یا مهدی زهرا ادرکنی

جمکران موقعیت ویژه‌ای در دوران ظهور خواهد داشت
جمکران موقعیت ویژه‌ای در دوران ظهور خواهد داشتاستاد حوزه علمیه گفت: مسجد مقدس جمکران موقعیت بسیار خاصی در عصر ظهور خواهد داشت و در روایتی از امام علی (ع) از آن به عنوان یکی از پایگاه‌های حضرت ولی عصر (عج) در زمان ظهور یاد شده است.

این واقعه در زمان شیخ صدوق که نخستین راوی ماجرای ساخت مسجد مقدس جمکران است نقل شده و علمای عصر حسن بن مثله همه در جریان آن قرار داشته و موضوع را تایید کرده‌اند.

وی افزود: کتاب‌های شیخ صدوق در تاریخ پنهان شد ولی کسانی بودند که این روایت را دیدند و به آن شهادت دادند؛ کتاب تاریخ قم نیز توسط یکی از علما به زبان فارسی ترجمه شد که ماجرای ساخت مسجد در آن نقل شده است.

استاد حوزه و دانشگاه با تاکید بر اینکه این امر یک معجزه نبوده که فقط یک نفر آن را دیده باشد اظهار کرد: عالم بزرگ قم شیخ ابوالحسن‌الرضا که قبر وی در خیابان آذر است، کسی که زمین کشاورزی را تصاحب کرده بود، چوپانی که حضرت دستور گرفتن قربانی از آن را داده بود، قربانی که بیماران با گوشت آن شفا پیدا کردند، میخ‌ها و زنجیرهایی که حضرت به عنوان نشانه دور زمین نصب کرده بودند و بیماران لاعلاج با تبرک به آن شفا می‌گرفتند همه شاهدانی از این واقعه تاریخی هستند.

پناهیان ادامه داد: غیر از این سند تاریخی که علمای بزرگ شیعه آن را تایید کردند در طول تاریخ علمایی که صاحب بصیرت بودند ارادت کامل به این مکان مقدس داشته‌اند؛ امروز نیز علمای بزرگ حوزه کاملا نسبت به این مکان شریف ارادت و یقین قلبی دارند.

وی با اشاره به اینکه بدون انجام تبلیغات خاص و بدون اینکه این مسجد در منطقه خوش آب و هوایی قرار گرفته باشد زائران میلیونی به آن مشرف می‌شوند بیان کرد: این مسجد شریف این‌گونه دل‌ها را جذب کرده است که هر سال حدود ۲۵ میلیون نفر زائر به آن مشرف شده و به عبادت می‌پردازند.

استاد حوزه علمیه با تاکید بر اینکه دل‌های مردم بی‌دلیل متوجه یک مکان نمی‌شود ادامه داد: متوجه شدن دل‌ها امری الهی و تصرف ائمه هدی (ع) است؛ این مکان شریف با این تصرفی که در قلب‌ها شده موقعیت بسیار خاصی در عصر ظهور خواهد داشت و در روایتی از امام علی (ع) از آن به عنوان یکی از پایگاه‌های حضرت ولی عصر (عج) در زمان ظهور یاد شده است.

پناهیان با اشاره به اینکه زائران جمکران محدود به ایران‌زمین نیستند، بیان کرد: آوازه این مکان مقدس در بلاد اسلامی بسیار بیشتر از آوازه آن در برخی شهرهای داخل کشور است؛ این دل‌ها بی‌دلیل به جایی متوجه نمی‌شوند؛ حضرت به حسن بن مثله که حتماً صفای باطنی داشته که چنین توفیقی نصیبش شده، فرمودند در اینجا مسجدی بنا کن و به مردم بگو به آن اقبال داشته باشند و آن را گرامی دارند و دل‌هایشان را متوجه آن کنند.

وی ادامه داد: حضرت ولی عصر (عج) دستور دو نماز یکی نماز تحیت مسجد و دوم نمازی که مشهور است به نماز امام زمان (عج) را در این مکان صادر کردند که این فرمایش حضرت نیز مورد تایید تمام علما قرار گرفته است؛ ایشان می‌فرمایند کسی که این دو نماز را در این مکان مقدس به جای آورد مانند این است که نماز را در خانه کعبه به جای آورده باشد.

استاد حوزه و دانشگاه در پایان خاطر‌نشان کرد: نکته دیگر این است که حضرت هفت روز یا ۷۰ روز در این مکان مقیم بوده و عبادت می‌کردند، بنابراین این زمین شریف تنها قدمگاه حضرت نیست بلکه اقامتگاه ایشان نیز بوده است و شما توفیق یافتید در چنین روزی در این مکان مقدس حضور داشته باشید و عبادت کنید.

برچسب ها:
استاد پناهیان

منتظران و ناهنجاری‌های آخرالزمان
منتظران و ناهنجاری‌های آخرالزماندر عصر غیبت، ناهنجاری‌های بسیاری در جامعه ایجاد می‌شود که با اعتقادات فرد منتظر در تضاد جدی قرار دارد. برخی از ناهنجاری‌ها عبارتند از: وجود استبداد در جامعه، گسترش فساد اخلاقی، شیوع ظلم و ستم، جنگ و فتنه‌، ناامنی، هرج و مرج و بی‌نظمی، عدم ارتباط صمیمی میان مسلمانان، تظاهر به دین‌داری و دین‌فروشی و افزایش فقر و گرسنگی.اینک به برخی از بیماری‌های جامعه آن عصر اشاره می‌گردد.

ستیز با ناهنجاری‌های جامعه موجود

جامعه همیشه در آرامش و انتظام سازمان‌ها، نهادها و افراد قرار ندارد، بلکه در درون هر جامعه‌ای تضادها و کشمکش‌هایی به چشم می‌خورد. اعضای جامعه با باورها، نگرش‌ها و فرهنگ‌های متفاوت با هنجارهای رایج جامعه برخورد می‌کنند؛ برخی از آنان با ارزش‌ها و هنجارها همنوایی نشان می‌دهند و در این صورت تعارض و تضادی پیش نخواهد آمد، اما در پاره‌ای از اوقات، عضو جامعه هنجارهای جامعه را در تضادّ با باورها و احساسات و نگرش‌های خود تلقی می‌کند، که در این صورت تضادّ و ناسازگاری پدید خواهد آمد.

در عصر غیبت، ناهنجاری‌های بسیاری در جامعه ایجاد می‌شود که با اعتقادات فرد منتظر در تضاد جدی قرار دارد. برخی از ناهنجاری‌ها عبارتند از:

وجود استبداد در جامعه، گسترش فساد اخلاقی، شیوع ظلم و ستم، جنگ و فتنه‌، ناامنی، هرج و مرج و بی‌نظمی، عدم ارتباط صمیمی میان مسلمانان، تظاهر به دین‌داری و دین‌فروشی و افزایش فقر و گرسنگی.اینک به برخی از بیماری‌های جامعه آن عصر اشاره می‌گردد.

رسول گرامی اسلام(ص) فرمودند: «در آخرالزمان بلای شدیدی که سخت‌تر از آن شنیده نشده باشد، از سوی فرمانروایان اسلامی بر امّت من وارد خواهد شد، به گونه‌ای که وسعت زمین بر آنان تنگ خواهد گشت و زمین از بیداد و ستم لبریز گردد، چندان که مؤمن پناهگاهی برای رهایی از ستم نمی‌یابد.»۱

پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید: «سوگند به آنکه جان محمد(ص) در دست اوست این امت از بین نمی‌روند تا آنکه مرد بر سر راه زنان می‌ایستد و چون شیر درنده‌ای به آنان تجاوز می‌کند. بهترین آن مردم کسی است که می‌گوید: ای کاش او را پشت دیوار پنهان می‌کردی و در ملأ عام این عمل را انجام نمی‌دادی».۲

رسول خدا(ص) فرمود: «ظهور مهدی(ع) هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و آکنده از هرج و مرج گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند. نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند به ضعیف ترحم نماید. در چنین هنگامی خداوند به او اجازه قیام می‌دهد.»۳

موارد بسیار دیگری نیز وجود دارد که در روایات اسلامی به تفصیل بیان شده است. در چنین وضعیتی انسانی که در انتظار مهدی آل محمد(ص) به سر می‌برد و آرزوی دیدار و حکومت او را در دل می‌پروراند، به این‌گونه ناهنجاری‌ها اعتراض می‌کند و با آنها به ستیز مشغول می‌شود. انسان منتظر در مقابل چنین ناهنجاری‌ها و کجروی‌های اجتماعی هرگز سکوت نخواهد کرد، زیرا سکوت به معنای رضایت یا بی‌تفاوتی نسبت به وضع موجود است؛ او از درون و برون با چنین انحرافات اجتماعی به شدت در حال ستیز و تضادّ به سر می‌برد.

کنترل اجتماعی بر ناهنجاری‌های اجتماعی

در این مرحله، انسان منتظر با آگاهی از ناهنجاری‌های اجتماعی در تلاش برای کنترل اوضاع اجتماعی و کاهش و ریشه‌کن کردن فساد و کجروی بر می‌آید. جامعه‌شناسان، کنترل یا نظارت اجتماعی را فرایندی می‌دانند که از طریق آن در یک گروه یا جامعه نحوه همسازی با هنجارها و الگوهای رفتاری استنتاج می‌شود.۴ هر انسانی دارای مسئولیت است و اولین ناظر رفتار شخصیت وجدان اخلاقی اوست، ولی چون انسان‌ها در میان سایر همنوعان خود زندگی می‌کنند، زیر نظر خانواده، محله، دوستان، همکاران و سازمان‌های رسمی و قضایی قرار دارند. البته روشن است دو مکانیسم رسمی و غیررسمی جامعه بر رفتارها و هنجارها نظارت می‌کند.

انسان منتظر وظیفه خود می‌داند که بر هنجارهای اجتماعی نظارت کند و نگذارد هنجارها و معیارهای زندگی تغییر کند. این مکانیسم کنترلی به صورت نصح، خیرخواهی، امر به معروف و نهی از منکر، شکل اجرایی به خود می‌گیرد. قرآن کریم در مورد نظارت اجتماعی بر هنجارهای جامعه می‌فرماید:

«ولتکن منکم اُمّـتٌ یدعون إلی الخیر و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و أولئک هم المفلحون۵؛ باید که از میان شما گروهی باشند که به خیر دعوت کنند و امر به معروف و نهی از منکر کنند. اینان رستگارانند.»
روشن است که ضرورت کنترل اجتماعی برای حفظ ارزش‌ها و هنجارها در جامعه، امری عقلی بوده و شرع مقدس نیز آن را مورد تأکید قرار داده است. امام باقر(ع) در مورد کارکردهای اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر چنین فرموده است:

«امر به معروف و نهی از منکر فرضیه بزرگ الهی است که بقیه فرائض با آنها برپا، راه‌ها امن، کسب و کار مردم حلال و حقوق افراد تأمین، زمین‌ها آباد و از دشمنان انتقام گرفته می‌شود و در پرتو آن همه کارها رو به راه می‌گردد.»۶
مؤمن در چنین دورانی، منتظر محقّق ساختن آرمان‌های مهدوی است و یکی از مهم‌ترین آرمان‌های او رفع فساد، ظلم و تبعیض است. انسان منتظر با خودآگاهی از چنین اهدافی ضمن خودسازی، تهذیب نفس و امر و نهی خویشتن به جامعه نظر می‌افکند و هنگامی که ناهنجاری‌هایی را مشاهده می‌کند با درک وظیفه خطیر امر به معروف و نهی از منکر مشفقانه به اصلاح خویش اقدام می‌کند و از هیچ تلاشی در این زمینه فروگذار نخواهد کرد.
انسان منتظر با اتحاد روحی و هماهنگی درونی با ارزش‌های مهدوی که همانا تطهیر زمین از آلودگی‌ها و رفع انواع ظلم و ستم‌هاست با تلاش‌های فردی و گروهی وظیفه خود می‌داند که در جهت پیشگیری و درمان ناهنجاری‌های جامعه قدم بردارد. این‌گونه است که می‌تواند انحرافات اجتماعی را درمان کند.

اصلاح اجتماعی جامعه منتظر

انسان منتظر پس از ستیز و کنترل اجتماعی ناهنجاری‌ها در آخرین گام به اصلاح جامعه می‌پردازد.
مقصود از اصلاح در عرف علوم اجتماعی، نوعی تغییر اجتماعی در وضع موجود است؛ به طوری که چارچوب نظام اجتماعی تغییر پیدا نکند، ولی اگر تمامی زیربناها و بنیان‌های اساسی جامعه دگرگون شود به آن انقلاب گفته می‌شود.

آلن بیرو در شرح مفهوم «اصلاح» می‌نویسد: «واژه‌ای است جدید که یک ایدئولوژی و یا یک طرز تلقی سیاسی را مشخص می‌دارد. اصلاح‌طلبی اعتقادی است مبنی بر اینکه جامعه با دگرگونی‌های سطحی و تدریجی و همچنین با تصحیحی بطئی و پی‌درپی رو به بهبود می‌رود، بدون اینکه ساخت‌های اساسی مربوط به نظم مستقر، مورد تردید قرار گیرند».۷ البته این واژه در اصلاح تعدیلی و اصلاح ساختاری نیز به کار رفته است و در این مقاله درمان و بهبود ناهنجاری‌های اجتماعی از نوع تعدیلی و ساختاری مورد نظر است.

گفتنی است که اصلاحات اجتماعی بر دو قسم است: یکی اصلاحات تعادلی که ریشه‌های بروز مشکل را از میان نمی‌برد و مصلحان اجتماعی به برقراری تعادل قناعت می‌کنند، دیگری اصلاحات ساختاری است که در این صورت دگرگونی در ارزش‌ها، امتیازات، رفتارها و نظام‌ها مطرح است و حیطه کار فقط به عرضه یک برنامه یا سیاست جدید منجر نمی‌شود. ۸

اقداماتی که مؤمن منتظر درباره اصلاحات تعادلی انجام می‌دهد، عبارتند از: تلاش برای برقراری عبادات دینی، معاملات حلال، روابط اجتماعی با مردم، جلوگیری از ناهنجاری‌های اجتماعی نظیر سرقت، تعدّی به حقوق دیگران، زنا و اعمال منافی با عفّت در جامعه، عمل به دستورات اجتماعی و فردی شریعت، احترام به مقدسات دینی و …
اما اقداماتی که مؤمن منتظر درباره اصلاحات ساختاری انجام می‌دهد، زمینه‌چینی برای انقلاب عظیم جهانی امام مهدی(ع) است؛ یعنی نقد ساختارهای تبعیض‌آمیز در جامعه، مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی، ستیز با نابرابری‌های ظالمانه اجتماعی، در هم شکستن ساختار سیاسی ـ اجتماعی استبداد و استعمار، نفی سلطه جهانی و مبارزه قاطعانه با فرآیند جهانی‌سازی قدرت‌های جهانی و تعاون، همکاری و حمایت از مستضعفان در مقابل مستکبران و زورمداران عالم.

همه اقدامات بزرگ یادشده، یک شرط اساسی دارد و آن ایجاد نوعی خودآگاهی سیاسی و اجتماعی در میان توده‌های مردم است که می‌بایست همراه با تبلیغات دینی در سطحی باشد که ملت‌های مسلمان و مردم همه جهان را فراگیرد تا زمینه‌چینی برای اصلاحات ساختاری در بعد ناهنجاری‌های اجتماعی انجام گیرد. پیامبر اکرم(ص) وعده می‌کند که مردمانی از مشرق زمین، زمینه را برای اصلاحات اجتماعی مهدوی فراهم می‌کنند: «یخرج اناسٌ من المشرق فیوطّئون للمهدیّ یعنی سلطانه؛ مردمی از مشرق زمین به پا خیزند و زمینه را برای برپایی حکومت مهدی آماده سازند.»۹

پی نوشت:

۱٫ مستدرک حاکم، ج ۴، ص ۶۵ مقد الله، ص ۴۳٫
۲٫ مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۲۱۷٫
۳٫ طبسی، چشم‌اندازی از حکومت مهدی، ص ۳۷٫
۴٫ محسنی، مقدمات جامعه‌شناسی، ص ۳۲۶٫
۵٫ سوره آل عمران (۳)، آیه ۱۰۴٫
۶٫ وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۳۹۵٫
۷٫ آلن بیرو، فرهنگ علوم اجتماعی، ص ۳۱۹٫
۸٫ محسنی، مقدمات جامعه‌شناسی، ص ۳۲۹٫
۹٫ صافی گلپایگانی، منتخب‌الاثر فی الامام الثانی عشر(ع)، ص ۳۰۴٫

آخرالزمان در فرهنگ مهدویت
آخرالزمان در فرهنگ مهدویت بی تردید، جز ذات بی پایان خداوندی که هم آغاز است و هم انجام، هر آغازی را انجام و هر شروعی را فرجامی است. زمان نیز مانند تمام مخلوقات الهی از این قاعده مستثنا نیست. روزگاری بر دنیا سپری شده که دیباچه کتاب زندگی دنیایی به شمار می آید و روزگاری نیز فصل پایانی این کتاب خواهد بود. برگه های پایان کتاب زندگی انسان در زمین «آخر الزمان» خوانده می شود.

آخر الزمان، اصطلاحی است که در فرهنگ اغلب ادیان بزرگ دنیا به چشم می خورد و به ویژه در ادیان ابراهیمی از برجستگی و اهمیت خاص برخوردار است. این اصطلاح معمولاً به روزگار پایانی دنیا و رویدادهایی که ممکن است در این بخش از زندگی جهان به وقوع بپیوندد، گفته می شود. ادیان بزرگ، درباره آخر الزمان پیش گویی هایی کرده اند. برای مثال در «انجیل» چنین آمده است «… و این را بدان که اوقات صعب در زمان آخر خواهد رسید، زیرا که مردم خود دوست و زرپرست و مغرور و متکبر و کفرگو و نافرمان والدین و حق ناشناس و بی دین و بی الفت و بی وفا و خبث کننده و بی پرهیز و بی حلم و با خوبان بی اعتنا و خائن و کم حوصله و عبوس خواهند بود و عیش را برخدا ترجیح می دهند. ۱ »

در معارف ارزشمند اسلامی این اصطلاح در دو معنای کلی به کار رفته است:

۱٫ مدت زمانی طولانی که با ولادت پیامبر اسلام(ص) آغاز و با شروع رستاخیز بزرگ پایان می یابد. از این رو آن پیامبر الهی را پیامبر آخر الزمان نیز نامیده اند.

۲٫ مدت زمانی که با ولادت واپسین جانشین پیامبر اسلام(ص) حضرت مهدی (عج) آغاز می شود. این گستره زمانی زمان غیبت و ظهور را در برگرفته، با شروع قیامت به انجام می رسد.

روایات اهل بیت (ع) نشان می دهد:

الف) با سپری شدن این دوران، بساط زندگی دنیوی برچیده می شود و مرحله ای جدید در نظام آفرینش آغاز می گردد.

ب) آخر الزمان خود به دو مرحله کاملاً متفاوت تقسیم می شود:

نخست دورانی که انسان به مراحل پایانی انحطاط اخلاقی می رسد و فساد و ستم همه جوامع بشری را فرا می گیرد و واپسین امیدهای بشری به ناامیدی می گراید و دیگر دورانی که عصر تحقق وعده های الهی است و با قیام مصلح جهانی آغاز می شود.

کلیات عقاید مربوط به آخرالزمان تقریباً از سوی همه فرقه های بزرگ اسلام پذیرفته شده است، ولی در خصوص وابستگی این تحولات به ظهور مهدی موعود و نیز هویت مهدی موعود اختلاف نظر وجود دارد. شیعیان دوازده امامی حضرت مهدی(ع) و حکومت جهانی او را حسن ختام حیات بشر در کره زمین و او را همان موعود امت ها می دانند. در نظر آنان با ظهور حضرت مهدی(عج) برخی از ائمه و نیکان و صالحان و نیز بدان و تبهکاران تحت عنوان «رجعت» به دنیا باز می گردند و زندگی دنیایی پایان می یابد.

با گلگشت در کلمات نورانی معصومان(ع) واژه هایی را می یابیم که بیانگر پیوند مهدویت و آخر الزمان است، این واژه ها عبارت است از:

امام صادق(ع) پیشوای ششم می فرماید: رسول گرامی اسلام(ص) به علی(ع) فرمود: آیا تو را بشارت ندهم؟ آیا تو را خبر ندهم؟ عرض کرد: بله یا رسول الله. آن حضرت فرمود: هم اینک جبرئیل نزد من بود و مرا خبر داد، قائمی که در آخر الزمان ظهور می کند و زمین را پر از عدل و داد می سازد، همان گونه که از ظلم و جور آکنده شده، از نسل تو و از فرزندان حسین(ع) است. ۲

این تعبیر بیانگر حتمی بودن تحقق حوادثی است که پس از آن ذکر می شود.

عبدالله بن مسعود می گوید: رسول گرامی اسلامی(ص) فرمود: دنیا به پایان نرسد، مگر این که امت مرا مردی رهبری کند که از اهل بیت من است و به او مهدی گفته می شود. ۳

و روشن است دنیا به پایان نمی رسد، مگر این که بخش پایانی اش (آخر الزمان) را پشت سرگذارد.

پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود «قیامت برپا نمی شود تا آن که قیام کننده ای به حق از خاندان ما قیام کند، و این هنگامی است که خداوند به او اجازه فرماید، و هرکس از او پیروی کند، نجات یابد و هرکس از او سرپیچد، هلاک خواهد شد…» ۴

رسول خدا(ص) فرمود: روزها منقضی نگردد، تا این که مردی از اهل بیت من برزمین حکومت کند که هم نام من است. ۵

امیرمؤمنان(ع) بر فراز منبر در شهر کوفه چنین فرمود «اگر از دنیا بیش از یک روز باقی نماند، خداوند آن روز را چنان طولانی خواهد کرد که مردی از خاندانم برانگیخته شود.» ۶

پیامبراکرم(ص) فرمود: هنگام پایان زمان و آشکار شدن فتنه ها، مردی هست که به او مهدی گفته می شود و بخشش بسیار دارد. ۷

نشانه های آخر الزمان

این محدوده زمانی نشانه هایی دارد که اصطلاحاً «علائم آخرالزمان» خوانده می شود. علاوه بر اصطلاح رایج علائم آخر الزمان در فرهنگ مسلمانان، اصطلاح مشابه دیگری به نام «اشراط الساعه» وجود دارد. این اصطلاح که بیش تر نزد اهل سنت رایج است، به نشانه های وقوع قیامت اختصاص دارد، ولی روایاتی که ذیل این عنوان ذکر شده، نشان می دهد بسیاری از نشانه های آن چون نشانه های آخر الزمان است و می توان بسیاری از نشانه های آخرالزمان را نشانه های قیامت دانست.

هماگونه که اشاره شد، آخرالزمان به دو بخش متفاوت تقسیم می شود. براساس روایات، بخش اول بسیار دشوار خواهد بود. بخشی از مشخصه های این عصر عبارت است از:

پیامبرگرامی اسلام(ص) ویژگی های انسان های این دوران را این گونه بر شمرده است: زمانی بر مردم خواهد آمد که دینشان درهم هایشان خواهد بود و زنان، قبله هایشان، برای طلا و نقره، رکوع و سجود به جا می آورند. آ ن ها همواره در حیرت و مستی خواهند بود. نه بر مذهب مسلمانی اند و نه بر مسلک نصرانی.۸

رسول خدا(ص) فرمود: زمانی بر امت من می آید که در آن زمان، درون های مردم پلید می شود، ولی ظواهرشان به طمع مال دنیا آراسته می گردد.

به آن چه در پیشگاه خداوند است، دل نمی بندند، کارشان ریا و تظاهر است، خوف از خدا به دلشان راه نیابد و خداوند آن ها را به عذابی فراگیر دچار سازد.

آن ها چون انسانی در حال غرق شدن، خداوند را می خوانند، ولی خداوند دعایشان را مستجاب نمی کند. ۹

یکی دیگر از ویژگی های دوران آخر الزمان، امتحاناتی است که انسان ها در این دوران پشت سر می گذارند. با این آزمون ها مردم به دو گروه کاملاً متفاوت تقسیم می شوند: موفق ها و ناموفق ها.

امیرمؤمنان علی(ع) درباره نجات یافتگان این دوران می فرماید: و آن زمانی است که از فتنه ها نجات نمی یابد، مگر مؤمنی که بی نام و نشان است. اگر در حضور باشند، شناخته نشوند و اگر غایب گردند، کسی سراغ آن ها را نمی گیرد. آن ها برای سیرکنندگان در شب ظلمانی جامعه ما، چراغ های هدایت و نشانه هایی روشنند. نه مفسده جو هستند و نه فتنه انگیز، نه در پی اشاعه فحشایند و نه مردمی سفیه و لغوگو! اینانند که خداوند درهای رحمتش را به رویشان باز می کند و سختی ها و مشکلات را از آن ها برطرف می سازد. ۱۰

پی نوشت ها:

۱٫ کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، نامه دوم پولس حواری به تیموتیوس، باب سوم

۲٫ غیبت نعمانی، ابن ابی زینب، ص ۳۵۷

۳٫ شیخ طوسی، کتاب الغیبه، ج ۱۴۱، ص ۱۸۲

۴٫ شیخ صدوق، عیون اخبارالرضا(ع)، ج ۲، ص ۵۹

۵٫ طبرسی آملی، بشارت المصطفی لشیعه المرتضی، ص ۲۵۸

۶٫ کتاب الغیبه، ص ۴۶

۷٫ اربلی، کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۰۶

۸٫ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۳۷۹

۹٫ شیخ کلینی،کافی، ج ۸، ص ۳۰۶۵

۱۰٫ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۳

مهم‌ترین رخداد هنگام ظهور به روایت آیت‌الله جوادی آملی
سال‌هاست که امام عصر(عج) در پشت پرده غیبت به سر می‌برند و منتظران حضرتش ثانیه‌ها، دقیقه‌ها، ساعت‌ها، روزها، ماه‌ها، سال‌ها و قرن‌های زیادی است که برای تحقق وعده الهی لحظه شماری می‌کنند، آیت‌الله عبدالله جوادی آملی در کتاب «امام المهدی(عج)موجود موعود» علاوه بر بیان فضائل منتظران به بازگویی برخی رخدادهای هنگام ظهور می‌پردازد که در ادامه می‌آید:

*برخى رخدادهاى هنگام ظهور

١ . نزول مسیح(ع)

هنگام ظهور وجود مبارک امام عصر(عج) وقایع گوناگونى روى خواهد داد که برخى از آن‌ها اهمیت بیشترى دارند و نزول عیسى(ع) و اقتداى آن حضرت(ع) در نماز به امام عصر(عج) یکى از مهم‌ترین آن‌هاست. استاد، علامه طباطبایى رحمهاللّه در این‌ باره مى‌فرمایند: روایات، درباره نزول عیسى(ع) در هنگام ظهور مهدى(عج) از طرق اهل سنت-با اندک تفاوت- و شیعه از پیامبر(ص) و ائمه اهل بیت(ع) مستفیض و مشهور است.

جابر بن عبداللّه انصارى گوید: قال رسول اللّه(ص): «ینزل عیسى ابن مریم فیقول أمیرهم المهدی تعال صلّ بنا، فیقول: ألا، انّ بعضکم على بعض أمراء تکرمه من اللّه (عزّوجلّ) لهذه الأمّه»، مسیح مى‌آید و در آن هنگام سالار آنان امام زمان(عج) مى‌گوید: بیا براى ما نماز بگذار تا به تو اقتدا کنیم، آن حضرت مى‌گوید: خداوند والا از باب گرامیداشت این امت برخى از شما (یعنى ولىّ عصر(عج)) را بر دیگران بزرگ و سالار قرار داده است و نیز نبى مکرم اسلام(ص) فرمود: «کیف أنتم إذا نزل فیکم ابن مریم و إمامکم منکم»، چگونه خواهید بود وقتى عیسى بن مریم در میانتان فرود آید و امام شما از شما باشد.

نه‌ تنها حضرت عیسى(ع) به امام عصر(عج) اقتدا مى‌کند، بیشتر اهل کتاب نیز به پیروى آن حضرت بینا مى‌شوند و به امام زمان(عج) اقتدا کرده و نماز مى‌گزارند، همچنان که استاد علامه طباطبایى ذیل آیه «وَإِنْ مِنْ أَهْلِ اَلْکِتٰابِ إِلاّٰ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ» در این‌ باره مى‌فرمایند:

حجاج به شهر بن حوشب گفت: آیه‌اى در کتاب خداست که مرا خسته کرده است. شهر گفت: اى امیر! کدام آیه است؟ گفت: آیه «وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ اَلْکِتٰابِ إِلاّٰ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ»، هیچ یک از اهل کتاب نیست که پیش از مرگش به عیسى ایمان نیاورد و روز قیامت وى برایشان شاهدى خواهد بود. به خدا من دستور مى‌دهم که گردن یهودى و نصرانى را مى‌زنند و او را به دقت مى‌نگرم و تا وقتى که خاموش مى‌شود، لب حرکت نمى‌دهد. شهر گفت: خدا امیر را به سلامت دارد! آیه چنین نیست که تأویل کردى، گفت: پس چگونه است؟! شهر گفت: عیسى پیش از قیامت به دنیا فرود مى‌آید و هیچ اهل ملّتى اعمّ از یهودى و غیره نمى‌ماند، مگر آنکه پیش از مرگ به وى ایمان مى‌آورد و پشت سر حضرت امام مهدى(عج) نماز مى‌خواند و گفت: شگفتا! این مطلب از کجا به تو رسیده است؟ گفتم محمد بن على بن الحسین بن على بن ابىطالب (امام باقر(ع)) براى من گفت. حجاج گفت: به خدا از سرچشمه زلالى گرفته‌اى.

٢ . حضور اصحاب کهف

زنده شدن اصحاب کهف و حضور آنان در خدمت ولىّ عصر(عج) نیز از دیگر حوادثى است که برخى احادیث بدان اشاره کرده‌اند.

٣ . نابود شدن لشکر سفیانى

مسخ لشکر ملعون سفیانى در جنگ با امام زمان(عج)

۴ . مبعوث شدن محبان خاص

برانگیخته شدن خاصان از شیعیان و محبان خاندان عصمت از این وقایع‌اند: «فإذا ام قائمنا بعثهم اللّه فأقبلوا معه یلبّون زمرا زمرا» و نیز عن أبی جعفر(ع) قال: «(حم) حمیم و (عین) عذاب و (سین) سنون کسنى یوسف(ع) و (قاف) قذف و خسف و مسخ یکون فی آخر الزمان، بالسفیانی و أصحابه و ناس من کلب ثلاثون ألف [ألف]یخرجون معه و ذلک حین یخرج القائم عجل اللّه تعالى فرجه بمکه و هو مهدی هذه الأمّه»؛ «حم» حتم، «عین» عذاب و «سین» قحطسالی است، همچون قحطسالی است همچون قحطسالی زمان یوسف(ع) و «قاف» سنگساری و فرورفتنی در زمین و مسخ شدنی است که در آخرالزمان خواهد شد نسبت به سفیانی و یاران او و مردمانی از قبیله کلب ۳۰ هزار تن که با وی خروج می‌کنند و آن هنگامی است که حضرت قائم(عج) در مکه خروج می کند و اوست مهدی این امّت.
برچسب ها:
آیت الله جوادی آملی

اربعین حسینی، میعادگاه سپاه امام عصر(ع) در وقت ظهور
در واقع می توان گفت تقارن مراسم اربعین حسینی با هفته های آغازین قیام جهانی حضرت و فراهم شدن فرصت حضور در جمع دهها میلیونی مسلمانان آن هم در روزهای پرفتنه و غبارآلود اوایل قیام حضرت، امدادی الهی و تدبیری غیبی برای یاری و نصرت و زمینه ساز فتح و پیروزی است که مقدمه آن از قرن ها قبل و با بیانات مبارک ائمه اطهار(ع) فراهم شده است.

سپاه عشق، عاشورا در کعبه، اربعین در کربلا

و از هم اینک می توان انتظار داشت که دشمنان با پیش بینی این حقیقت، در اربعین بعد از ظهور در آستانه حرکت اقیانوس جمعیت به میعادگاه عزاداران حسینی، شدیدتر از سال های جاری و همچون محاصره سال ۶۱ هجری، اقدام به ممانعت و حملات به عزاداران اربعین خواهند کرد تا به خیال خود زمینه های فرصت عظیم اربعین برای قیام مهدوی را از بین ببرند و از رسیدن سپاه امام(ع) به کربلا جلوگیری کنند.

اما زهی خیال باطل، زمزمه های حضور امام زمان(عج) در مراسم اربعین کافی است تا قیامتی در دشت نینوا برپا شود و با نخستین تجمع عظیم سپاهیان امام مهدی(عج)، رعب و وحشت، وجود دشمنان را فراگیرد، رعبی که از وعده های الهی برای یاری آخرین حجت خویش است.

حال با این مقدمه مهم می توان برخی از اسرار ظاهری توصیه و تاکید بسیار بر بزرگداشت اربعین حسینی در بیانات ائمه اطهار(ع) را درک کرد تا جایی که معصوم(ع) زیارت اربعین را از نشانه های مومن برمی شمرد و اولیاء الله به بزرگداشت اربعین و حضور در آن سرزمین مقدس مخصوصا با پای پیاده از دیرباز اهتمام وی‍ژه ای داشته اند ( البته این مسئله مطمئناً اسرار باطنی مهمی نیز دارد که تنها ، اهلش قادر به درک آن می باشند)

از سوی دیگر رونق گرفتن شگفت انگیز مراسم اربعین در طی سال های جاری و حضور دهها میلیونی عاشقان حسینی از سراسر جهان که موجب حیرت جهانیان شده است، بشارت های بزرگی در خود دارد، بشارت فراهم شدن سپاه بزرگ اسلام برای یاری آخرین حجت حق، بشارت باز شدن راه قدس که از کربلا می گذرد، بشارت فراگیر شدن نام و یاد حسین(ع) که امام عصر(عج) در هنگام ظهور خود را با این نام معرفی می کند و …

آیا رهسپار شدن عاشقانه بزرگ و کوچک، زن و مرد، پیر و جوان به سوی قبله دلها و عظمت بی نظیر عزاداری سالار شهیدان نویدبخش در راه بودن منتقم خون حسین(ع) نیست؟

آیا این پیاده روی های میلیونی اربعین تمرین حضور در ظهور و بشارت بخش بسیار نزدیک بودن آن نیست؟

آیا این حضور بی نظیر اربعین در کربلا بشارت بخش بسیار نزدیک بودن آغاز حرکت سپاهیان عشق از عاشورای کعبه نیست؟

یقیناً جهان به زودی زود با چشمانی حیرت زده جمال نورانی طالب خون کربلا را در میان اقیانوس عزادارن حسینی مشاهده خواهد کرد، سیمایی ملکوتی که بعد از نوحه خوانی در رثای جد مظلوم خویش برای ریشه کن کردن ظلم و فتنه در جهان و حرکت به سمت بیت المقدس از مسلمانان یاری خواهد خواست.

و چه زیبا فرمود امام عاشقان خمینی کبیر که راه قدس از کربلا می گذرد! آری اقیانوس عزاداران حسینی اربعین راه قدس را گشوده است و به زودی دروازه خیبر با دستان مبارک علی گشوده می شود.