یا مهدی زهرا ادرکنی

- شادمان نمودن مومنين
از كارهاى شايسته ، شادمان ساختن انسان باايمان و دميدن نسيم فرح بخش ‍ سرور بر دل هاى مومن است . اين كار برترين كارهاست و در سخت ترين شرايط عالم برزخ و رستاخيز همنشين زيباى انسان مى گردد.
در روايات از امام صادق عليه السلام آمده است كه : اگر زائر حسين عليه السلام بداند كه با زيارت عارفانه و خالصانه و هدفدار حسين عليه السلام چه نسيم شادمانى بر قلب هاى مصفاى پيامبر و على و فاطمه و حسن و امام نور عليه السلام و شهيدان خاندان پيامبر مى وزد و چه ثمره پرارزشى از دعاى آنان به او باز مى گردد و چه پاداش پرارزش در دنيا و آخرت براى او خواهد بود، دوست مى داشت كه نه تنها حسين را زيارت كند، بلكه هميشه كنار قبر شريف او براى زيارت منزل گزيند.

كربلا پاره ای از بهشت است .
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اى جابر! زيارت كن قبر حسين را در كربلا، پس هر آينه كربلا پاره اى از بهشت است .
 - پاداش هزار حسنه
روزه نيز عمل بزرگ عبادى است و سپرى است در برابر آتش جهنم ، اما زيارت آن حضرت چنانكه در روايت صحيح آمده است ، پاداش هزار روزه و روزه دار را، دارد.
- پاداش جهاد
يارى رسانى در راه خدا و همكارى و هميارى ، پاداش ارزنده اى دارد اما زيارت آن خضرت پاداشش فراتر از آن است .

در روايت آمده است كه : هر كسى حسين عليه السلام را زيارت كند، همانند كسى است كه هزار مركب ، زين و لجام كرده براى خدمت در راه خدا مجهز و آماده ساخته است .
 - پاداش هزار شهيد.
در زيارت عارفانه آن حضرت پاداشى است معادل پاداش هزار شهيد از شهداى بدر، بلكه فراتر از آن . از زيارت عارفانه و خالصانه او پاداشى بسان پاداش به خون غلطيدن در راه خدا نيز دريافت مى گردد - پاداشش آزاد ساختن هزار برده
در زيارت آن حضرت پاداش بزرگى ، بسان پاداش آزاد ساختن هزار نفر در راه خداست .
در روايت است كه : هر كسى قبر مطهر او را با پاى پياده زيارت كند به هر قدمى كه بر مى دارد و مى نهد، پاداشى معادل آزاد ساختن برده اى از فرزندان اسماعيل را خواهد داشت - پاداش ذكر خدا
در مورد ذكر و ستايش خدا، همين بس كه در روايت است كه : خداوند تبارك و تعالى ، از عرق زائر عارف آن حضرت كه در راه زيارت او ريخته شده ، هفتاد هزار فرشته ستايشگر و تقديس كننده ، خلق مى كند.
علاوه بر آن ، زيارت آن حضرت پاداش ديگرى معادل ستايش و ذكر خدا و سپاس او را به همراه دارد و نيز درك ثواب ذكر فرشتگان مقرب ، در زيارت آن حضرت است .

چرا مهر كربلا درست مى كنند؟
حضرت رسول صلى الله عليه و آله به ام سلمه فرمود: جبرئيل از خاك كربلا براى من هديه آورد. آن را بوسيد و فرمود: بوى بهشت مى دهد.
اين قطعه از زمين به داعى خدا، محب خدا، عبد خالص خدا، حسين عليه السلام نيست دارد و شرافتش را پيغمبر شناخت و عملا و قولا به ما رساند.

نهايت قرب امام حسين (ع ) به خداوند
پاداش پرشكوه ديگر، كه طبق روايات به زائر حسين عليه السلام ارزنى مى گردد، اين است كه هر كسى عارفانه و عاشقانه او را زيارت كند، چنان است كه گويى خدا را در عرشش زيارت نموده است .
اين كنايه از شدت قرب به خدا و اوج به كمال است و فراتر از اين مقام اين است كه به بركت زيارت حسين عليه السلام خدا از او ديدار مى كند، چرا كه در روايت آمده است كه :
هر كسى حسين عليه السلام را شب جمعه زيارت كند، زيارت خدا را درك مى كند و خدا از او ديدار مى نمايد.
روشن است كه ديدار خدا و زيارت او، كنايه از لطف خاص او و باران رحمت خدا بر اوست و كسى كه باران رحمت خدا بر او باريدن كند هرگز محروم نخواهد شد و از آن بى بهره نخواهد گشت .
با دقت در روايت كه نشانگر قرب خاص معنوى زائر حسين عليه السلام به بارگاه خداست ، به اينجا مى رسيم كه در زيارت او، پاداش و بهره اى از رحمت الهى خواهد بود كه فراتر از آن نشايد.
و در روايت ديگرى آمده است كه : هر كس مى خواهد در روز رستاخيز به خدا نظر كند بايد حسين عليه السلام را بسيار زيارت كند.
اين سه تعبير يعنى : زيارت خدا و ديدار با خدا و نظر به رحمت خدا تعبيرهاى سه گانه اى هستند كه نهايت قرب و بالاترين درجه معنوى انسان را نشانگرند. قربى كه فراتر از آن نيست و به خاطر همين نكته ظريف و عميق است كه اين ويژگى را به صورت جداگانه بحث كرديم ، چرا كه اين خود با همه پاداش هاى زيارت او برابر، بلكه بر همه آنها سر آمد است

فضيلت زيارت كربلا؛بارگاه حسينى
 - زيارت امام حسين (ع )
امام حسين عليه السلام فرمود: هر كس پس از شهادت به زيارت من بيايد، در روز قيامت به زيارت او مى روم و اگر نباشد جز در آتش بيرون مى آورم .
 - دعاى حضرت صادق (ع ) در سجده .
معاويه بن وهب گويد: به خانه امام صادق عليه السلام رفتم ، حضرت در سجده بود دعاهايى مى كرد تا به اينجا رسيد كه گفت : خدايا! رحم كن به صورت هايى كه آفتاب آن را دگرگون كرده تا خودش را به قبر حسين عليه چ برساند. خدايا! رحم كن به اشك هاى چشمى كه در عزاى حسين عليه السلام ريخته مى شود، خدايا! رحم كن به ناله ها و صرخه هايى كه در مصيبت حسين بلند مى شود، خدايا! رحم كن به ناله ها و صرخه هايى كه در مصيبت حسين بلند مى شود. خدايا! من آنان را به تو مى سپارم تا بر ما نزد حوض كوثر وارد شوند (آنان را به ما برسان ).
معاويه بن وهب گويد: حضرت كه سر از سجده برداشت ، عرض كردم : اين دعاها را براى چه كسى مى كريد؟
فرمود: براى عزاداران و زوار قبر جدم حسين . آيا كربلا مى روى ، آيا فضيلت او را مى شناسى ؟ گفتم : تا به حال اين طور نمى دانستم اين دعاهاى كه شما فرموديد، اگر براى كافرى مى كرديد مشمول رحمت خدا مى شد. از اين به بعد خودم را حتما به قبر حسين عليه السلام خواهم رسانيد.