یا مهدی زهرا ادرکنی

تأثیر اشتغال مادر بر فرزند:
بدون شک یکی از مهم ترین نقش هایی که زنان در طول زندگی خود ایفا می کنند، ‌نقش مادری است و به عبارتی یکی از مهم ترین وظایف زنان به شمار می آید.
زنان باید از همان دوران بارداری با نقش مادریشان آشنا شوند و آن را بپذیرند. زمان بارداری باید دوره ای سالم و شاد و به دور از هرگونه استرس باشد که این امر به نظارت و رسیدگی کامل مادر نیازمند است.
امروزه تحقیقات نشان می دهد که وضعیت روانی زن در بارداری بر رشد جنین تأثیر بسزایی دارد. در زمان شیردهی نیز، کودک مستقیماً از نظر جسمی و روحی از مادر تغذیه می کند(یعنی علاوه بر غذای جسمی که از مادر دریافت می کند افکار و نگرانی های مادر را هم درک می کند) لذا محیط شغلی نمی تواند محیط مناسبی برای زمان بارداری و شیردهی باشد. به عبارت دیگر چنین مادری با انتقال افکار و استرس هایش به کودک و ایجاد محیط ناآرام برای او، اولین پیامد شغلیش را برای او به ارمغان آورده است.
بحث بعدی موضوع جدایی مادر و کودک است که به عنوان یکی از مهم ترین پیامدهای شغلی مادران مطرح می گردد و عامل بسیاری از مسائل و مشکلات بعدی برای کودک خواهد شد.
بحث جدایی مادر و کودک و عوارض آن از مباحث مهمی است که مورد توجه روانشناسان قرار گرفته و تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام شده که در اکثر این پژوهش ها نتایج نگران کننده ای بدست آمده، که حاکی از تأثیرات عمیق جدایی بر شخصیت کودک می باشد.
همچنین کم شدن رابطه مادر و فرزندی به دنبال مباحث گذشته مطرح می شود، جرا که ارتباط بین مادر و فرزند به خاطر عدم حضور مادر کم شده و حتی همان ارتباط کم هم بسیار سطحی و بی ریشه می گردد چرا که مادران اغلب در همان زمانی هم که در کنار کودکانشان به سر می برند، رابطه با کیفیت و با آمادگی قبلی با فرزندانشان ندارند.
با وجود این دانشمندان تصریح کرده اند که میزان تحصیلات مادر،‌ مقدار زمانی که شغل از مادر می گیرد، نوع شغل و … می تواند نقش مؤثری در کاهش یا افزایش اثرات منفی ناشی از اشتغال مادر داشته باشد.

زنان و اشتغال:
در دوره ماقبل صنعتی شدن اکثر زنان برای حفظ خانواده کاملاً در نظام کار و تولید جذب می شدند در آن دوره نگهداری از کودکان و آن چه امروز کار خانگی نامیده می شود، تنها بخش کوچکی از وقت زنان را می گرفت، زنان با پرورش طیور، تهیه لبنیات و کاشت سبزیجات سهم مهمی در نظام اقتصادی خانواده داشتند.
اما بعد از پدیده صنعتی شدن شکل این اشتغال تغییر کرده و با روی کار آمدن نظام کارخانه ای و امکان کارمزدوری برای نخستین بار،‌ دورنمای استقلال و جدایی از خانه و همسر را برای زنان ایجاد کرد و به دلایل و انگیزه های مختلف کم کم شاهد افزایش حضور زنان در مشاغل اجتماعی شدیم.
البته هیچ کس در توانایی ها و خدمات ارزشمند زنان در جامعه و تاریخ شک ندارد، چرا که زنان در برخی صحنه ها از مردان جلوتر بوده اند، ولی بی ارزش کردن و بها ندادن به امور خانواده و محول کردن مشاغل مردانه به زنان در حقیقت نوعی بیگاری کشیدن از زنان است.
با توجه به این که زنان از نظر فیزیولوژیک توانایی های کمتری نسبت به مردان دارند و این که از لحاظ طبیعی یک سری مسئولیت های خاص مثل بارداری، بچه داری و … را به عهده دارند، اینها همه از توانایی زنان می کاهد.
به همین علت زنان شاغل به علت قبول مسئولیت مضاعف اجتماعی همواره در معرض انواع تنش های روحی و آسیب های جسمی هستند.
طبق مطالعات موجود هم در شرایط مساوی حرفه ای، ‌زنان تحت استرس بیشتری نسبت به مردان هستند و آمادگی بیشتری برای ابتلا به بیماری های جسمی و روانی دارند.
با این وجود افراد مختلف برای رفتارهای شغلی خود انگیزه های متفاوتی دارند که این انگیزه ها صرف نظر از قوت و ضعف آنها تأثیر زیادی در موفقیت افراد در آن شغل خواهد داشت. این انگیزه ها در مورد زنان شاغل عبارتند از:
انگیزه های مادی و تشکیل سرمایه که از مهم ترین دلایل جذب زنان به بازار کار می باشد، انگیزه های اجتماعی مثل کسب احترام و الگو بودن، انگیزه های خدماتی مثل خدمت به جامعه و انگیزه های شخصی مثل کسب رضایت همسر و … .

 نقش مادر در تربیت نسل منتظر:
مادر مهمترین رکن خانواده و والاترین نقش تربیتی را دارا می‌باشد؛ نقشی که به هیچ وجه جانشین‌پذیر نیست. چرا که مادر اصل، ریشه و سرچشمه‌ی وجود کودک است و کودک انعکاسی از واقعیات جسمی و روحی مادر و میوه‌ای از آن شجره‌ی مبارکه است…..

زمینه‌سازی ظهور
امام خمینی(ره) در این زمینه فرمودند: «همه‌ی ما انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم. انتظار فرج قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور إن شاءالله تهیه شود.»

ابعاد انتظار:
از نظر مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای «مدظلّه العالی» انتظار، ابعاد گوناگونی دارد؛ از جمله این‌که: «انتظار به معنای قانع نشدن به وضع موجود است. یک بعد دیگر از ابعاد انتظار، دلگرمی مؤمنین نسبت به آینده است. یک بعد انتظار این است که منتظر، با شوق و امید حرکت کند…»