا مهدی /تا همیشه صبور می مانیم /در هوای ظهور، یا مهدی . . .

چرا به زیارت اهل قبور میریم؟ آیا دعای ما برای آنها فایده ای دارد؟

به طور کلی می توان گفت که میت تا زمانی که در برزخ قرار دارد، ارتباط او با زندگان قطع نشده است. و اعمال ما بی تاثیر بر حال آن ها نیست.

امام صادق (ع) می فرمایند: روح مؤمن اجازه مى‌‏یابد و به دیدار خانواده‌‏اش مى‌‏آید تا از حال و روزگار آنان با خبر گردد، اما آن چه براى او محبوب و مسرت آمیز باشد، مشاهده مى‌‏كند و آن چه براى او مكروه و نفرت آمیز باشد، مشاهده نخواهد كرد. روح كافر نیز به دیدار خانواده‏‌اش موفق مى‏شود، اما آن چه براى او مكروه و نفرت آمیز باشد، مشاهده مى‌‏كند و آن چه براى او محبوب و مسرت بخش باشد، مشاهده نخواهد كرد. ابو عبد اللَّه صادق گفت: برخى فقط روزهاى جمعه به دیدار خانواده خود نائل مى‏‌شوند و برخى به تناسب اعمال صالحه و مقام و منزلتشان بیشتر و یا كمتر به زیارت خاندان خود مى‌‏آیند.[۱]

و قطعا در این ارتباط اعمال نیک ما به حال مردگان مومن سودمند خواهد بود.(دعا برای کافر یا منافق جایز نیست)

امام صادق (ع) فرموده اند: نماز و روزه و حج و صدقه و نیكى و دعا در قبر میت داخل مى‏گردد و پاداش آن اعمال علاوه بر این كه براى كسانى كه آنها را انجام مى‏دهد هست براى میت نیز خواهد بود.[۲]

امیرالمومنین (ع) فرموده اند: «مردگانتان را زیارت كنید و همانا آنها با زیارت شما خوشحال می‏شوند.[۳]

پیامبر اكرم(ص) فرموده اند: دعاى زندگان به صورت كوه‏هاى نور بر قبرهاى مردگان داخل مى‌‏گردد.[۴]

پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: ارواح مؤمنان هر جمعه به آسمان دنیا مى‌‏آیند و روبروى خانه‌‏ها می ایستند و هر یك با آواى حزین در حالى كه مى‌‏گرید مى‌‏گوید اى كسان من اى فرزندانم، پدرم، مادرم، نزدیكانم به ما عطوفت كنید. خداى شما را بیامرزد… با درهم پولى یا گرده نانى و یا لباسى در حق ما رحم كنید كه خدا به شما از لباس‏هاى بهشتى بپوشاند.[۵]

پیامبر (ص) فرموده اند: مردگان خود را در قبرهایشان فراموش نكنید و آنها امید به احسان شما دارند و مردگان شما محبوسند رغبت ومیل در كارهاى نیك شما دارند و خود قدرت بر انجام آن ندارند. براى مردگان خود صدقه و دعا هدیه كنید.[۶]

[۱]. الكافی، ج‏۳، ص: ۲۳۰.
[۲]. المحجة‏ البیضاء، ج ۳، ص ۴۲.
[۳]. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏۱۰، ص۹۷.
[۴]. المحجة ‏البیضاء، ج ۳، ص ۳۴۱.
[۵]. جامع الأخبار ص ۱۶۹.
[۶]. الحكم الزاهرة با ترجمه انصارى، ص:232

در اضطراب چه شب‌ها که صبح شان گم شد /چـه روزهـا کــــه گـرفـتـــــار روز هـفــــتـم شد /چه قدر هفته پر از شنبه شد، به جمعه رسید /و جـمـعــــه روز تـفــــرّج بـــــرای مـــــردم شـد! /چه قــدر شنبـه و یـک شنبـه و دوشنـبه رسید /ولی همـیشه و هـر هـفـتـه جـمـعـه ‌هـا گم شد /چه هفته‌ها که رسید و چه هفته‌ها که گذشت /شمـارشی کــه خلاصـه بـه چـنـد و چـنـدم شد /و هـفـتـه‌ای که فـقـط ریـشه در گذشتن داشت /بـرای شعـله کـشیـدن بـه خـویـش هـیـزم شد /نـه شنـبـه و نـه بـه جـمـعـه، نـه هیـچ روز دگر /در انتــظار تـو قـلـبـی پـــر از تـلاطـــــم شد !؟ /کـــدام جــمـعـه‌ مـــوعـــود می‌زنـی لـبـخـنـد /بـه این جـهـان کـه پـر از قـحطی تبسم شد؟ /بــرای آمــدنـت جـــمــعــه‌ای مـعـــیــن کـــن /کـه هـفتـه‌ها همـه‌شـان خـالی از تـرنـم شد…الهم عجل لولیک الفرج

ای شوق بی کرانۀ شب های جمعه ام /تنهاترین بهانۀ شب های جمعه ام /از لطف آفتاب نگاهت هنوز هم /گرم است آشیانۀ شب های جمعه ام /هر هفته التماس تو را دارم از خدا /با نالۀ شبانۀ شب های جمعه ام /سنگینی گناه مرا می کشد به دوش /دریای عفو شانۀ شب های جمعه ام /عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان /نجوای عاشقانۀ شب های جمعه ام /در کربلا؟ مدینه؟ کجا گریه می کنی /آقای بی نشانۀ شب های جمعه ام /انگار بی مقدمه کرب و بلاییم /وقتی گدای خانۀ شب های جمعه ام /از سفرۀ حسین بلندم نکن که من /محتاج آب و دانۀ شب های جمعه ام….یاصاحب الزمان آقا کجایی