یا مهدی زهرا ادرکنی

دلگیرم از زمانه بیا مهربان من /بر لب رسیده از غم ایّام، جان من /دنیا مرا به بند اسارت کشیده است /رنگ قفس شده همه‌ی آسمان من /عمرم به سر شد و نشدم آنچه خواستی /باران شرم می چکد از دیدگان من /عشّاق را به رنج و بلا آزموده‌اند /ای وای اگر «فراق» بود امتحان من /دستم بگیر تا نرود نوکرت ز دست /هجران تو ببین که بریده امان من /در عالم خیال شدم با تو همسفر /تعبیر شد اگر سحری، داستان من… /شبگرد فاطمه، شب جمعه برای تو /شب‌های چارشنبه‌ی هفته از آن من /«یک شب به خاطر سفر کربلای تو /یک شب به خاطر سفر جمکران من» /با خود ببر مرا سحر جمعه کربلا /تا تلّ زینبیه شوی روضه خوان من /با یک نگه برای دلم فتح باب کن /گردم فدائی تو، امام زمان من.

ای شوق بی کرانۀ شب های جمعه ام /تنهاترین بهانۀ شب های جمعه ام /از لطف آفتاب نگاهت هنوز هم /گرم است آشیانۀ شب های جمعه ام /هر هفته التماس تو را دارم از خدا /با نالۀ شبانۀ شب های جمعه ام /سنگینی گناه مرا می کشد به دوش /دریای عفو شانۀ شب های جمعه ام /عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان /نجوای عاشقانۀ شب های جمعه ام /در کربلا؟ مدینه؟ کجا گریه می کنی /آقای بی نشانۀ شب های جمعه ام /انگار بی مقدمه کرب و بلاییم /وقتی گدای خانۀ شب های جمعه ام /از سفرۀ حسین بلندم نکن که من /محتاج آب و دانۀ شب های جمعه ام

شب جمعه شده مولا، بگو جانا کجا هستی؟ /من از درد فراق گویم، بگو مولا کجا هستی؟ /همه جا یاد تو باشم، کجا را بنگرم مولا /دعای ندبه می خوانم، تو ار آل عبا هستی /شب تنهایی عشقت، دلم جانِ شما باشد /تو ار درد دلم گویی، بگو مولا کجا هستی؟ /یکی درد و یکی درمان، یکی وصل و یکی هجران /همه از درد تو گویند، بگو جانا کجا هستی؟ /شب هجران نمی آیی، همه شب ذکر تو گویندچه بد باشد غم غیبت، بگو مولا کجا هستی؟ /من از درد دل مسکین، دوای درد او خواهم /دعای درد او خوانم، بگو جانا کجا هستی؟ /ز تنهایی دلم خون شد، خدا را محرم رازی /بده توفیق پروازم، تو عاشق خدا هستی

ای که فصل آمدنت ، زیباترین فصل زندگانی است وحضورت، گویاترین پیام آشنایی.

ای که باب خدایی و واسطه فیض ، دریای رحمتی و بی کران مهر.

مارا دریاب!

ما را دریاب که خوب می دانیم این ماییم که در غفلت به سر می بریم،در غیبت از خود و مولای
عشق وشما حاضر ترین حاضرانید.

این ماییم که پرده غفلت و زنگار عصیان ، چون خاری در چشمانمان غلتیده و مانع دیدار یارمان گشته است.

این ماییم که معرفت شما را کسب نکرده وبدون شناخت ، بانگ عاشقی ویاری سر می دهیم.

غافل از اینکه معرفت شما الفبای عاشقی است وبدون این مهم پا نهادن در میدان عشق ورزی کاری بس بیهوده است!

این، مائیم که شما را تنها در دعاهای ندبه و فرج و در آدینه ها که دلهایمان غرق دلتنگی است، یاد می کنیم

ودر عرصه های دیگر زندگی ، در کار و ازدواج و تحصیل و هزاران هزار لحظه
دیگر بدست فراموشی سپرده ایم.

برایمان دعا کن تا از غیبت به در آییم و زنگار غفلت را بزداییم.

برایمان دعا کن تا جام معرفتت را سر کشیم و مضطردر پی ات باشیم.

برایمان دعا کن که تنها شما را الگوی زندگی خویش قرار داده و از هرچه ناپاکی است!
به دور باشیم.

آمین.

“اللهم عجل لولیک الفرج”

مجلس غلبه عقل بر جهل
مجالس بزرگداشت سيد مظلومان و سرور آزادگان ، كه مجالس غلبه سپاه عقل بر جهل ،و عدل بر ظلم ، و امانت بر خيانت ، و حكومت اسلامى بر حكومت طاغوت است ، هرچه باشكوه تر و فشرده تر برپا شود، و بيرق هاى خونين عاشورا به علامت حلول روز انتقام مظلوم از ظالم ، هر چه بيشتر افراشته شود.