| دلشکسته: » |
امام ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺿﻮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺮﺍ ﭘﺎ می لرﺯﻳﺪ ﻭ ﻟﺮﺯﺵ ﺧﻔﻴﻔﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ می گرﻓﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻋﺒﺎﺩﺕ می اﻳﺴﺘﺎﺩ ﺭﻋﺸﻪ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﺍﻣﺶ می اﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﻑ ﻋﻈﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍشک ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺷﺮﻳﻔﺶ ﺟﺎﺭﻯ می شد.
ﺳﺠﺪﻩﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﺠﺪﻩﮔﺎﻫﺶ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺯ ﺍشک ﭼﺸﻢ ﻣﺮﻃﻮﺏ.
ﺷﺎﻋﺮ ﮔﻮﻳﺪ:
ﻫﻮ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺤﺮﺍﺏ ﻟﻴﻼ
ﻫﻮ ﺍﻟﻀﺤﺎک ﺍﺫﺍ ﺍﺷﺘﺪ ﺍﻟﻀﺮﺍﺏ
ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻋﺒﺎﺩﺕ به شدﺕ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺪﺕ ﺟﻨﮓ خندان ﺑﻮﺩ
ﺍﺑﻮ ﺩﺭﺩﺍﺀ ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺩﺭ ﺷﺐ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻧﻰ ﻋﺒﻮﺭ می کرﺩﻡ ﺁﻭﺍﺯ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ می کرﺩ.
ﭼﻮﻥ ﻧﺰﺩیک ﺷﺪﻡ ﺩﻳﺪﻡ #ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺳﺖ.
ﻭ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﺨﻔﻰ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺧﺸﻴﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺎ ﺁﻫﻨﮓ ﺣﺰﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ می کرﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺟﻬﻨﻢ ﮔﺮﻳﻪ می نموﺩ ﻭ به خدﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﻃﻠﺐ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ می نموﺩ ﻭ ﺁن قدﺭ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﻰ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺮﻛﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ!
ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﺰﺩﻳﻜﺶ ﺭﻓﺘﻢ ﭼﻮﻥ ﭼﻮﺏ خشکی ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﺩﺍﺩﻡ ﺣﺮﻛﺖ ﻧﻜﺮﺩ، ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ به منزﻟﺶ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ به حضرﺕ ﺯﻫﺮﺍ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻡ.
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﻳﺪﻯ؟
ﻣﻦ ﺷﺮﺡ ﻣﺎ ﻭﻗﻊ ﮔﻔﺘﻢ.
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﺴﻼﻡ فرمودند ﺍﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﻑ ﺧﺪﺍ ﻏﺶ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ…
أمالی صدوق، ﻣﺠﻠﺲ 18، ح 9، ﺑﺎ ﺗﻠﺨﻴﺺ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ
موضوعات: بدون موضوع
فرم در حال بارگذاری ...
