یا مهدی زهرا ادرکنی

از اهل ريبه و بدعت تبرى بجوئيد
قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا رايتم اهل الريب و الدع من بعدى فاظهروا البرائة منهم و اكثروا من سبهم و القول فيهم و الوقيعة و بارزوهم كيلا يطمعوا فى الفساد بالاسلام و يحذرهم الناس و لا يتعلمون من بدعهم يكتب الله لكم بذالك الحسان و يرفع لكم به الدرجات فى الاخرة
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: وقتى بعد از من اهل ريبه و بدعت را ديديد علنا از آنان تبرى بجوئيد، و به بدى يادشان كنيد و به رنج و دهشتشان بيندازيد تا آنكه به فساد در اسلام نكنند، لازم است مردم از آنان حذر نمايند و از بدعتشان چيزى نياموزند خداوند اين رفتارتان را ثواب و حسنه در صفحه حسنات شما ثبت مى كند و درجات شما را بالا مى برد.

تاءمين خانواده در راه خدا عبادت است
تمامى اعمال بشر وابسته به نيت اوست ، روايت است مردى به رسول اكرم گذر كرد، اصحاب و ياران محضر آن حضرت او را مردى فعال و قوى يافتند، به آن حضرت عرض كردند: چه خوب بود اين شخص نيرو و نشاطى را كه دارد در راه خداوند مصرف مى نمود و براى او فعالت مى كرد.
قال صلى الله عليه و آله : ان كان خرج يسعى على ولده صغار فهو فى سبيل الله ، و ان كان خرج يسعى على ابويه شيخين كبيرين فهو فى سبيل الله ، و ان كان خرج يسعى على نفسه يحبها فهو فى سبيل الله ، و ان كان خرج يسعى رياء و مفاخرة فهو سبيل الشيطان .
حضرت در پاسخ يارانش فرمود: اگر سعى و عمل او براى اداره فرزندان صغيرش باشد كار او در راه خدا است ، اگر سعى و عمل او براى پدر و مادر پيرش باشد كار او در راه خدا است ، اگر سعى و عمل او براى تاءمين زندگى شرافتمندانه و حفظ آبروى خود باشد كارش براى خدا است ، اما اگر كار و كوشش مى نمايد و انگيزه او در عمل رياكارى و فخر نمودن بر دگران باشد كار او براى شيطان است .
بنابراين سعى و تلاش انسانها در امور غير عبادى را نمى توان حمل به گناه يا حرص و آز دانست كه كار براى تاءمين زندگى زن و فرزند و والدين و آبروى خويش از عبادت و در راه خدا محسوب مى گردد. اما اگر زياده طلبى و خانه فخر بنا نمودن و بر مركب فخر سوار شدن ريا و تظاهر و اين كار، كار شيطان اوست و از شيطان است .

ريا در عبادت شرك به خداوند است
اراده كردن غير خدا در عبادت رياء محض است ، به ترجمه متن حديث توجه فرمائيد:
حضرت صادق عليه السلام فرمود: از رسول اكرم صلى الله عليه و آله سئوال شد: فرداى قيامت نجات در چيست ؟ فرمودند: با خداوند خدعه نكنيد كه با شما خدعه مى كند و ايمانتان را زايل مى نمايد. و خدعه كننده بفهمد، با عمل خود، خويشتن را فريب مى دهد.
آن مرد به حضرت رسول صلى الله عليه و آله عرض كرد: يك انسان با خداوند چگونه خدعه مى كند؟
فرمودند: به چيزى كه خداوند امر فرموده عمل مى نمايد ولى در ضمير خود غير خدا را اراده مى كند، از اين كار بپرهيزيد و از ريا اجتناب نماييد كه ريا شرك به خداوند متعال است ، شرك در عبادت غش و خيانت در پرستش باريتعالى آنقدر مهم است كه اگر كسى مشرك بميرد به صريح قرآن شريف در قيامت مغفرت الهى شامل حالش نمى شود.

لُقمانُ  حكيم :حلابنِهِ وهُو يَعِظُهُ ـ : يا بُنَيَّ ، ثِقْ باللّه ِ عَزَّوجلَّ ثُمّ سَلْ في النّاسِ : هَل مِن أحَدٍ وَثِقَ باللّه ِ فلَم يُنجِهِ ؟! يا بُنَيَّ ، تَوَكَّلْ علَى اللّه ِ ثُمّ سَلْ في النّاسِ : مَن ذا الّذي تَوَكَّلَ علَى اللّه ِ فلَم يَكفِهِ ؟!
لقمان ـ در اندرز به فرزندش ـ فرمود : فرزندم! به خداوند عز و جل اعتماد كن و آنگاه در ميان مردم پرس و جو كن [ببين ]آيا كسى هست كه به خدا اعتماد كرده باشد و خداوند او را نجات نداده باشد؟! فرزندم! به خدا توكّل كن و سپس در ميان مردم پرسش كن كه: كيست كه به خدا توكّل كرده و خداوند كفايتش نكرده باشد؟!

لُقمانُ حكيم : يا بُنيَّ ، جالِسِ العُلَماءَوزاحِمْهُم برُكْبَتَيْكَ ، فإنّ اللّه َ عزّ وجلّ يُحْيي القُلوبَ بنُورِ الحِكمَةِ كما يُحْيي الأرضَ بِوابِلِ السّماءِ .
لقمان حكيم : فرزندم! با دانشمندان نشست و برخاست كن و زانو به زانوى آنها بنشين ؛ چه، خداوند عز و جل دلها را با نور حكمت زنده مى گرداند همچنان كه زمين را با بارش آسمان زندگى مى بخشد.