یا مهدی زهرا ادرکنی

دو مرحله ی تقوا
سوره مبارکه حشر
آیه شریفه 18

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
معنای آیه:

ای کسانی که ایمان آورده اید، از مخالفت خدا بپرهیزید و هر انسانی باید بنگرد که چه چیزی را برای فردایش فرستاده، قانون خدا را رعایت کنید که او را بر کارهای شما آگاه است.
پیام آیه:

دو تقوی مطرح است: 1ـ تقوای عملی یعنی « انجام واجب ها و دوری از حرام ها» 2ـ تقوای محاسبه یعنی: « توجه دوباره به کارهای انجام شده »

خیر فراوان
سوره مبارکه بقره
آیه شریفه 269

وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا
معنای آیه:

کسی که علم و حکمت فرا گرفت، برکت فراوان یافته است.
پیام آیه:

برخی تصور می کنند مال و مقام مایه عزت است. اما قرآن حکمت، معرفت و علم را سرچشمه برکت ها و خوبی ها می شمارد.

سعادت دنیا و آخرت
سوره مبارکه بقره
آیه شریفه 201

رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
معنای آیه:

پرودرگارا به ما در دنیا، نیکی عطا کن و در آخرت نیز نیکی مرحمت فرما، و ما را از عذاب آتش نگاه دار.
پیام آیه:

آتنا فی دار دنیا نا حسن آتنا فی دار عقبانا حسن برخی فقط دنیای نیکو را خداوند طلب می کنند. اما مومنان دنیا و آخرت نیکو را می خواهند. رسالت دین، رساندن مردم به سعادت دنیا و آخرت است. رنج و عذابی که از آن به خدا پناه می بریم، نتیجه ی اعمال ناپسند خودمان است، اما خدای مهربان با رحمت خودش ما را پناه می دهد و رنج ها را به آسایش تبدیل می کند.

انقلاب اسلامی و سبک زندگی
فعالیت‌ها درمان بحران‌های اخلاقی با رویکردهای سبک زندگی قرآنی کاملاً امکان پذیر است : رویکرد زندگی از منظر قرآن کاملاً با آموزه هایی علمی سازگاری دارد  برای پیدا کردن یک نوع نگاه از منظر قرآن به زندگی انسان. این در حالی است که تلاش می‌کند در زندگی روزمره به انسان‌ها با کارکردی مومنانه نگاه کند تا به این واسطه به بالاترین سطح کارآمدی دست یابند.  قرآن مدلی از زندگی را طراحی می‌کند که در آن مدل انسان نه تنها نباید بهره و حظ خود را از دنیا فراموش کند که باید عاقبت خود را در آن دنیا مدنظر قرار دهد. اطمینان بسیار بالا اثبات می‌کند که مهارت قرآنی می‌تواند بیماری های روانی مثل افسردگی را درمان کند.  به طور دقیق تر می‌توان گفت این مهارت ها با سبک زندگی قرآنی سه رویکرد در بر دارد که شامل رویکرد پیشگیرانه، درمانی و رشد ارتقاء شخصیت است.این رویکرد به این معنی است که همه افراد جامعه وقتی با مفاهیم قرآنی آشنا می شوند کمتر در معرض بیماریی‌های روحی و روانی قرار می گیرند و دچار پیشگیری روانی می‌شوند.  در مورد رویکرد درمانی افرادی که دچار بحران‌های اخلاقی مثل افسردگی، اضطراب، بحران طلاق، و بحران‌های هویتی هستند با استفاده از این رویکرد درمان می‌شوند.  رویکرد رشد ارتقاء شخصیت همان طور که از عنوان آن پیداست سبب تعالی و رشد شخصیت انسان می‌شود. یکی از مهمترین وظایف انسان که در هیچ دوره ای از زندگی به اتمام نخواهد رسید این است که: خداوند در قرآن می فرماید: یا ایها الذین آمنو علیکم انفسکم یعنی ای کسانی که ایمان آوردید مراقب خودتان باشید. در واقع «خود» مهمترین دارایی انسان است و مهمترین موضوعی که در زندگی باید به آن بپردازیم همین «خود» است. به دنبال این مراقبت، باید این سوال در ذهن انسان شکل بگیرد که من چه کسی هستم؟ همین سوال انسان را در مسیر انسانیت نگاه می دارد.مادامی که انسان نگران عاقبت به خیری و ماندن در مسیر انسانیت باشد به همین میزان در تلاش برای عاقبت به خیری است. کما اینکه وقتی از امام راحل(ره) می‌خواهند که در حق مومنان یک دعا داشته باشند، می فرمایند: خدایا عاقبت همه را به خیر کند.

بی‌صبرانه منتظرم تا در شب‌های خیال من طلوع کنی و من چقدر ‌این شب‌های روشن از نام
تو را دوست دارم. نام زیبای تو به من رهایی می‌بخشد. روحم را پرواز می‌دهد. خدای
عشق را شکر می‌کنم که نام تو را بر زبانم نوشت و نگاه مهربانت را به من هدیه داد.
همان خدایی که بی‌قراری را به من بخشید و در کاسه انتظارم صبر ریخت.

صدای
قدم‌های تو در کوچه‌های دل پیچیده است. از این رو همه وجودم را شور انتظار پر کرده
است. امروز به قدر تمام روزهای نیامده دلتنگ تو هستم. حالا به هر طرف که می‌چرخم تو
را می‌بینم و اگر گوش جان بدهم می‌توانم از پرنده‌ها و درخت‌ها، سنگ‌ها و دیوارها؛
حتی از همین طاق نصرت‌هایی که مثل بسیجی‌ها سربند «یا صاحب‌الزمان(عج)» به پیشانی
بسته‌اند صدای تو را بشنوم.

ای یوسفی که یعقوب دلم منتظر عطر پیراهن تو است!

با پاهایی تاول‌زده، کوچه‌های دلنگرانی را طی کرده‌ام تا به خیابان دلتنگی
رسیده‌ام. اهمیتی ندارد که چند روز در راه بوده‌ام یا‌ این راه عاشق‌کش کی به انتها
می‌رسد؛ همین که در مسیر منتهی به نگاه تو باشم برای من کافی است. نه از راهی که
آمده‌ام احساس خستگی می‌کنم و نه از تاول ‌این پاهای مهربان به تنگ آمده‌ام یا
گلایه‌ای دارم.

حالا هم دست‌هایم مسیر آمدنت را نشان می‌دهد؛ نامت برای یک
لحظه از روی لب‌هایم نمی‌افتد و قلبم «جمکرانی» است پر از زائران منتظر و دلشکسته
که همه امیدشان نگاه مهربانانه تو است.

بی‌تو خیابان‌ها یا به بن‌بست می‌رسد
یا آنقدر پر از پیچ‌و‌خم است که تنها سردرگمی را به دنبال دارد. زودتر بیا تا این
پاهای به خواب رفته بیدار شوند و مرا به لحظه‌های آرامش تو برسانند.

کاش
وقتی می‌آیی کوچه‌ها در خواب نباشند. شاعران خواب نباشند. خورشید و پنجره و درخت‌ها
خواب نباشند……..