یا مهدی زهرا ادرکنی

سجده بر تربت امام حسين (ع )
امام صادق (ع ) فرمود:
السجود على طين قبر الحسين عليه السلام ينور الى الارض السابعه ؛سجده بر تربت قبر حسين عليه السلام تا زمين هفتم را نور باران مى كند.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: السجود على تربه الحسين عليه السلام يخرق الحجت السبعه ؛سجده بر خاك حسين عليه السلام حجاب هاى هفتگانه را مى درد.
در اشاره القلوب بيان شده : كان الصادق عليه السلام لا يسجد الا على تربه الحسين عليه السلام تذللا لله و استكانه اليه ؛امام صادق عليه السلام جز بر تربت امام حسين عليه السلام سجده نمى كرد تا در پيشگاه خدا اظهار خوارى و فروتنى كند.

چهار خصلت امام حسين (ع )
خداوند عوض قتل امام حسين عليه السلام چهار خصلت به آن حضرت داده است :
اول : شفا را در تربت آن حضرت قرار داد.
دوم : دعا زير قبه آن حضرت مستجاب است .
سوم : امامان را در ذريه آن حضرت قرار داده است .
چهارم : اينكه ايام زيارت كنندگان او از عمرشان حساب نمى شود.

ويژگى هاى تربت حسينى
خداوند بر سرزمين مقدس كربلا و تربت پاك آن حضرت امتيازاتى قرار داد:
1 - تربت پاك او را بر كعبه برترى و شرافت بخشيد.
فمن حديث كربلا و الكعبه
لكربلا بان علو الرتبه .
برخى كربلا را برتر از نجف ارزيابى كرده اند با اينكه مرقد مطهر امير مومنان عليه السلام را استثنا كرده و آن را از نظر فضيلت و قداست ، همپايه تربت امام حسين عليه السلام نگريسته اند.
2 - در روايت از امام باقر عليه السلام آمده است كه :
خداوند اين سرزمين مبارك را بيست و چهار هزار سال پيش از آفرينش ‍ كعبه پديد آورد و بدانجا نظر رحمت افكند و بركت بخشيد.
3 - و نيز با اسناد بسيارى روايت شده است كه اين سرزمين پيش از آفرينش ‍ موجودات به ارده آفريدگارش ، مقدس و مبارك بود و همچنان خواهد بود تا خداوند آن را برترين نقطه بهشت سازد و بهترين مسكن و جايگاه براى دوستانش را، در آن قرار دهد.
4 - خداوند، اين تربت پاك را چشمه اى از چشمه هاى بهشت و نهرى از نهرهاى جارى آن قرار داد.
5 - از سيد الساجدين عليه السلام است كه : در آستانه رستاخيز، آن گاه كه زمين به سخت ترين لرزهايش ، لرزانده شود و به سختى به حركت آيد، اين سرزمين با بركت با همان صافى و گستردگى اش بالا مى رود و از بهترين و زيباترين باغ ، از باغهاى بهشت مى گردد. و در ميان همه بوستانهاى بهشت مى درخشد، درست بسان ستاره درخشنده اى در ميان ستارگان ، به گونه اى كه درخشندگى اش ديدگان بهشتيان را خيره مى سازد و در همان حال فرياد شادمانه سر مى دهد كه :
هان ! منم سرزمين مقدس خدا! سرزمين پاك و پربركتى كه پيكر پاك و بارگاه ملكوتى سالار شهيدان و سرور جوانان اهل بهشت را در بر داشتم .
6 - اين خاك پاك ، به گونه اى است كه ذكر گفتن با تسبيح ساخته شده از آن ، ثواب ذكر و استغفار را تا هفتاد برابر افزايش مى دهد.
7 - به دست داشتن تسبيح ساخته شده از اين خاك و گرداندن بدون ذكر آن ، پاداش ذكر خدا دارد و بدين گونه تسبيحى كه به جاى صاحب آن ، ذكر خدا گويد و پاداش ذكر خدا براى گرداننده اش بياورد، چقدر ارزشمند است .
8 - هنگامى كه فردى تسبيح ساخته شده از تربت پاك او را به دست گيرد و صبحگاهان بگويد:
اللهم انى اصحبت اسبحك و امجدك و احمدك و اهللك بعدد ما ادير به سبحتى . .
خدايا! در اين صبحگاه تو را به مقدار گردش اين تسبيح سپاس ، تمجيد و ستايش مى كنم و تو را به وحدانيت مى خوانم .
به بركت تربت امام حسين عليه السلام تا هنگامى كه در دست اوست ، ثواب ذكر خدا برايش نوشته مى شود.
9- سجده بر خاك كربلا، حجابهاى پديد آمده از گناه را دريده ، زنگارهاى دل را زدوده ، موانع قبولى اعمال و استجابت دعا را كنار زده ، زمين را نور باران مى سازد.
و اينكه آيا اين فضيلت تنها در سجده بر تربت پاك اوست و يا شامل مهرهاى ساخته شده از خاك معمولى آنجا نيز مى شود؟ ديدگهاى متفاوت است ، اما در روايت است كه : امام صادق عليه السلام مقدارى از آن تربت مقدس را در يك ظرف مخصوصى به همراه داشت كه آن را مى گسترانيد و بر آن سجده مى كرد.
و اين كار و دلايل ديگر نشانگر آن است كه اين فضيلت و برترى بر تربت پاك اوست نه ديگر مصنوعات ساخته شده از خاك عادى آن سرزمين مقدس .
10 - خوردن خاك ، تحريم شده است و در روايت آمده است كه بسان خوردن گوشت خوك است . و كسى كه بر اثر خوردن خاك بميرد بر او نماز نمى گذارند با اين وصف تربت امام حسين عليه السلام براى شفا استثناء شده است . البته تربت امام حسين عليه السلام و دريافت اثرات آن در گرو تهيه آن از جاى مناسب و چگونگى نگهدارى و خوردن آن و از همه مهمتر، درون و نيت پاك و خداجويانه داشتن ، ضرورى است .
يكى از شيعيان مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردم : برخى از تربت پاك حسين عليه السلام برمى دارند و از آن نتيجه دلخواه خويش را مى گيرند و برخى از همان تربت بر مى دارند و سودى نمى برند، رمز اين كار چيست ؟
حضرت فرمود: سوگند به خدايى كه جز او خدايى نيست ، از اين تربت پاك ، انسان صادق و خالصى كه به صاحب قبر و خداى او معتقد است بر نمى دارد، جز اينكه همان را كه مى نگريسته است ، دريافت مى دارد.
و نيز نگهدارى آن به صورت سربسته توصيه شده است ، چرا كه در صورت عدم رعايت شرايط نگاهدارى تربت ، كه يكى سربسته بودن آن است باعث مى شود تا شياطين آن را مسح كنند و اثر آن را زايل گردد.
11 - با خود داشتن تربت پاك آن حضرت ، اگر با نيت مصون ماندن از خطرات و بلايا باشد، موثر است و همانگونه كه در روايت آمده است : پناهگاهى است مطمئن . 12 - قرار دادن آن در ميان اجناس و كالاهاى تجارتى طبق روايت ، آن را پر بركت مى سازد.
13 - در روايت آمده است كه : كودكانتان را با تربت مقدس او كام برداريد. چرا كه ايمنى بخش آنان خواهد بود.
14 - به هنگامى كه از آن تربت مقدس به هرماه ميت ، در قبر گذراند، ايمنى بخش او خواهد بود.

در روايتى آمده است كه : زنى مرتكب فحشا مى گشت و كودكان خود را كه ثمره گناه او بودند، مى سوزانيد. هنگامى كه مرد و جسدش را در قبر نهادند، زمين پيكر او را نپذيرفت و بارها بيرون انداخت ، با راهنمايى يكى از ائمه عليه السلام اندكى تربت حسين (ع ) به همراه بدن در قبر نهادند كه ديگر بيرون نينداخت .
15 - مخلوط ساختن حنوط به اين تربت مطهر توصيه شده است .
16 - دفن ميت در آن سرزمين ، باعث مى شود كه شرايط ورود به بهشت فراهم گردد.
17 - حوريان بهشتى از فرشتگانى كه به زمين فرود مى آيند، از اين تربت مطهر براى تبرك جستن بدان ، هديه مى طلبند.
18 - فرشتگان از اين تربت معطر، به پيامبر گرامى هديه آوردند و پيامبر از آن براى خويش برداشت و حسين عليه السلام نيز پيش از شهادت از اين هديه براى خود برداشت كه در اين مورد روايت خواهد آمد.
19 - بر اساس روايت معتبرى ، در اين سرزمين پيش از شهادت حسين عليه السلام دويست پيامبر و دويست جانشين پيامبر و دويست تن از نوادگان پيامبر به شهادت رسيده ، در آنجا خفته اند.
20 - بوييدن خاك اين سرزمين ، باعث جريان يافتن سيلاب اشك مى گردد  شگفت اين است كه پيش از شهادت آن حضرت نيز اين مساله براى پيامبر و خود حسين عليه السلام تحقق يافت و آن دو بزرگوار با بوييدن آن تربت پاك ، اشك ، از ديدگانشان جارى شد.
21 - از اين تربت مقدس ، هر كجا نگهدارى مى شد، با به زمين ريخته شدن خون پاك حسين عليه السلام آن هم به خون تبديل شد، همان گونه كه در روايات بسيارى ، از جمله اين روايت آمده است كه :
به هنگام سفر آسمانى معراج و نيز به هنگام شرفيابى امين وحى به محضر پيامبر، مقدارى از آن تربت پاك پيش از شهادت امام حسين عليه السلام به پيامبر صلى الله عليه و آله هديه شد و آن حضرت آن را به ام سلمه داد و فرمود:
اين را خوب نگه دارد، هنگامى كه به خون تبديل شد بدان كه فرزندم حسين را كشته اند.
اين بانو مى گويد: من آن تربت سرخ رنگ را در شيشه اى نهادم و هر روز بر آن مى نگريستم و گراميش مى داشتم . صبح روز عاشورا آن را به حالت طبيعى يافتم ، اما هنگامى كه پس از نيم روز به سراغ آن رفتم به ناگاه ديدم به صورت خون تازه اى در آمده است ، بى اختيار ضجه زدم و از دل فرياد كشيدم ….
و بانوى ديگرى اضافه مى كند كه : همان شيشه را در دست همسر پيامبر ديده است كه خون تازه اى در درونش جوشش است .
22 - اين سرزمين مقدس ، حزن انگيز است و به مجرد ورود بدان غم و اندوه انسان را فرا مى گيرد، به ويژه با نزديك شدن به قبر شريف و با نظاره به قبر فرزند گراميش در پايين پاى او.
آرى ! هر كسى به قبر فرزندش در پايين پاى او نظاره كند و شرايط آن پدر و پسر گرانقدر را در ذهن خويش مجسم سازد، عواطف انسانى او شعله ورد مى گردد و او مواج مهر و محبت نثارشان مى كند، آيا تو نيز اينگونه اى ؟
23 - هر فرشته اى كه پيامبر را زيارت نمود از اين تربت برگرفت .
در روايت است كه : هر فرشته اى كه به سوى پيامبر آمد از تربت امام حسين عليه السلام به همراه داشت .
همين گونه هر پيامبرى از پيام آوران خدا، كه كربلا را زيارت نمودند از تربت او برگرفتند و آن را بوييدند و پوست بدن خويش را با آن متبرك ساختند.
آرى ! كربلا تا روز رستاخيز همين گونه زيارتگاه و جايگاه همه پيامبران خواهد بود.
24 - از الطاف و احترامات ويژه ، بر امام حسين عليه السلام اين است كه خداوند چنين مقدر فرمود كه :
هر خودكامه اى به او و تربت او جسارت كرد، همو يا ديگرى ، به تكريم و احترام و تجليل او بر مى خيزيد و اين واقعيت را خداوند به گونه اى پيش ‍ مى آورد كه پيوسته تجليل و احترام بر حرمت شكنى و جسارت غالب مى گردد و اثر حرمت شكنى را از ميان بر مى دارد.

- قداست تربت امام حسين (ع )
او در سرزمين كربلا، در آن بيابان خشك و بى آب به شهادت رسيد. كربلا فرودگاه حسين بود و سرزمين آن در برگيرنده پيكر حسين عليه السلام و ياران و فرزندان اوست .
مراسم شب عاشوراى حسين و يارانش در آن سرزمين برگزار شد. صداى زمزمه مناجات او و ياران و اهل خانواده اش آن منطقه و آن سرزمين را عطر آگين كرده بود. فرياد حق طلبى حسين عليه السلام ، صداى هل من ناصر حسن ، حق گويى هاى حماسه آفرين حسين عليه السلام ، احتجاجات خدا پسندانه حسين ، نصايح و مواعظ او در روز عاشورا و قبل از آن همه و همه در آن سرزمين است .
و از همه مهم تر كدام سرزمين است كه آن همه خون هاى مقدس و به راه خدا ريخته ، و تواءم با خلوص و اخلاص را در خود ذخيره داشته باشد؟ و كدام سرزمين است كه آن همه پيكرهاى مقدس شهيدان و آن همه ثارالله را در خود جاى داده باشد.
پس آن سرزمين به بركت خون مظلومان تاريخ مقدس است ، خاك و تربت آن نيز قداست يافته است . آنچنان كه خداى در تربت او شفا قرار داده است ، و خاك او را حرز و پاسدار جان ها به حساب آورده است .
همچنان خاك او سجده گاه عاشقان است و مهر و تسبيح عبادت كاران است و كام كودكان نوازد شيعى در ولايت با تربت حسين متبرك و آشنا مى شود و هم در طول مدت عمر يك شيعى ، خاك كربلايش مهر نماز است و در حين دفن زينت بخش كفن و مايه آرامش و امان ميت است . على عليه السلام در گذر از آن سرزمين ، در واقعه صفين فرمود: واها لك ايتها التربه ، ليحشرن منك اقوم يدخلون الجنه بغير حساب ؛

قداست تربت پاك كربلا.
- زيارتگاه پيامبر (ص )
همه پيام آوران خدا، شهادتگاه حسين عليه السلام را پيش از شهادت و دفن پيكر مطهرش زيارت كردند. در روايت است كه : تمامى پيامبران ، كربلا را زيارت نموده و يا بدانجا سير داده شده اند.
همانگونه كه خود پيامبر گرامى فرمود: مرا به نقطه اى سير دادند كه نامش ‍ كربلا بود.
همه آنان تا روز رستاخيز، در فرصت هاى ويژه اى آن حضرت را زيارت مى كنند، از آن جمله : شبهاى قدر و شب پانزدهم شعبان ، از اوقات زيارتى او از سوى پيامبران خداست .